مندلیف در پی آن بود که با اندازه‌گیری دقیق غلظت و انبساط گرمایی مخلوط‌های آب و اتانول به درک بهتری از تعامل مولکولی آنها برسد.
آگهی
افسانه‌ٔ مشهوری در روسیه هست که طبق آن ۳۱ ژانویه روز تولد ودکا به شمار می‌آید. همین افسانه ابداع ودکا را به دیمیتری ایوانوویچ مِندِلیف، شیمیدان شهیر روس نسبت می‌دهد.
شاید این باور از آنجا نشأت گرفته باشد که مندلیف پایان‌نامهٔ تحصیلات دانشگاهی خود را در سال ۱۸۶۵ به عنوان «گفتاری در باب ترکیبات آب و الکل» ارائه کرد.
مندلیف در پی آن بود که با اندازه‌گیری دقیق غلظت و انبساط گرمایی مخلوط‌های آب و اتانول به درک بهتری از تعامل مولکولی آنها برسد.
گروهی دیگر نیز برآنند که ودکا، که در روسی به معنای «آبکی» است، صدها سال پیش از مندلیف وجود داشته است و این شیمیدان معروف فقط نسبت ایدئال آب و الکل را در این نوشیدنی پرطرفدار تعیین کرده است، یعنی ۴۰ درصد اتانول و ۶۰ درصد آب.
این نسبت میان آب و الکل باعث می‌شود ودکا در دمای محیط سه برابر چسبنده‌تر از هر دو مادهٔ سازنده‌اش یعنی آب و الکل باشد، و وقتی آن را در فریزر می‌گذارند این چسبندگی ۲.۵ برابر نیز بیشتر می‌شود، برای همین آنها که با این محصول به خوبی آشنا هستند می‌گویند که آن را باید بسیار خنک نوشید.
به فیسبوک یورونیوز فارسی بپیوندید
مندلیف جدول تناوبی عناصر شیمایی را حدود یک قرن و نیم پیش ارائه کرد اما اشاره‌ای به نسبت استاندارد الکل در ودکا در کار او به چشم نمی‌خورد.
در واقع شیمیدان نامی که برادر بزرگترش پیشتر الکلی شده بود، از ترس این که مبادا به سرنوشت او دچار شود به ودکا لب نمی‌زد و در عوض شراب قرمز را ترجیح می‌داد.