چرا دانمارکی ها خوشحال ترین مردم جهان هستند؟

چرا دانمارکی ها خوشحال ترین مردم جهان هستند؟
Copyright 
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

کپنهاگ در ماه دسامبر، سرد، تاریک و مرطوب است. ولی دانمارک برای دومین سال پیاپی خوشحال ترین کشور جهان شناخته شده است. سازمان ملل متحد گزارشی را منتشر کرده که مطالعه ای در مورد میزان شادی در ۱۵۶ کشور است.

طبق این گزارش، کشور دانمارک در مقام اول قرار گرفته است و کشورهای سوئد، هلند، سوئیس و نروژ در مقام های دوم تا پنجم هستند. در دانمارک به موضوع خرسندی و سعادتمندی با جدیت بسیار نگاه می کنند و حتی اخیرا یک موسسه پژوهش در مورد خوشحالی بنیان گذاشته شده است.

میک ویکینگ، مدیر موسسه پژوهش خوشحالی می گوید: «میزان اعتماد در میان دانمارکی ها بسیار بالا است و این فقط اعتماد به دوستان و افراد خانواده نیست، بلکه اعتماد به غریبه ها را نیز شامل می شود. امنیت، نکته دیگر است. اگر بیکار شویم از کمک برخوردار می شویم و اگر بیمار شویم می توانیم به بیمارستان برویم. ثروت، سومین عامل است که برای احساس سعادت اهمیت دارد. بی پولی به نوعی به احساس ناخشنودی منتهی می شود. بنابراین این عامل نیز مهم است. دانمارک ثروتمندترین کشور جهان نیست ولی با اینحال وضعیت ما خوب است.»

بیارن نیگارد، وکیل و مربی تیم فوتبال است و حتی اگر تیم او به لیگ قهرمانی راه پیدا نکند، برایش مهم نیست. دختر هفت ساله او نیز در تیم بازی می کند. او می گوید: «به این مکان نگاه کنید. اینجا همه چیز رایگان است. من برای انجام این کار نباید هیچ وجهی بپردازم. شهرداری اینجا را ساخته است تا همه از آن استفاده کنند و لذت ببرند. اگر یکی از این کودکان زمین بیفتند و به بیمارستان برود، معالجه رایگان است. درست است که مالیات زیادی پرداخت می کنیم ولی در مقابل، این امکانات را دریافت می کنیم. در کل از این وضعیت خوشنودیم. واقعا امنیت وجود دارد.»

امنیتی که منجر به سعادت می شود. این یکی از عوامل نه تنها در دانمارک بلکه در دیگر کشورهایی است که در صدر جدول خوشحالی قرار گرفته اند. در پنج کشوری که در صدر جدول قرار دارند، هفته کاری کوتاه تر و میانگین دستمزد سالانه بالا است. ولی شهروندان این کشورها بیشترین مالیات را پرداخت می کنند، بویژه در سوئد و دانمارک. یکی دیگر از عوامل خوشحالی، اشتغال است. نرخ بیکاری در این کشورها پایین تر از میانگین بیکاری در اتحادیه اروپا است.

هر چند برای بیارن و همسر او نانا، سعادت کامل وجود ندارد، آنها از زندگی خود راضی هستند. آنها از این راضی هستند که هر دو کار می کنند، تعطیلات بلندمدت دارند و اینگونه احساس می کنند که برابری و آزادی انتخاب، از اولویت های دولت است.

نانا نیگارد روزنفلت، مشاور علمی، می گوید: «ما هر روز احساس خوشحالی نمی کنیم. ولی البته وقتی به آن فکر می کنیم و به عواملی که برای ارزشیابی کشورها استفاده کرده اند نگاه می کنیم، می فهمیم که ایجاد خانواده و اشتغال در مقایسه با دیگر کشورها آسان تر است. تحصیل برای کودکان کاملا رایگان است. همچنین عملکرد نظام سیاسی درست است و فساد وجود ندارد. وقتی با دوستان ایتالیاییم صحبت می کنم آنها زندگی سیاستمدارانشان را برایم تعریف می کنند و اینکه هر کاری می کنند که مالیات پرداخت نکنند و با اینحال می خواهند حمایت مردم را داشته باشند. بنابراین از اینکه در دانمارک هستم و سیستم اینجا خوب عمل می کند خوشحالم.»

در این کشور شکاف بسیار کمی بین فقیر و ثروتمند وجود دارد. کشورهای اسکاندیناوی مرتبا در صدر کشورهایی رتبه بندی شده اند که شکاف طبقاتی در آنها ناچیز است یا اصلا وجود ندارد.

پیتر گوندلاک، جامعه شناس دانشگاه کپنهاگ می گوید: «سفیر بریتانیا در دانمارک کتابی منتشر کرده است که در آن از قبیله دانمارکی صحبت می کند. او می گوید دانمارک تقریبا مانند یک قبیله است. کوچک است و همه همدیگر را می شناسند، اسم هایشان یکی است و غیره.»

داخل شدن به چنین قبیله ای زیاد هم ساده نیست. ناتالیا کیرولا اهل اکوادور است. او پس از ازدواج با تامی به دانمارک آمد. شرایط متعددی برای ماندن وجود داشت. یکی از آنها این بود که تامی باید استقلال مالی خود در سه سال گذشته را ثابت می کرد. آنها همچنین باید نشان می دادند که وابستگیشان به دانمارک بیشتر از اکوادور است. ولی دشوارترین بخش این بود که باید زندگی خصوصی خود را آشکار می کردند تا ثابت کنند ازدواج آنها ساختگی نیست.

ناتالیا کیرولا، مهاجر اکوادوری خطاب به تامی می گوید: «قبل از اینکه مرا بشناسی نمی دانستی که قوانین سختی در مورد مهاجرت افرادی که می خواهند به این کشور بیایند وجود دارد. این تجربه ای است که با دوستانت و افرادی که ملاقات کردیم بدست آوردیم. وقتی با آنها در مورد مرحله هایی که گذراندیم صحبت کردیم، آنها شگفت زده شدند. آنها تصور نمی کردند که قوانینی به این سختی وجود دارد و باید پول زیادی پرداخت کرد. آنها واقعا متاثر شدند و فکر کردند چرا دانمارک باید اینگونه رفتار کند؟»

تامی کیرولا می گوید: «این یک توازن است و من کاملا موافقم که باید قوانین سختگیرانه وجود داشته باشد تا از سیستم سواستفاده نشود. از طرف دیگر مردم می خواهند که با آنها با احترام رفتار شود. ولی نحوه عملکرد سیستم دانمارکی گاهی به گونه ای است که به شخص اهمیت نمی دهد و آنرا فقط یک عدد می بیند.»

دانمارک یکی از آن کشورهای اروپایی است که سخت ترین سیاست های مهاجرتی را وضع کرده است. این باعث انتقادهایی شده است و حتی گاهی دانمارک متهم به بیگانه ستیزی می شود.

یان گینتبرگ که یک مزرعه دار بود به کمدین طنزپرداز تغییر شغل داده است. او به اقصی نقاط کشور سفر کرده است تا با طرز فکر دانمارکی ها بهتر آشنا شود و از آن برای نوشتن نمایش هایش استفاده کند.

طبق گفته یان طنز دانمارکی گاهی اوقات نژادپرستانه انگاشته می شود. ولی برای او این برداشت اشتباهی است زیرا دانمارکی ها در شوخی هایشان دیگران را مسخره نمی کنند بلکه خودشان را مسخره می کنند.

یان گینتبرگ می گوید: «به نظر من طنز دانمارکی اصلا نژادپرستانه نیست. فکر می کنم ما رفتار برادر کوچک را داریم. کشوری کوچکیم با پنج و نیم میلیون جمعیت و این احساس را داریم که شکاف بسیار کمی بین ضعیف و قدرتمند وجود دارد. بنابراین می خواهیم این توانایی را داشته باشیم که همه را از جمله ملکه و نخست وزیر را دست بیاندازیم. چه نوع شخصیتی داریم که نمی توانیم شوخی را تحمل کنیم؟ چقدر متکبریم که شوخی را نمی پذیریم.»

طنز دانمارکی، برابری اجتماعی، مالیات های بالا یا دوچرخه سواری باعث سعادت نمی شود. ولی سازمان ملل متحد از مدل اسکاندیناوی استفاده کرده است تا به دولت ها هشدار دهد که باید به شهروندانی که با بحران اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند بیشتر توجه کنند.

بیارن نیگارد می گوید: «از یک طرف من به این سیستم که برای همه امنیت ایجاد کرده است و فقیران و ضعیف ها را به حاشیه جامعه نمی راند، افتخار می کنم. برای من این کمونیسم نیست. می دانم که اکثر آمریکایی ها این برداشت را دارند. فکر می کنم این سیستمی منطقی است.»

نانا نیگارد می گوید: «فکر می کنم باید این سیستم دانمارکی را که در کل خوب عمل می کند گسترش داد. بنابراین من به احزابی رای می دهم که همینگونه فکر می کنند. وقتی سازمان ملل و همه جهان معتقدند که این روش خوب است، اعتقادات من محکم تر می شود. این باعث می شود که مردم سعادتمند باشند.»

برابری اجتماعی، مالیات بالا و امنیت، دانمارک راهی که می توان از آن پیروی کرد را نشان می دهد. با اینحال هر کشوری معیارهای خوشبختی ویژه خود را دارد.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها