تبعیدی‌های ونزوئلایی و آینده سیاسی اسپانیا؛ وقتی «هراس از چپ» باعث «تقویت راست» می‌شود
نظرها
انتخابات پارلمان محلی مادرید روز سه‌شنبه ۴ مه در حالی برگزار شد که ساکنان این منطقه خودمختار با پدیده‌ای کم‌سابقه روبرو بودند.
در ماههای اخیر شمار قابل توجهی از ونزوئلایی‌تبارهای ساکن این منطقه، فعالانه وارد کارزارهای انتخاباتی شده بودند و با طرح شعارهایی همچون «یا کمونیسم یا آزادی» که از شعارهای احزاب راست و حافظه‌کار اسپانیا است، سعی داشتند دیگر لاتین‌تبارهای آمریکایی ساکن پایتخت را تشویق به شرکت در این انتخابات و البته رای دادن به نامزدهای احزاب راست کنند.
این افراد در ایام تبلیغات انتخاباتی، در شبکه‌های اجتماعی نیز بسیار فعال بودند و کمپین‌هایی علیه احزاب دارای گرایش‌های چپ در این کشور تشکیل دادند.
گوستاو یکی از این ونزوئلایی تبارهای ساکن مادرید است. او می‌گوید: «این واقعیت که ما درک کردیم باید بیرون بیاییم و برای پیروزی تلاش کنیم تا بتوانیم از آزادی، رفاه و آینده خود محافظت کنیم، باعث بسیج ما شده است. چراکه در کشور خود ونزوئلا همه چیز را از دست داده‌ایم.»
ونزوئلایی‌های مهاجر در مجموع مشارکت فعالی در انتخابات دارند و به گفته خوان کارلوس پامیز، پژوهشگر علوم سیاسی در دانشگاه مادرید، نظرسنجی‌ها نیز حاکی از آن بوده که «از هر ۴ ونزوئلایی تنها ۱ نفر در این انتخابات شرکت نمی‌کند و ۷۰ درصد از رای دهندگان نیز عمدتا به نامزدهای راستگرا رای می‌دهند.»
این حقیقتی است که احزاب راست اسپانیا همچون حزب مردم، حزب شهروندان (در کاتالونیا) و حزب بُکس (VOX) آن را به خوبی درک کرده بودند و به همین دلیل روی رای لاتین‌تبارهای آمریکایی مهاجر در اسپانیا و به‌ویژه ونزوئلایی‌ها حساب می‌کردند و در دوران تبلیغات انتخاباتی نیز تمرکز ویژه‌ای روی این دست از رای دهندگان داشتند.
تاثیر رای ونزوئلایی‌ها در انتخابات اسپانیا از یک جنبه دیگر نیز اهمیت دارد. شمار ونزوئلایی‌هایی که شهروندی اسپانیا را دریافت می‌کنند رو به افزایش است و به این ترتیب، شمار رای دهندگان آنها نیز به تدریج افزایش می‌یابد.
هم اکنون ۱۲۲ هزار ونزوئلایی ساکن مادرید هستند و حدود ۴۰ هزار نفر آنها اعلام کرده بودند که قصد مشارکت در انتخابات ۴ مه را دارند.
انریکه لاهوره‌تا، معاون باشگاه تجاری ونزوئلایی‌ها در اسپانیا می‌گوید: «این یک نوع شرط بندی روی آینده است. جامعه ونزوئلایی‌های مادرید در حال حاضر حدود ۱ درصد کل جمعیت آن را تشکیل می‌دهد اما شمار این جمعیت می‌تواند تا ۳ یا ۴ درصد افزایش یابد به یک نیروی مهم تبدیل شود. باید به این واقعیت توجه داشت که ونزوئلایی‌ها دوست دارند تظاهرات کنند، دوست دارند عقاید خود را بیان کنند و دوست دارند به خیابان‌ها بیایند.»
چپ‌های اسپانیا هنوز از این نیرو غافلند؛ اگرچه از نظر کارشناسان هنوز می‌توان برای جمعیت بزرگ رای دهندگان لاتین‌تبار فکری کرد و در انتخابات پیش‌رو برنامه‌ریزی داشت.
آنماریا گونزالس، رئیس پیشین کمپین ونزوئلایی‌های مخالف دولت کاراکاس می‌گوید: «ما به کسی نیاز داریم که بنشیند و برای لاتین تبارهای اسپانیا توضیح دهد که چه تفاوتی بین راست و چپ در اروپا و در ونزوئلا وجود دارد. اینکه چپ و راست در اروپا آن چیزی نیست که ما در ونزوئلا درک کرده‌ایم یا در آنجا به ما تحمیل شده است.»
خوان کارلوس دو سانتوس، خبرنگار یورونیوز در مادرید می‌گوید: «اگر برای در اختیار گرفتن هر کرسی به ۲۵ هزار رای نیاز باشد، ونزوئلایی‌ها می‌توانند با رای خود بین ۱ تا ۲ نماینده به پارلمان منطقه‌ای مادرید بفرستند. آنها اکنون از نظر جمعیتی، دومین جمعیت بزرگ لاتین تبارهای آمریکایی مادرید هستند و در صورت ادامه روند رشد جمعیتی آنها و افزایش شمار افرادی که شهروند اسپانیا می‌شوند، آنها نه تنها از نظر جمعیت می‌توانند اولین باشند بلکه می‌توانند قدرت تاثر گذاری خود بر نتایج انتخابات را نیز بطور قابل توجهی افزایش دهند.»