افزایش باکتری های «آسیب ناپذیر» و راههای مقابله با آن

از زمان کشف پنیسیلین در سال ۱۹۲۸میلادی، زندگی انسانهای بیشماری نجات یافته است، اما استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک امروزه باعث پیدایش بیماریهایی شده است که با داروهای موجود مهار نمی شوند.

کرارد، مردی هلندی که همسرش، یوکی، در سفر به یونان دچار سکته مغزی شده است، توضیح می دهد که همسرش در بیمارستان گرفتار عفونتی شده که درمانش را با مشکل روبرو کرده است. او می گوید: «در بیمارستان فهمیدند که یک باکتری خطرناک مقاوم به آنتی بیوتیک در بدنش هست. او و چهار نفر دیگری که همین مشکل را داشتند باید قرنطینه می شدند. اگرچه علائم مربوط به این عفونت را نداشت ولی به هرحال به او سخت گذشت چون دوستان و خانواده اش نمی توانستند به دیدن او بیایند. خیلی ها می ترسیدند به وی نزدیک شوند.»

باکتری های مقاوم می توانند جان انسان را به خطر بیاندازند. این خطر برای افرادی که مقاومت بدنشان پایین است، جدی تر است زیرا پس از پخش باکتری مشکل می توان آن را ریشه کن کرد.

دانشمندان می گویند که هنوز مطمئن نیستند چگونه باکتری ها مقاوم می شوند ولی تحقیقات در مراکز مختلف علمی اروپا در این مورد درجریان است.

یک پروفسورمیکروبیولوژی که جزو کمیته هماهنگی «اووتار» EVOTAR یا پروژه تحقیقاتی اروپایی در زمینه فعالیت باکتری ها است می گوید: «این باکتری ها باعث عفونت مجاری ادراری یا عفونت جریان خون می شود و می توانند برای بیماری که بشدت مریض است، خطرناک باشند. به خاطر مقاوم بودن باکتری، گزینه های درمانی زیادی هم برای پزشک باقی نمی ماند.»

پزشکان هشدار می دهند که این مشکل بسرعت در اروپا، بخصوص در مناطق جنوبی آن، در حال رشد است. علت آن، شاید افزایش استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک و وضعیت نامناسب بهداشتی بیمارستان ها باشد.

“مارک بونتن“، میکرو بیولوژیست بالینی در دانشکده پزشکی “اوتریخت” سه راه حل مطرح می کند و می گوید: «این مشکل به اندازه ای است که تمرکز عمل در چند حوزه را می طلبد: اول، استفاده معقول و محدود از آنتی بیوتیک. دوم، بهبود وضعیت بهداشتی بیمارستانها و سوم، یافتن آنتی بیوتیک های جدید برای مقابله با باکتری های مقاوم، زیرا با داروهای فعلی از بین نمی روند.»

بعضی از باکتری ها در طبیعت تکامل پیدا کردند و در طول هزاران سال مقاوم شدند. پژوهشگران سعی می کنند بفهمند که چگونه این طیف، اکنون به باکتری های بیماری زا در انسان رسیده اند. یکی از این پژوهشگران می گوید: «مقاومت از طبیعت آمده است. ما باید بفهمیم چگونه این ژن های مقاوم، از باکتری های موجود در خاک و آب به باکتری های بیماری زا در انسان منتقل می شوند. این موضوع را درست نمی فهمیم. اگر این را بفهمیم می توانیم جلوی گسترش مقاومت باکتری ها را بگیریم.»

شماری از پژوهشگران در پاریس مشغول آزمایش راه حلی برای غلبه بر باکتری های “آسیب ناپذیر” هستند. نظر آنها این است که آنتی بیوتیکی که مریض مصرف می کند، تا وقتی که به روده بزرگ می رسد خوب کار می کند ولی در آنجا بسیاری از باکتری های “خوب” را از بین می برد و بدینگونه، راه برای پخش باکتری های مقاوم باز می شود.

بنابر این باید کار آنتی بیوتیک را پیش از رسیدن به روده بزرگ متوقف کرد. یکی از پژوهشگران پاریس می گوید: “در روده بزرگ مجموعه بسیار مهمی از باکتری هست، حتی می گویند که حجم باکتری موجود در روده بزرگ از تعداد سلولهای بدن بیشتر است. بازمانده های آنتی بیوتیک با کشتن این باکتری ها تعادل باکتریایی دستگاه گوارشی را کاملاً بر هم می زند.”

راه حل پیشنهادی آنها بصورت کپسول عرضه می شود که همراه با آنتی بیوتیک باید مصرف کرد تا بازمانده آن را خنثی کند. این کپسول، در روده بزرگ حل می شود و بقایای دارو را مثل یک اسفنج به خود جذب می کند و اجازه نمی دهد تعادل باکتریایی دستگاه گوارشی بهم بخورد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر می توانید به سامانه پژوهش های اروپایی مربوط به شناخت باکتریهای مقاوم و پروسه تکامل آنها مراجعه کنید:
http://www.evotar.eu/