وی اولین رئیس جمهوری در حکومت نوپای جمهوری اسلامی ایران بود.
آگهیابوالحسن بنیصدر، روز شنبه ۱۷ مهرماه (۹ اکتبر)، در ۸۸ سالگی در پاریس، پایتخت فرانسه، بر اثر بیماری درگذشت. وی اولین رئیس جمهوری در حکومت نوپای جمهوری اسلامی ایران بود.
بنا به اطلاعیهای که خانواده آقای بنیصدر منتشر کردند وی پس از سپری کردن یک دوره طولانی بیماری صبح روز شنبه در یکی از بیمارستانهای شهر پاریس درگذشت.
در این بیانیه آمده است: «...رئیس جمهور منتخب مردم ایران در تاریخ ۱۷ مهرماه ۱۴۰۰ پس از مبارزه طولانی مدت با بیماری در بیمارستان سالپتریه شهر پاریس به رحمت ایزدی پیوست.»
سایت «انقلاب اسلامی» نزدیک به آقای بنی صدر با انتشار مطلبی درگذشت او را به «ملت شرافتمند ایران و تمامی رهروان و تلاشگران خط استقلال و آزادی» تسلیت گفته و اعلام کرده است که وی به عنوان رئیس جمهور منتخب مردم ایران پس از انقلاب بهمن ماه ۵۷ «هم با دفاع از آزادیها در مقابل استبداد و ستمگری جدید بنام دین ایستاد و هم بدنبال حمله عراق بعنوان فرمانده کل قوا از تمامیت ارضی ایران پاسداری نمود.»
ابوالحسن بنی صدر ۲ فروردین ۱۳۱۲ در باغچه، از توابع همدان به دنیا آمد. پدر او آیت الله سید نصرالله بنیصدر و مادر او اشرفی فاتح بودند. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را، بخشی در دبستانها و دبیرستانهای همدان و بخشی دیگر را در دبستان دری و دبیرستان علمیه تهران به انجام رساند.
آقای بنی صدر مبارزات سیاسی خود را از اواخر دوره دبیرستان و همزمان با اوجگیری جنبش ملی کردن صنعت نفت به رهبری دکتر مصدق آغاز کرد.
تحصیلات وی در دانشگاه تهران به حوزه حقوق اسلامی و اقتصاد محدود شد. ابوالحسن بنی صدر سال ۱۳۴۲ در پی تشدید سرکوبها در رژیم پهلوی به فرانسه رفت و در آنجا نیز تحصیلات خود را در رشتههای اقتصاد و جامعه شناسی و اسلام و فلسفه ادامه داد.
آقای بنیصدر که از وی به عنوان یکی از نظریه پردازان انقلاب اسلامی نام میبردند و همچنین گفته میشد از چهرهای نزدیک به آیتالله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی است سال ۱۳۵۸از سوی مردم استان تهران با اکثریت بسیار بالا به عضویت مجلس خبرگان انتخاب شد.
وی ۵ بهمن همان سال در انتخابات ریاست جمهوری که با شرکت ۱۲۸ نامزد انجام گرفت با کسب ۷۶ درصد آرا به ریاست جمهوری ایران انتخاب شد.
ابوالحسن بنیصدر سال ۱۳۶۰ در پی رای عدم کفایت سیاسی رئیسجمهور از سوی مجلس و تاکید آیتالله خمینی از ریاست جمهوری خلع شد و از همان سال با خروج از کشور زندگی در تبعید در فرانسه را آغاز کرد.