رئیس جمهوری کلمبیا در گفتگو با یورونیوز: هیچ‌کس نمی‌خواهد وحشت و جنگ بازگردد
نظرها
۵۴ درصد از شهروندان کلمبیا در اولین انتخابات ریاست جمهوری در کلمبیا پس از زمان برقراری صلح میان دولت مرکزی و شورشیان فارک که هفته گذشته برگزار شد، شرکت کردند و انتخابات به دور دوم کشیده شد.
شورشیان فارک در سال ۲۰۱۶ با میانجیگیری کوبا پس از نیم قرن جنگ داخلی با دولت کلمبیا پیمان آتش‌بس و صلح امضا کردند. با وجود موافقت خوان مانوئل سانتوس رئیس جمهوری فعلی، صلح با فارک جامعه کلمبیا را دو پاره کرد. این موافقتنامه برای اجرا به همه‌پرسی گذاشته شد اما بیش از نیمی از شهروندان کلمبیا با آن مخالفت کردند. سرانجام پیمان صلح با شورشیان فارک پس از اصلاحات و بدون مراجعه به آراء عمومی، اجرایی شد.
بیشتر بخوانید:
شهروندان کلمبیا هفدهم ژوئن برای شرکت در دور دوم انتخابات به پای صندوق‌های رای خواهند رفت.
خبرنگار یورونیوز با خوان مانوئل سانتوس که در ماه اوت به پایان دوره ریاست جمهوری‌اش خواهد رسید اما میراث بزرگی را برای کشور و هموطنانش بر جای گذاشته، در بروکسل گفتگو کرده است:
یورونیوز: شما آخرین روزهای ریاست جمهوری را می‌گذرانید. بدون شک میراثی که از شما باقی خواهد ماند برقراری صلح با شورشیان فارک است. آیا فکر می‌کنید روند صلح غیرقابل بازگشت است؟
خوان مانوئل سانتوس: «هیچ کس نمی‌خواهد وحشت و جنگ بازگردد. اما علاوه بر این، دادگاه قانون اساسی حکمی را صادر کرد که بر اساس آن در سه دولت آینده، نه رییس جمهور و نه پارلمان مجاز به تصویب قوانین و یا لایحه‌ای که در تضاد با توافقات صلح باشد، نیست.»
یورونیوز: دقیقا. دور دوم انتخابات به زودی برگزار خواهد شد و یکی از نامزدهای راست‌گرای حزب «دموکراتیک میانه‌رو» که از مخالفان سرسخت صلح با شورشیان فارک است اعلام کرده که می‌خواهد تغییراتی را در توافق‌نامه ایجاد کند. از نظر شما در این صورت تمامیت روند صلح در خطر نمی‌افتد؟
خوان مانوئل سانتوس: «او و حزب سیاسی‌اش در آغاز اعلام کردند که می‌خواهند تمام توافق‌نامه را نابود کنند اما حال موضع خود را عوض کرده و می‌خواهند تنها در توافق‌نامه تغییراتی جزئی ایجاد کنند. اگر این تغییرات در راستای بهتر کردن توافق صلح باشد، چرا که نه. اما اگر می‌خواهند کلیت را تغییر دهند، مجاز به چنین کاری نیستند.»
یورونیوز: نامزد دیگر انتخابات ریاست جمهوری، گوستاوو پترو، چریک سابق و نماینده فعلی کنگره است که چپ‌گراست. برخی معتقدند در صورتی که او به قدرت برسد، روش رهبری چاوز (رییس جمهور سابق ونزوئلا) را در پیش خواهد گرفت. چنین چیزی امکان دارد؟
خوان مانوئل سانتوس: «سابقه چنین شایعاتی به گذشته بر می‌گردد. در مورد من هم چنین شایعه‌ای وجود داشت که من قرار است کشور را همانند چاوز و کاسترو اداره کنم. این‌ها تلاش‌هایی برای ایجاد ترس و وحشت در مردم برای جمع کردن رای به نفع خودشان است.»
یورونیوز: می‌خواستم درباره توافق‌نامه صلح سوالی بپرسم. چه هزینه‌ای برای رسیدن به این توافق‌نامه پرداخته شد؟ از یک طرف برای شما جایزه صلح نوبل به ارمغان آورد ولی از طرف دیگر مورد حمله و انتقاد داخلی از جمله از سوی قربانیان قرار گرفتید.
خوان مانوئل سانتوس: «نه. از سوی قربانیان انتقاد زیادی انجام نشد. اتفاقا قربانیان از روند صلح حمایت و پشتیبانی کردند. این برای من درس بزرگی بود چرا که قربانیان از همه بخشنده‌تر بودند. آنها نشان دادند که نمی‌خواهند دیگر شهروندان کلمبیا همانند آنان عذاب بکشند و آسیب ببینند. اما انتقاد کاملا طبیعی است. برای رسیدن به صلح باید تصمیم گرفت. باید جایی بین عدالت و صلح خط کشید. آن خط کجاست؟ همیشه عده‌ای خواهند بود که عدالت بیشتری می‌خواهند و در مقابل کسانی خواهند بود که صلح بیشتری می‌خواهند. پس انتقاد همیشه وجود خواهد داشت. چیزی که اهمیت دارد طی کردن روند صلح و ادامه آن است. روندی که برگشت‌ناپذیر است.»
یورونیوز: می‌خواهم از شما درباره رابطه بین کلمبیا و ونزوئلا بپرسم. در حال حاضر یک میلیون شهروند ونزوئلایی به کلمبیا مهاجرت کرده‌اند. این تعداد بالای مهاجران را چگونه مدیریت می‌کنید؟
خوان مانوئل سانتوس: «ما آغوشمان را به سوی شهروندان ونزوئلا گشوده‌ایم. ما باید از آنها حمایت کنیم. اما در برابر رژیم ونزوئلا که باعث و بانی این بحران انسانی است، مصالحه‌ناپذیریم.»
یورونیوز: یکی دیگر از مشکلاتی که کلمبیا با آن دست و پنجه نرم می‌کند، کاشت گیاه کوکا است که از ماده اولیه ماده مخدر کوکائین است. شما اقداماتی را در زمینه جلوگیری از کاشت این گیاه در پیش گرفته‌اید. فکر می‌کنید جانشین شما چه اقداماتی را انجام خواهد داد؟
خوان مانوئل سانتوس: «ما ۳۰ سال است که با کاشت گیاه کوکا با روش‌های مختلفی مبارزه می‌کنیم. از سم‌پاشی گرفته تا قلع و قمع اجباری کاشت. اما کشاورزان این گیاه چاره‌ای به بازگشت و کاشت دوباره آن ندارند چرا که کاشت کوکا تنها راه ارتزاق بسیاری از این خانواده‌هاست. اکنون با رسیدن به توافق صلح، ما به مناطقی دسترسی داریم که در گذشته نداشتیم. حال اگر بتوانیم به کشاورزان بقبولانیم که به جای گیاه کوکا به کاشت قهوه، ذرت و کاکائو روی بیاورند، می‌توانیم کاری ساختاری و پایدار انجام دهیم.»