این بخشی از پروژه بزرگ بنیاد آرشیو آرولسن برای ثبت مدارک میلیونها قربانی آلمان نازی تحت عنوان «هر نامی حساب میشود» است. پشت اسم هر قربانی، چه یهودی، چه کمونیست، چه مخالف سیاسی، چه همجنسگرا و چه کولی، داستان زندگی یک آدم خوابیده است.
آگهیامسال ۲۷ ژانویه، روز جهانی بزرگداشت یاد و خاطره قربانیان هولوکاست آلمان نازی، مانند بسیاری دیگر از مراسم به صورت مجازی برگزار میشود.
در برلین نام میلیونها قربانی بر یک دیوار شیشهای در برابر سفارت فرانسه در پایتخت آلمان نقش میبندد. نمادی از رابطه دو سرزمینی که پس از قرنها جنگ و اختلاف، راه آشتی را در پیش گرفتند.
این بخشی از پروژه بزرگ بنیاد آرشیو آرولسن برای ثبت مدارک میلیونها قربانی آلمان نازی تحت عنوان «هر نامی حساب میشود» است. پشت اسم هر قربانی، چه یهودی، چه کمونیست، چه مخالف سیاسی، چه همجنسگرا و چه کولی، داستان زندگی یک آدم خوابیده است.
مونیکا گروترس، کمیسر دولت در امور فرهنگی و رسانهها درباره لزوم برگزاری چنین برنامههایی میگوید: «مرزهای آنچه مجاز به گفتنش هستیم، در حال جابهجا شدن هستند. نه تنها در شبکههای اجتماعی و فضای مجازی، بلکه در خیابانها هم نفرت و تبلیغ نفرت بیشتر و بیشتر به چشم میآید. کافی است حملات هانائو و هال را به یاد بیاوریم. به همین دلیل است که موظفیم نفرت و ترویج نفرت و یهودستیزی و نتیجه آن را یادآوری کنیم: هولوکاست.»
به توییتر یورونیوز فارسی بپیوندید
ویترین شیشهای نام قربانیان هولوکاست، نقطه آغاز برنامه عظیم بنیاد آرشیو آرولسن برای ثبت دادههای قربانیان و بازماندگانی است که جز تعداد انگشتشماری از آنها باقی نمانده اند.
فلورانس آزولای، مدیر آرشیو آرولسن میگوید: «هر نامی حساب میشود» برای ترویج شکل نویی از فرهنگ یادآوری [برای مبارزه با فراموشی] به راه افتاده است. راهی است برای تجدید دیدار و تجدید بیعت. در چارچوب این برنامه، هرکس میتواند دادههای یک قربانی را بگیرد یا بدهد و با این آدم و سرنوشتش آشنا شود.»
ثبتنام آسان اینترنتی به همه در سراسر جهان امکان میدهد تا این آرشیو مجازی را با اسناد و دادههای خود تکمیل کنند.
آن-ماری دکوت، سفیر فرانسه در آلمان میگوید: «همین دیروز توانستم نام و دادههای یک زن را ثبت کنم. یک زن فرانسوی که در همان شهر زادگاه من زندگی میکرده. شما میپرسید: این زن کی بوده و چه بر سرش آمده؟ دقیقا به همین دلیل است که این پروژه، برنامه خوبی است. همه مردم جهان را به خود فرا میخواند. همه مردم میتوانند در آن شرکت کنند و راهی برای رسیدن به تاریخی گستردهتر را پیدا کنند.»
شمار بازماندگان هولوکاست هر سال از سال قبل کمتر میشود. لیلی اوبرت یکی از آخرین نجاتیافتههای نسلکشی آلمان نازی است.
رهایی از کووید-۱۹ پس از جان به در بردن از هولوکاست؛ ماجرای لیلی اوبرت ۹۷ ساله
لیلی اوبرت ۹۷ سال دارد و یکی از آخرین بازماندگان هولوکاست در جهان به شمار میرود. لیلی علاوه بر هولوکاست، از کرونا هم جان سالم به در برده است.
لیلی روایت وحشت و استیصال قربانیان رژیم آلمان نازی را وظیفه خود میداند. بهویژه در دوره و زمانی که تنفر و نابردباری نسبت به «دیگران» در همه جای جهان و مخصوصا در اروپا به چشم میآید. او میگوید: «من از همه فرصتها برای حرف زدن درباره هولوکاست استفاده میکنم. چراکه میدانم یکی از آخرین بازماندهها هستم. باید این کار را بکنم. به خودم قول دادم اگر با معجزهای از این محیط دهشتناک زنده بیرون آمدم، به همه جهان بگویم که اینجا واقعا چه بر ما گذشت. من سر قولم هستم.»
داو، نتیجه لیلی، پیام مادر مادربزرگش را در فضای مجازی پخش میکند. همین تابستان گذشته، ماجرای آزادی لیلی، به مدد داو در فضای مجازی داغ شد. بعد از آن هم ماجرای نجات لیلی از بیماری کووید-۱۹با چند عکس و پیام توییتری در نت پخش شد. داو میگوید در سلفی که با مادرِِ مادربزرگش پس از مرخصی از بیمارستان گرفت، زندگی موج میزند.»
داو و لیلی، از چهار نسل متفاوت، هماکنون مشغول نگارش یک کتاب مشترک هستند.