روز دوشنبه هشتم شهریور ماه عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران در یک نشست مشترک با پلیس تهران گفت: «جرم سرقت در شهر تهران رتبه اول جرایم ارتکابی را دارد و پلیس در این زمینه باید همکاری لازم را با دادسراها داشته باشد.»
به گزارش خبرگزاری مهر دادستان تهران اعلام کرد: «در حال حاضر ماهیانه ۹۰۰۰ فقره پرونده سرقت به دادسرای تهران وارد میشود که اعم از پروندههای منتهی به صدور کیفرخواست و پروندههایی است که با صدور قرار منع یا موقوفی تعقیب مختومه میگردد.»
جعفری دولتآبادی «رسیدگی سریع به این پروندهها را موجب تقویت احساس امنیت و آرامش روانی شهروندان دانست و از سرپرستان نواحی دادسرا خواست بر روند رسیدگی به چنین پروندههایی به ویژه سرقتهای همراه با شرارت، مقرون به آزار و یا راهزنی که امنیت مردم را مخدوش می نماید، نظارت بیشتری نمایند.»
سردار محمدیان، رییس پلیس آگاهی تهران نیز در این جلسه با اعلام کاهش آمار سرقت طی چهار ماه نخست سال جاری به نسبت مدت مشابه در سال قبل گفت: «در سال جاری وقوع سرقت با کاهش ۱۵ درصدی همراه بوده است.»
عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران اعلام کرد ماهانه ۹۰۰۰ فقره پرونده سرقت به دادسرای تهران وارد میشود.
سردار محمدیان اجرای برخی طرحها از قبیل برخورد با مالخرها و اوراقچیها را موجب کاهش آمار سرقت در تهران دانست و گفت که پلیس در نظر دارد طرحهایی از جمله «طرح برخورد با سارقین در ایستگاههای بیآرتی اتوبوس با استفاده از سامانههای هوشمند و دوربینهای منصوب، نصب دوربینهای هوشمند در ایستگاههای مترو و نصب سیستمهای مداربسته در مناطق مختلف» را در آینده اجرا کند.
نعمت احمدی: سرقت در ایران به عنوان یک حرفه درآمده است
نعمت احمدی حقوقدان و وکیل دادگستری در تهران در گفتگو با یورونیوز با اشاره به آمار اعلام شده سرقت در تهران توسط دادستان میگوید: اگرچه تنها مرجع رسمی که میتواند چنین آماری را اعلام کند دادستان تهران است – چراکه بیش از ۳۰ دادسرایی که در تهران مستقر هستند زیر نظر دادستانی هستند- اما باید در نظر داشت که آمار واقعی بسیار بالاتر از اینهاست.
آقای احمدی در توضیح ماجرا میگوید: چندی قبل آیتالله صادق لاریجانی رئیس قوه قضاییه ایران خبر داد که سالانه حدود ۱۵ میلیون پرونده اعم از حقوقی و کیفری وصول میشود. حالا اگر شما نیمی از این ۱۵ میلیون را پروندههای حقوقی در نظر بگیرید به تقریب حدود هفت و نیم میلیون پرونده کیفری میماند. باتوجه به جمعیت تهران که حدود ۱۲ میلیون نفر است و حدود یک هفتم جمعیت کل کشور است میتوان گفت که آمار پروندههای سرقت بالاتر از چیزی است که دادستان اعلام کرده است. در کنار این مساله، آمار زندانیان نیز هست. به گفته وزارت کشور آمار ورودی زندانیان آسیبهای اجتماعی در جمهوری اسلامی سالانه ۶۰۰ هزار نفر است که همین رقم و پرونده هایی که من میشناسم هم نشان دهنده این است که آمار سرقت بالاتر است. در واقع جرم سرقت از جرمهایی است که بلافاصله با مجازات زندان روبرو میشود.
این وکیل دادگستری در ادامه میافزاید: «در کنار همه اینها باید به مالباختگانی اشاره کرد که به جهت وقتگیر بودن تشریفات اداری دنبال پرونده سرقت خود نمیروند. خود من جزو یکی از همین افراد هستم و بارها طعمه سارقان شدهام. چندین بار خودم یا همسرم که سوار اتوبوسهای بیآرتی شدهایم مورد سرقت قرار گرفتهایم و حالا شما ببینید که آش چقدر شور شده است که پلیس درصدد سر و سامان دادن و نصب دوربین در ایستگاههای بیآرتی است. همکار من بارها مورد تهاجم زورگیران قرار گرفته و بسیاری دیگر را هم میشناسم که دنبال پروندههای خود نمیروند. تازه ما بسیاری را در اینور و آنور میشناسیم ولی به جهت شرایط دنبال پرونده خود نمیرویم. چون راه به جایی نمی برد یا بسیار طولانی است.»
نعمت احمدی حقوقدان و وکیل دادگستری میگوید راهکارهای پلیس برای مقابله با سرقت و یا وضع قوانین در این زمینه موثر نخواهد بود و فقط با ایجاد اشتغال میتوان جلوی این معضل اجتماعی را گرفت.
این حقوقدان با اشاره به اینکه تنها آمار بالای سرقت نیست و در ایران با پدیده ای با عنوان تنوع سرقت هم روبرو هستیم میافزاید: «در حال حاضر سرقت در ایران به عنوان یک حرفه درآمده و عده بسیاری از این راه امرار معاش میکنند. سرقت در ایران دیگر تنها به کیفقاپی و زدن پول و این چیزها خلاصه نمیشود بلکه ما با اشکال جدیدی از سرقت مواجه هستیم که قبلا کمتر اتفاق میافتاد. به این صورت که سارقان سراغ چیزهایی میروند که به فکر کمتر کسی خطور میکند. برای مثال میتوانم خودم را مثال بزنم. من چند ماه قبل نوع خاصی از «بذر» را با قیمت گران از آمریکا خریدم و آن را کاشتم. بعد از چند وقت که این بذرها در گلخانه من به نهال چندین ماهه تبدیل شده بود، سارقان ۱۹۵۰ نهال را از ریشه کندند و بردند و یا زمانی دیگر که ۶۰۰ میلیون تومان بار پسته یکی از اقوام من را در حضور کارگرها بردند و پرونده هم به سرانجامی نرسید و یا سرقت کابل های برق فشار قوی و..»
وی در ادامه میگوید: «وقتی سرقت به عنوان شکلی از اشتغال درمیآید آن وقت است که تنوع سرقت هم وارد میشود. هم از نظر مکان سرقت و هم از نظر نوع مال مسروقه و این موضوعی است که در هیچ جای دنیا شما نمیتوانید نمونه آن را پیدا کنید.»
آقای نعمت احمدی در پاسخ به این پرسش که راهکارهای پلیس برای مقابله با سرقت و یا وضع قوانین در این زمینه را چطور ارزیابی میکنید میگوید: «راهکار جلوگیری از سرقت فقط ایجاد اشتغال است، وگرنه شما ده ها قانون هم وضع کنید یا طرحهای مختلف اجرا کنید نمیتوانید در برابر این آسیب اجتماعی موفق باشید. ما در اسلام میخوانیم که حیوان مردار را – که نجس است- برای کسانی که در حالت اضطرار قرار دارند حلال اعلام کرده و یا بارها از زبان مبلغان دینی شنیدهایم که میگویند کسی که معاش ندارد دین ندارد و اگر فقر از دری وارد شود ایمان از پنجره میرود و از این قبیل.. پس فردی هم که در حالت فقر مطلق بسر میبرد سرقت را از روی اضطرار انتخاب کرده و راهش تغییر قوانین و زندان نیست. اگر اینگونه بود من خودم میتوانم زیباترین قوانین را برای آن بنویسم ولی این راهکار نیست. در هیچ جای دنیا هم با تغییر قانون به مقابله با آسیبهای اجتماعی نمیروند، بلکه راهکار ایجاد اشتغال است.»
وی میافزاید: «وقتی درآمد سرانه یک فرد شاغل در کشور روزی ۱۲ دلار است، هنگامی که چهار تا پنج میلیون فقط لیسانس بیکار داریم، هنگامی که کارخانههای ما ورشکسته و تعطیل شدهاند و واردات از چین جای آن را گرفته است و دهها مسئله دیگر وجود دارد شما باید بپذیرید که فرد از روی ناچاری به دنبال سرقت رفته است.»
نعمت احمدی در پایان هم با اشاره به سخنان چندی قبل علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی در خصوص بیکاری گفت: «راه مقابله با آسیبهای اجتماعی از قبیل بیکاری، حاشیهنشینی، فقر و چیزهای دیگر ابراز شرمندگی نیست و نمیتوانیم بگوئیم شرمنده آن جوانی هستم که شب نان ندارد ببرد خانه. این موضوع دردی را دوا نمی کند. او شغل میخواهد.»
خرداد ماه امسال رحمانی فضلی، وزیر کشور ایران با اعلام اینکه وزارت کشور گزارش کاملی از آسیبهای اجتماعی در ایران را تهیه کرده و به علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی ارائه داده است، گفته بود: مقام رهبری پس از خواندن این گزارش ضمن اینکه «بسیار متاثر» شدند در سه نوبت نیز جلساتی در این زمینه با برخی از دست اندرکاران گذاشتند و دستوراتی دادند. همچنین هفدهم خردادماه نیز خامنهای در یک سخنرانی عمومی با اشاره به معضل بیکاری در ایران گفته بود: «شرمندگی این حقیر از اینکه جوانی بیکار با دست خالی به خانه میرود، کمتر از خود او نیست.»