پاپ لئو چهاردهم روز شنبه میزبان جمعی از ستاره‌های هالیوود بود و در این دیدار بر نقش سینما در حیات جامعه و صداهای حاشیه‌ای تاکید کرد.
لئو گفت: «برای من مایه تسلی است که می‌اندیشم سینما تنها تصاویر متحرک نیست؛ بلکه امید را به حرکت در می‌آورد.»
او گفت: «یکی از مهم‌ترین کارهای سینما این است که به تماشاگر کمک کند خودش را بهتر بشناسد، دنیا را با نگاهی تازه ببیند و امید را دوباره پیدا کند؛ امیدی که بدون آن، وجود ما کامل نیست.»
پاپ دنیای فیلم را «هنری مردمی به بالاترین معنا، برای همه و در دسترس همه» توصیف کرد و از ستاره‌ها و فیلمسازان حاضر در تالار پذیرش با نقاشی‌های فرسکو در واتیکان خواست از هنر خود برای گنجاندن صداهای حاشیه‌ای استفاده کنند.
طبق بیانیه واتیکان، «پاپ تمایل خود را برای تعمیق گفتگو با جهان سینما و به‌ویژه با بازیگران و کارگردانان ابراز نمود و ظرفیت‌هایی را که خلاقیت هنری برای ماموریت کلیسا و ترویج ارزش‌های انسانی فراهم می‌کند»، بیان کرد.
لئو ۷۰ ساله و نخستین پاپ آمریکایی، یه عنوان هدیه از اسپایک لی، کارگردان هالیوود پیراهنی با شماره ۱۴ و نوشته «Pope Leo» و از کیت بلانشت، بازیگر، دستبندی دریافت کرد.
پیش از دیدار ر.ز شنبه، پاپ چهار فیلم مورد علاقه خود را به اشتراک گذاشت که عبارت بودند از «زندگی شگفت‌انگیز است»، «آوای موسیقی»، «مردمان عادی» و «زندگی زیباست».
ستاره‌های سینمای حاضر در این دیدار شامل اسپایک لی، کیت بلانشت، مونیکا بلوچی، مارکو بلوکیو، استفانیا سندرلی و گرتا گرویگ بودند.
«سینما و تئاتر قلب تپنده‌اند»
به گفته پاپ، سینما نباید از مواجهه با زخم‌های جهان هراس داشته باشد. او در تالار کلمنتین گفت: «خشونت، فقر، تبعید، انزوا، اعتیاد و جنگ‌های فراموش‌شده زخم‌هایی‌اند که نیاز به دیده شدن و روایت شدن دارند.»
پاپ لئو تاکید کرد: «سینمای بزرگ از درد سوءاستفاده نمی‌کند؛ همراه آن است، آن را بررسی می‌کند. این کاری است که همه کارگردانان بزرگ انجام داده‌اند. دادن صدا به احساسات پیچیده، متناقض و گاه مبهم که در قلب انسان زندگی می‌کنند، عملی از جنس عشق است.»
او یادآور شد: «سینما، بدون اینکه بخواهد درس بدهد، می‌تواند نگاه ما را عمیق‌تر و آگاهانه‌تر کند.»
پاپ سپس از تمامی فعالان سینما، نه تنها بازیگران و کارگردانان، بلکه فیلمبرداران، دستیاران، صدابرداران، گریمورها و طراحان لباس تشکر نموده و سعی کرد همه را نام ببرد و بابت کسانی که فراموش شده‌اند، عذرخواهی کرد.
او گفت: «باشد که سینمای شما همیشه محل دیدار، خانه‌ای برای جویندگان معنا و زبانی برای صلح باقی بماند. باشد که سینما هرگز توانایی شگفت‌زده کردن ما را از دست ندهد و همچنان حتی اگر شده ذره‌ای از اسرار خداوند را به ما نشان دهد.»
پاپ همچنین مخاطبان خود را از چیزی که «منطق الگوریتمی» نامید، برحذر داشت و گفت: «الگوریتم‌ها معمولا فقط چیزهایی را تکرار می‌کنند که قبلا موفق بوده‌اند، اما هنر ما را با امکانات و تجربه‌های جدید آشنا می‌کند.»
او افزود: «همه چیز نباید فوری یا قابل پیش‌بینی باشد. وقتی لازم است، کارها را آهسته انجام دهید، وقتی سکوت معنا دارد، سکوت کنید، و وقتی تفاوت و نوآوری باعث تفکر یا واکنش می‌شود، آن را نشان دهید. زیبایی فقط تعجیل نیست، بلکه بالاتر از همه، دعوت به تجربه و تامل است.»
«به شاهدان امید نیاز داریم»
لئو ظاهرا از دیدار با ستاره‌ها خوشحال بود و تحت تاثیر قرار گرفته بود. او پس از دیدار نزدیک به یک ساعت، با هر یک از حاضران به‌طور دوستانه صحبت کرد، کاری که به ندرت در جمع‌های بزرگ انجام می‌دهد.
با تشویق ستاره‌ها، لئو گفت: «صنعت فیلم و سینما در جهان در حال ضعف است و سالن‌هایی که زمانی مراکز مهم فرهنگی و اجتماعی بودند، دیگر در محله‌ها دیده نمی‌شوند.»
او گفت: «از نهادها می‌خواهم تسلیم نشوند، بلکه در جهت تاکید بر ارزش اجتماعی و فرهنگی سینما همکاری کنند.»
بسیاری از ستاره‌ها گفته‌اند که سخنان لئو برایشان الهام‌بخش بوده و هنگام عبور از تالارهای کاخ واتیکان که پس از دیدار پذیرایی ناهار در انتظارشان بود، شگفت‌زده شدند.
این دیدار که توسط وزارت فرهنگ واتیکان سازماندهی شد، ادامه‌ای است بر دیدارهای مشابهی که پاپ فرانسیس در سال‌های اخیر با هنرمندان و کمدین‌ها داشت و بخشی از تلاش‌های واتیکان برای برقراری ارتباط با جهان سکولار فراتر از کلیسای کاتولیک است.