استرومای با ترانه‌‌ای درباره خودکشی باز هم تحسین برانگیز شد

آگهی

«جهنم»، آخرین ترانه استرومای درباره خودکشی که نخستین بار یکشنبه هفته گذشته و در جریان پخش اخبار شامگاهی تلویزیون دولتی فرانسه اجرا شد، تحسین تدروس ادهانوم قبریسوس گبر، رئیس سازمان جهانی بهداشت را برانگیخت.

این ترانه درباره خودکشی و خیال «کلک خود را کندن» اینگونه آغاز می‌شود: «من تنها کسی نیستم که تنهایم/ حداقل این را می‌دانم/ و اگر می‌توانستم تعدادمان را بشمارم/ خیلی بود./ به خودم می‌گویم حتما خیلی‌ها قبلا/ به همه چیزهایی که من به آن‌ها فکر کرده‌ام، فکر کرده‌اند/ اما با همه این حرف‌ها احساس تنهایی می‌کنم/ و به این ترتیب/ گهگاهی فکر خودکشی به سراغم آمده و از این بابت خیلی مفتخر نیستم...»

اجرای این موزیک در زمان پخش یکی از پربیننده‌ترین برنامه‌های تلویزیونی دولتی فرانسه واکنش گسترده کاربران فرانسوی‌زبان شبکه‌های اجتماعی از فرانسه گرفته تا آفریقا را برانگیخت. دو روز بعد، تدروس ادهانوم قبریسوس گبر، رئیس سازمان جهانی بهداشت در یک پیام توییتری از استرومای به ‌دلیل طرح موضوعی که مطرح کردنش آنچنان آسان نیست، تشکر کرد.

استرومای؛ مطرب مطرودان

این ترانه دومین تک‌آهنگ (single) استرومای پس از۵ سال سکوت مطلق است. خواننده برجسته رواندایی-بلژیکی در سال ۲۰۱۶ و پس از تور جهانی اجرای آلبوم ریشه دوم/جذر (Racine carrée) و در پی افسردگی شدید و «چند بیماری روانی دیگر» از دنیای موسیقی کنار کشیده بود. ویژگی بارز آلبوم دوم او، نقش پررنگ «پدر»، به‌ویژه در تک‌آهنگ «بابا کجایی؟»(Papa ou t'es /Papaoutai) بود. پدر استرومای، همراه با تمام اعضای خانواده پدری در جریان نسل‌کشی رواندا در سال ۱۹۹۴ به قتل رسید.

تاکنون تنها دو تک‌آهنگ آلبوم جدید استرومای که «مولتیتود» نام دارد منتشر شده است. نماهنگ هر دو ترانه هم روی پلات‌فورم‌های اینترنتی در دسترس است.

نام هنری استرومای، شخصیت و هنر پارادوکسیکال (منتاقض‌نمای) او را به تصویر می‌کشد: استرومای، برعکس واژه مایسترو (رهبر ارکستر) است؛ ستاره خوش‌نام موسیقی جهان با استفاده از رویه زبانی مردم «نه‌چندان باکلاس» کوچه و خیابان واژه بسیار شیک، سطح بالا و چه بسا اشرافی (مایسترو) را واژگون کرده و به‌عنوان شهرت خود برگزیده است. طبقات بالای جامعه فرانسوی زبان، روی خوشی به این رویه زبانی نشان نمی‌دهند.

ویژگی استرومای از همان تک‌آهنگ مشهور اول «حالا می‌رقصیم/ Alors on danse» خواندن ترانه‌هایی درباره موضوعات غمناک با ریتمی موزون، طربناک و رقصی بود. استرومای در تک‌آهنگ «به سلامتی» (Santé) آلبوم جدید به شکلی آگاهانه به سراغ تمام «مطرودان و محذوفان» و حتی گرفتاران موقتی زندگی رفته است. این ترانه به انسان‌های پرشماری که دیده نمی‌شوند، تقدیم شده است: از «توالت‌شورها» گرفته تا خدمتکارانی که قرار است موقع جشن و شادی بقیه «لیوان‌هایشان را جمع کنند». حضور کارگران مهاجر غیراروپایی در موزیک‌ویدیوی این ترانه به شدت مشهود است.

فراتر از آن، استرومای در همین ترانه موزون و طربناک که با رقص ویژه اجرا می‌شود، جام خود را به سلامتی آن‌هایی بالا می‌برد که جامی برای بالا بردن ندارند: «خلبانان، پرستاران، رانندگان پایه یک، مهامانداران هواپیما، نانوایان، صیادان، قهرمانان شب‌کاری، پدر و مادر‌های نوزادان، بدخوابان شغل‌های سخت و همه آن‌هایی که قلبی شکسته دارند.»

آلبوم مولتیتود، سومین آلبوم استرومای قرار است ماه مارس امسال با ۱۸ ترانه به بازار عرضه شود.