تیمی از مهندسان دانشگاه استنفورد با الهام از نحوه فرود آمدن و نشستن پرندگان روی شاخه درختان، روباتی ساختند که می‌تواند روی هواپیماهای بدون سرنشین قرار گرفته و آنها را قادر سازد تا اشیا را در دست گرفته و بتوانند روی سطوح خود را نگه دارند.
آگهی
تیمی از مهندسان دانشگاه استنفورد با الهام از نحوه فرود آمدن و نشستن پرندگان روی شاخه درختان، رباتی ساختند که می‌تواند روی هواپیماهای بدون سرنشین قرار گرفته و آنها را قادر سازد تا اشیا را در دست گرفته و بتوانند روی سطوح خود را نگه دارند. در تولید این ربات بر امکان گرفتن سطوح توسط «پنجه‌های» ربات تاکید شده است.
این پیشرفت می‌تواند به ربات‌های پرنده در ماموریت جستجو و نجات کمک ویژه‌ای کند. همچنین دستیابی به این تکنولوژی می‌تواند به اکولوژیست‌ها یاری دهد تا داده‌های مورد نیازشان در جنگل را آسان‌تر از پیش گردآوری کنند.
البته دانشگاه استنفورد پیش از این نیز در زمینه ساخت ربات پرنده و نوآوری در صنعت هوانوردی اقدام کرده بود. چنانچه از آغاز عصر هوانوردی، مخترعان همواره تلاش کرده‌اند تا هواپیماهایی بسازند که مانند پرندگان به پرواز درآید و بال‌های آن امکان چرخش‌سریع و کارآمدتری را فراهم کند.
پژوهشگران دانشگاه استنفورد اعلام کرده بودند که توانستند با مطالعه بال‌های کبوتران یک ربات رادیویی با بال‌هایی که با ۴۰ پر واقعی ساخته شده، بسازند. رباتی که ساخت آن یک گام دیگر محققان این حوزه را به رویای ساخت هواپیمایی شبیه پرندگان نزدیک‌تر کرد.