سوریه در سالی که گذشت

سوریه در سالی که گذشت
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

اگر چهره زشت جنگ نمادی امروزین داشته باشد، بی شک آنچه امسال بر حلب رفت نماد آن چهره است.

آگهی

اگر چهره زشت جنگ نمادی امروزین داشته باشد، بی شک آنچه امسال بر حلب رفت نماد آن چهره است. حلب شهر خونریزی بی پایان و کودکان قربانی کشتار بوده است.

یکی از این کودکان به نام عمران، به نمادی جهانی تبدیل شد. گروه نجات، پس از یک بمباران، عمران چهار ساله را از زیر آوار بیرون کشید. چشمان این پسرکِ نحیف، بهت زده و زخمی، در زندگی کوتاهش جز جنگ ندیده و چهره او راوی نبردی است بی پایان.

جنگنده بمب افکنهای روسی اواخر سال ۲۰۱۵ به یاری بشار اسد آمدند. در حالیکه جامعه جهانی از ارائه هر راه حلی درمانده بود، سرانجام بشار اسد در ماه فوریه، آتش بسِ پیشنهادی واشنگتن و مسکو را با شرایطی پذیرفت. وی گفت: «غرب کِی درباره آتش بس صحبت می کند؟ روشن است: وقتی پیکارجویان زیر فشارند و شکستشان شروع شده است. نخستین اصلِ یک آتش بس این است که آتش بس، میانِ دو ارتش برقرار می شود، نه میان یک دولت و تروریستها.»

درگیری میان نیروهای اسد و شورشیان چند هفته ای متوقف شد و زندگی در شرق حلب هم گویی تقریبا به حالت عادی بازگشت. دولت سوریه در چنین اوضاعی و در راستای تحکیم مشروعیت خود، انتخابات مجلس این کشور را برگزار کرد و رئیس جمهور نیز لبخند زنان روز ۱۳ آوریل پی صندوق حاضر شد وحزب بعث هم ۸۰ درصد آرا را کسب کرد. بدیهی است که رأی گیری در مناطق تحت حاکمیت رژیم برگزار شد. گرچه، مشروعیت رئیس جمهوری که بر بیش از نیمی از کشورش کنترلی ندارد برای متحدانش او اصلا جالب نبود، اما ایران هم در کنار روسیه به پشتیبانی از دولت دمشق ادامه داد.

شکی نیست که نیروهای اسد نمی توانستند بدون حملات هوایی روسیه، مناطق از دست رفته را باز پس بگیرند. ولادیمیر پوتین در ماه مارس اعلام کرد که مأموریت (در سوریه) انجام شده و بخشی از نیروهای روسی این عملیات باز خواهند گشت.

درحالیکه در غربِ حلب مردم از شادی تابستان لذت می بردند، در شرق شهر صدای بمباران، شیون زنان و گریه کودکان به گوش می رسید. تصویر شکافِ زندگی در دو سوی این شهر پس از پنج سال جنگ، تکان دهنده بود. سرانجام در ماه سپتامبر و در پیِ مذاکراتی نفسگیر، جان کری و سرگئی لاورف وزیران خارجه ایالات متحده و روسیه با وجود تمام اختلافهای میان واشنگتن و مسکو به توافقی تازه برای آتش بس در سوریه رسیدند.

جان کری گفت: «فکر می کنم این طرح، اگر به همان شکلی که پیشنهاد شده، به اجرا دربیاید می تواند نقطه عطفی باشد و سبب تغییر در این زمینه شود.» اما دومین آتش بس سوریه که روز ۱۲ سپتامبر آغاز شد، چند روزی بیشتر دوام نیاورد. نیروی هوایی آمریکا تصریح کرد که «به اشتباه» شماری از سربازان سوری را هدف قرار داده و هنوز چند ساعتی از برقراری آتش بس نگذشته بود که یک مرکز صلیب سرخ نیز هدف قرار گرفت و ۱۲ کارمند آن کشته شدند.

کشمکش از نو اوج گرفت. اوایل ماه اکتبر بود که تنها بیمارستان بزرگ شرق حلب ویران شد و هزاران از تن ساکن این منطقه را از کمکهای پزشکی محروم کرد. در میانه آشوب، شماری از شهروندان سوری، از پزشک و مهندس گرفته تا نانوا و لوله کش با اعلام بی طرفی، کلاه سفید بر سرگذاشتند و به گروههای نجات پیوستند. اما واشنگتن چشم به راه انتخاباتی تازه بود.

بشار اسد در یک مصاحبه تلویزیونی اعلام کرد: «اگر او (رئیس جمهور منتخب ایالات متحده) بخواهد با تروریستها بجنگد، ما به همراه روسها و ایرانی ها و دیگر کشورهایی که با تروریستها می جنگند، طبیعتا با او متحد خواهیم بود.»

در حالیکه در پایان سال ۲۰۱۶ توازن قوا به سود دولت سوریه پیش می رود، خانواده های درمانده این شهر به مناطقی که ارتش بازپس گرفته بر می گردند. اما حلب، یکی از کهن ترین شهرهای جهان که نامش در سیاهه میراث جهانی ثبت شده، حالا ویرانه ای بیش نیست؛ ویرانه ای حاصل بهار سوری و سیاست بین الملل.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

تظاهرات مخالفان اسد در سیزدهمین سالگرد قیام؛ چهار کشور غربی: جنگ در سوریه تمام نشده است

دیده‌بان حقوق بشر سوریه: یک نظامی ایرانی در حمله هوایی اسرائیل به سوریه کشته شد

دادگاه فرانسه حکم بازداشت بین‌المللی بشار اسد را صادر کرد