روز ۲۴ ژوئن برای همیشه در تاریخ بریتانیا ثبت خواهد شد.
آگهیروز ۲۴ ژوئن برای همیشه در تاریخ بریتانیا ثبت خواهد شد. روزی که بریتانیا تصمیم گرفت از اتحادیه اروپا جدا شود و همزمان حزب محافظه کار این کشور نیز چندپاره شد. همه پرسی برکسیت، همچون یک شمشیر دولبه عمل کرد.
همه چیز با کارزار رسمی «مدافع» ترک اتحادیه اروپا شروع شد یعنی با تیمی که توسط بوریس جانسون، شهردار سابق لندن و مایکل گوو، وزیر دادگستری این کشور رهبری می شد.
پیروزی مدافعان برکسیت، پایان کارِ ناخوشایندی را برای برخی از محافظه کاران بریتانیا به همراه داشت. اول از همه برای دیوید کامرون، نخست وزیر این کشور که با خیانت مایکل گوو مواجه شد. وزیر دادگستری درنهایت حاضر نشد به کمپین «ماندن» در اتحادیه اروپا بپیوندد.
با اعلام نتیجه همه پرسی، دیوید کامرون استعفای خود را اعلام کرد و گفت: «مردم بریتانیا به روشنی تصمیم گرفتند و مسیر متفاوتی را انتخاب کردند. به همین دلیل فکر می کنم چنین حقی را ندارم که کاپیتان باشم و کشورمان را به مقصد بعدی هدایت کنم.»
با استعفای او، بوریس جانسون در کانون توجه ها قرار گرفت و احتمال نامزدی او برای پست نخست وزیر بریتانیا قوت گرفت. او بارها تمایل خود را برای رسیدن به این مقام نشان داده بود. در چنین وضعیتی مایکل گوو بیش از همیشه به جانسون، به عنوان صاحب آینده خانه شماره ۱۰ نزدیک شد.
اما همه چیز آنطور که انتظار می رفت پیش نرفت. ایمیلی از سارا واین، خبرنگار روزنامه دیلی میل بریتانیا و همسر مایکل گوو بطور غیرمنتظره در رسانه ها منتشر شد و همه چیز را تغییر داد. این ایمیل سوالات زیادی را درباره صلاحیت بوریس جانسون به ذهن می آورد.
یک بار دیگر همه پیش بینی ها به هم ریخت و درنهایت بوریس جانسون انصراف خود را از نامزدی این پست اعلام کرد.
او گفت: «دوستان، باید به شما بگویم که پس از مشورت با همکارانم به این نتیجه رسیدم که من نخست وزیر آینده نخواهم بود.»
پس از آن بود که مایکل گوو از نامزدی خود برای جانشینی دیوید کامرون خبر داد. موضوعی که همگان را شگفت زده کرد چراکه او بارها اعلام کرده بود خود را برای نخست وزیری این کشور آماده نکرده است.
به این ترتیب بریتانیا اتحادیه اروپا را درحالی ترک می کند که هیچ رهبر موثر و هیچ چشم انداز روشنی برای آینده ندارد. همچنین با ابهامات فراوان در این باره که برکسیت چگونه کار خواهد کرد و چه تاثیری بر زندگی مردم خواهد گذاشت.
اما شکاف سیاسی موجود در بریتانیا تنها به محافظه کاران ختم نمی شود. اختلافات داخلی عمیقی در حزب کارگر وجود دارد. جرمی
کوربین، رهبر این حزب بشدت تحت فشار بوده و متهم است به اندازه کافی برای حفظ بریتانیا در اتحادیه اروپا تلاش نکرده است.
آقای کوربین حاضر نیست با وجود رای عدم اعتمادی که اعضای این حزب به او داده اند، رهبری حزب را ترک کند و این مساله بحران سیاسی در بریتانیا را بیش از پیش عمیق می کند.