چرا لهستان از پذیرش پناهجویان هراس دارد؟

چرا لهستان از پذیرش پناهجویان هراس دارد؟
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

بحران پناهندگی در لهستان هم مثل دیگر کشورهای اتحادیه اروپا باعث ایجاد تنش گسترده شده است. در این کشور هم این بحث داغ در گرفته هر کدام از کشورهای

بحران پناهندگی در لهستان هم مثل دیگر کشورهای اتحادیه اروپا باعث ایجاد تنش گسترده شده است. در این کشور هم این بحث داغ در گرفته هر کدام از کشورهای اتحادیه اروپا باید پذیرای چه تعداد پناهجو باشد.

ادغام مسلمان تاتار در لهستان از دیرباز الگویی از جذب مهاجران در جامعه جدید است. اما امروز تاتارهای لهستان نگرانند این وضعیت که قرنها دوام آورده تحت تأثیر بحران پناهندگان اروپا متزلزل شود. جمعیت مسلمان لهستان حدود ۶ هزار نفر است. با این حال آنها بخوبی در این جامعه ادغام شده اند.

مسلمانان لهستان از قوم تاتار بودند و از سده ۱۴ میلادی به این کشور مهاجرت کرده اند. پیشنماز مسجدی که در روستای “کروژین یانیه” در شمال شرق لهستان قرار دارد و قدمت آن به قرن هجدهم میلادی باز می گردد، می گوید: «ما [مسلمانان] از ۶۰۰ سال پیش در لهستان هستیم و از ۳۰۰ سال پیش هم در این روستا در “کروژین یانیه” زندگی می کنیم . در رگهای من خون لهستانی هم جریان دارد. زیرا اولین تاتارهایی که به اینجا آمدند سرباز بودند، مردان جوانی بودند که با زنان لهستانی ازدواج کردند و اینجا تشکیل خانواده دادند. ما تاتارها وضعیت منحصر بفردی در اینجا داریم.»

نظرسنجی اخیر نشان می دهد دو سوم لهستانی ها مخالف حضور مهاجران در کشورشان هستند. علت مخالفت شدید با مهاجران در لهستان چیست؟ آنهم در حالیکه این کشور یکی از با ثبات ترین اقتصادهای اروپا را دارد و از آن مهمتر اینکه مهد جنبش “همبستگی” هم هست.

کونستانتی گِبرِت روزنامه نگار و یکی از اعضای فعال جامعه یهودیان لهستان است. وی که در سال ۱۹۸۰ به “اتحادیه همبستگی” پیوسته بود از فقدان احساس همبستگی لهستان با پناهندگان انتقاد می کند و می گوید که در اروپای مرکزی این حس وجود دارد که بقیه کشورهای اروپایی به آنها خیانت کرده است.

وی می افزاید: «تمام کشورهای (عضو پیمان سابق ورشو) معتقدند که در پایان جنگ به ما خیانت شد. مردم این کشورها مجبور شدند به خاطر حفظ صلح و آرامش دیگران رنج بکشند و این دیگران به ما مدیون هستند. اگر این نکته در اواسط دهه هشتاد حقیقت داشت دیگر امروز درست نیست. دیگران به ما کمکهای زیاد کرده اند و حالا ما به دیگران مدیونیم. این نکته هنوز بین مردم جا نیافتاده است. فرد متوسط در لهستان یا مجارستان خود را اروپایی مرفه به حساب نمی آورد که نسبت به بقیه دنیا وظایفی دارد بلکه هنوز خود را قربانی بیچاره کمونیسم می داند که بقیه دنیا به او مدیون هستند.»

یازده مرکز برای پناهندگان در کل لهستان وجود دارد. طبق آمار رسمی، حدود ۱۵۰۰ پناهجو در یکی از این مراکز واقع در بیاویستوک در شمال شرق لهستان زندگی می کنند. بیشتر آنها از اوکراین و چچن به اینجا آمده اند. آنها کمک هزینه ای معادل ۵۰ یوور درماه دریافت می کنند. در اکثر مراکز مخصوص پناهندگان در لهستان مدرسه، کلاس آموزش زبان لهستانی وجود دارد و خدمات بهداشتی هم ارائه می شود.

اوکراینی ها به دلیل سابقه پیوندهای تاریخی و مذهبی آسانتر جذب جامعه لهستان می شوند، جمع پرشماری از چچن های مسلمان هم در اینجا هستند. لهستان همیشه آشکارا از کسانی که در کشورهای تحت سلطه شوروی سابق از آزار و فشارهای سیاسی رنج برده اند، حمایت کرده است.

یک زن پناهنده چچنی می گوید: «دو سال و نیم، سه سال پیش، از چچن به اینجا آمدیم. شوهر مرا کتک زده بودند و پسرم ناپدید شده است و نمی دانستیم کجاست. اینجا در لهستان احساس آزادی بیشتر می کنیم فرهنگ اینجا را دوست داریم و بین ما و لهستانی ها هم احترام متقابل وجود دارد.»

حال سوال این است که اگر لهستان کشور میهمان نوازی است، پس چرا تا به حال تنها هفت هزار پناهجو را برای دو سال آینده پذیرفته است؟ لهستان یکدست ترین جامعه اروپا را دارد. ۹۶ درصد جمعیت این کشور از تبار لهستانی هستند و ۹۴ درصد جمعیت هم کاتولیکند.

برخی استدلال می کنند که مشکل در بی تجربگی لهستان در جذب مهاجران است. احمد تاشائف سرپرست یک گروه رقص پناهندگان چچنی است که موفق شده به مرحله نهایی مسابقات “استعدادهای لهستان” راه یابد. این جوانان رقصنده در ادغام در جامعه لهستان هم به اندازه رقصیدن موفق بوده اند. احمد تاشائف می گوید: «اگر وضعیت اجتماعی در لهستان با وضعیت اجتماعی آلمان یا فرانسه یا دیگر کشورهای غربی مشابه بود، فکر می کنم لهستانی ها با روی باز این پناهنده ها را می پذیرفتند و در جامعه به آنها جایی می دادند.»

از سوی دیگر، برخی دیگر هم در لهستان نگرانند که افراطگرایان در بین هزاران پناهجویی باشند که به اروپا آمده اند. میریام شادِد، لهستانی-سوری است و بنیادی را اداره می کند که ۵۵ خانواده مسیحی سوریه را به لهستان آورده است. نیمی از این خانواده ها در جستجوی کار و وضعیت اجتماعی بهتر به آلمان رفته اند، اما میریام فکر می کند که در کارش موفق بوده است.

وی می گوید: «سرپرستی هر خانوار را جامعه، کلیسا و مردم خیرخواه پذیرفتند. کمکشان کردند که کار پیدا کنند و در جامعه ادغام شوند. اما هیچکس حاضر نیست به مردمی که تازه به اینجا آمده اند و ممکن است تهدیدی برای مردم لهستان باشند کمک کند، چون ممکن است اسلامگرایان افراطی در بین شان باشد که مدارک خودشان را پنهان کرده اند. می دانید که این افراطگرایان می خواهند در ناحیه خودشان دینشان را به مسیحیان تحمیل کنند و می توان فرض کرد که در اروپا هم همین کار را خواهند کرد.»

با این وجود مردم این ترس را نمی شناسند و بحث در این باره ادامه پیدا خواهد کرد. اما آیا برای کشوری که به خاطر مهاجرتهایش معروف است، این بحثها عجیب نیست؟

پیشنماز مسجد مسلمانان می گوید: «این پناهنده ها فرزند دارند. تمام خانواده از جنگ گریخته اند که جانشان را نجات بدهند. درست همانطور که لهستانی ها زمان جنگ یا حتی زمانی که وضعیت جنگی برقرار بود از لهستان می گریختند و دنبال جایی می گشتند که بتوانند زندگی آرام داشته باشند، این پناهنده ها هم همین کار را می کنند.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها