از اهالی روستای کوچک سیز واقع در منطقه جنگ زده لوهانسک اوکراین تنها ۱۳ تن باقی مانده اند و با گذشت یکسال از توافق مینسک همچنان این روستا که در نزدیکی
آگهیاز اهالی روستای کوچک سیز واقع در منطقه جنگ زده لوهانسک اوکراین تنها ۱۳ تن باقی مانده اند و با گذشت یکسال از توافق مینسک همچنان این روستا که در نزدیکی دونتسک واقع شده، مین گذاری است. تردد در این روستا کار آسانی نیست و سازمان های بین المللی با کمک های غیرغذایی خود در تلاش هستند تا به همین تعداد روستایی باقی مانده، یاری رسانند.
سرجیو کانتونه، خبرنگار یورونیوز که به روستای سیز رفته می گوید: «مین گذاری یکی از بزرگترین مشکلات این منطقه است و برای نمونه این روستا با مین محاصره شده است.»
سازمان های بین المللی نمی توانند به طور مستقیم وارد عملیات مین روبی در اوکراین شوند زیرا ضوابط و قوانینی که از فعالیتشان حمایت کند وجود ندارد. از این رو تنها دولت اوکراین، ارتش و نیروهای امدادی قادر به انجام این کار هستند.
الکساندر که در نزدیکی یکی از این میدان های مین زندگی می کند و هوادار اداره فدراتیو کشور اوکراین است می گوید: «در این روستا فقط باید مسیر جاده را به صورت مستقیم پیش بگیرید؛ نه راست و نه به چپ بپیچید. به جنگل ها هم نباید وارد شوید. پول ما نباید به کی یف برود بلکه باید در مناطقی مثل دونتسک و لوهانسک خرج شود. این موضوع فقط مربوط به دونتسک و لوهانسک نیست بلکه به کل اوکراین مربوط است.»
یک گروه دانمارکی از داوطلبان مین روبی می گویند در این مناطق که در خط مرزی با اراضی تحت تصرف جدایی طلبان واقع شده حدود ۷۳۰ غیرنظامی به دلیل انفجار مین یا انفجار خمپاره هایی که دوران درگیری عمل نکرده بودند، کشته یا مجروح شده اند.
یکی از پرستاران ارتش اوکراین درباره این مین گذاری گسترده می گوید: «ببینید که چقدر از جنگ جهانی دوم گذشته و هنوز ما مین پیدا می کنیم بنابراین فکر نمی کنم که در دوره ای کوتاه، بخش بزرگی از مناطق مین گذاری شده پاکسازی شود. به نظرم این کار خیلی طول خواهد کشید.»
اطلاعات دقیقی درباره زمین های مین گذاری شده در این مناطق وجود ندارد و به نظر می آید تنها مردم محلی می توانند در عملیات شناسایی کمک کنند. با این همه در حال حاضر از عزم دولت اوکراین برای آغاز عملیات پاکسازی خبری نیست.