در نخستین همه‌پرسی استقلال اسکاتلند که در سال ۲۰۱۴ میلادی برگزار شد، ۴۵ درصد رأی‌دهندگان به آن رأی «آری» و ۵۵ درصدشان رأی «نه» دادند.
آگهینیکولا استورجن، وزیر اول اسکاتلند از حزب ملی‌گرا روز سه شنبه یکم سپتامبر (۱۱ شهریور) اعلام کرد مشغول تهیه پیش‌نویس لایحه‌ای برای همه‌پرسی استقلال از بریتانیاست است که در آن اصل پرسش و زمان دقیق برگزاری همه‌پرسی نیز مشخص شده است. خانم استورجن چنین وعده داد که این لایحه تا پیش از برگزاری انتخابات پارلمانی سال آینده منتشر خواهد شد.
پیشنهاد همه‌پرسی جدید استقلال اسکاتلند ماه‌ها پیش مطرح شده بود، اما پیگیری این پیشنهاد به دنبال شیوع کرونا در ماه مارس متوقف شد.
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
در نخستین همه‌پرسی استقلال اسکاتلند که در سال ۲۰۱۴ میلادی برگزار شد، ۴۵ درصد رأی‌دهندگان به آن رأی «آری» و ۵۵ درصد رأی «نه» دادند و به این ترتیب این منطقه نیمه‌خودمختار نتوانست استقلال کامل خود را از پادشاهی بریتانیا به دست آورد.
در زمان همه‌پرسی برکسیت در سال ۲۰۱۶ نیز، بیشتر اسکاتلندی‌ها به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا رأی دادند. بنابراین با توجه به نظر منفی که اسکاتلندی‌ها به برکسیت دارند و نیز به دلیل انتقادهای فراوانی که به عملکرد کُند و دیرهنگام دولت بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا در مبارزه با کرونا در کشور وجود دارد، به نظر می‌رسد اکنون ملی‌گرایان اسکاتلندی زمان را برای تجدید رؤیای استقلال مناسب یافته‌اند.
در زمان برکسیت، آرا اسکاتلندی‌های استقلال‌طلب حدود ۵۰ درصد تخمین زده شد که نسبت به سال ۲۰۱۴ رشد مناسبی را نشان می‌داد.
اگر اسکاتلند به استقلال دست یابد، این بدان معناست که بریتانیا حدود یک سوم از مساحت و یک دهم از جمعیت خود را از دست خواهد داد. ضمن آن که با از دست دادن بخشی از منابع درآمد خود در اسکاتلند، جایگاه فعلی خود به عنوان اقتصاد ششم جهان را نیز از دست می‌دهد. یکی از سیاست‌های عمده بوریس جانسون برای نگاه داشتن اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی در حاکمیت بریتانیا، اختصاص دادن امتیازات اقتصادی به این مناطق نیمه خودمختار است.