«ژاپنیها بیش از ۷۰۰ سال است که هر روز سوپ میزو میخورند. مردم ما این سوپ را غذای روح میدانند.»
آگهیاین برنامه مزه، مجلهٔ آشپزی یورونیوز به شناختن میزو، چاشنی ژاپنی اختصاص دارد.
سفرهٔ ژاپنی را نمیتوان بدون سوپ میزو تصور کرد. ژاپنیها آن را تقریبا با هر غذایی میخورند و معتقدند که به هضم غذا هم کمک میکند. خمیر میزو، که از سویا و برنج تهیه میشود چاشنی بسیاری از غذاها و سوپهای ژاپنی است. ناحیه کوهستانی ناگانو مرکز عمدهٔ تولید میزو است.
خمیر میزو، از یک تا سه سال در بشکههایی از چوب سرو میماند تا عمل بیاید. دستور تهیه سنتی این است؛ برنج، نمک، سویا و بعد انتظار. و بعد محصول نهایی که بوی تند و خوبی دارد دستچین میشود.
به تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
کارگاه ایشی در قرن نوزدهم در این منطقه راهاندازی شده و امروز به کوزوکی ایشی رسیده است. کوزوکه ایشی میگوید: «امروز اکثر تولیدکنندگان میزو خواهان کمیت و سرعت بالا هستند. وظیفهٔ ما حفظ فوت و فن سنتی این کار است؛ یعنی حفظ مزه، رنگ، و بوی میزو در دراز مدت، برای انتقال به نسلهای بعدی.»
بیش از نیمی از میزوی مصرفی ژاپن در منطقه ناگانو تولید میشود. اما در این کشور صدها نوع میزو وجود دارد. نوریکو سانو، کارشناس میزو میگوید: «ژاپنیها بیش از ۷۰۰ سال است که هر روز سوپ میزو میخورند. مردم ما سوپ میزو را غذای روح میدانند.»
او همچنین دربارهٔ تفاوت رنگ و طعم انواع میزو میگوید که این تفاوت حاصل جغرافیای خاص ژاپن است و میافزاید: «در کل، میزوی شمال کشور تیرهتر است و میزوی جنوب روشنتر. وقتی هوا سرد است رنگ خمیر میزو به قهوی مایل میشود و شوری آن هم بیشتر میشود حال آنکه در جنوب، رنگ میزو روشنتر و طعمش ملایمتر است.»
سوپ میزو با یک کاسه برنج غذای سنتی ژاپن است. غذایی بسیار ساده که گاه با سبزیجات شور همراهی میشود.