«پایان الکترا، رقصی تنهاست مثل مانند سخنرانی وداع. او می‌خواهد برقصد و بعد بمیرد. پاتریس شرو این موومان را می‌خواست. الکترا نیاز دارد که برقصد اما نمی‌تواند و به این دلیل در خلائی می‌افتد که بی‌انتهاست.»
اپرای الکترا ساخته ریشارد اشتراوس اخیرا به اپرای لااسکالای میلان بازگشته است. این اجرا به کارگردانی پاتریس شرو، کارگردان فقید فرانسوی به روی صحنه رفت. آهنگساز آلمانی قرن ۱۹ و ۲۰ این اپرا را براساس تراژدی الکترا ساخته است. مضمون اصلی الکترا کینه و انتقام‌جویی است. در این اثر یک قتل موجب قتلی دیگر می‌شود.
آگهیمطالب یورونیوز را در واتس‌اپ دریافت کنید
«مونولوگهای الکترا را دوست دارم»
لااسکالای میلان به مناسبت پنجمین سالگرد مرگ پاتریس شرو (۲۰۱۳-۱۹۴۴ میلادی) کارگردان اپرای «الکترا» میزبان این اجراست. پاتریس شرو کارگردان تئاتر بود و با آنکه زمینه کارش موسیقی نبود، اثر ریشارد اشتراوس را اجرایی خارق‌العاده اجرا کرده است.
ریکاردا میربریت RICARDA MERBETH خواننده آلمانی سوپرانو اولین بار است که نقش اصلی این اپرا را بازی می‌کند. اجرای او قلب تماشاگر را به درد می‌آورد.
خواننده آلمانی اپرا درباره اجرای این نقش می‌گوید: «آنچه در این اپرا دوست دارم مضمون انتقام و افکار انتقام‌جویانه است که در مونولوگهای الکترا دیده می شود. الکترا دستخوش احساسات گوناگون و بسیار متفاوت می‌شود.»
بیشتر بخوانید:
سونیا یونچوا با تراژدی «مدئا»، در اپرای برلین بروی صحنه می‌رود
دیه‌گو فلورز، خواننده تنور: اپرا بی واسطه‌ترین شکل انتقال هنر در دنیای موسیقی است
روایتی نو از «خفاش» اثر یوهان اشتراوس؛ از قرن نوزدهم تا سفر به فضا
لندن؛ اپرای «فالستاف»، آخرین شاهکار وردی قصیده ای برای «دم را غنیمت دان»
ملاقات الکترا با اورستس، صحنه‌‌ای نفس‌‌گیر و لطیف
الکترا داستان انتقام از مادر به خاطر قتل پدر است. انتقام و انتقام‌جویی هسته اصلی این اپراست. ریشارد اشتراوس آهنگساز و رهبر ارکستر آلمانی این اثر را در سال ۱۹۰۹ براساس تراژدی معروف یونانی نوشته است.
کریستف فون دوهنای، رهبر ارکستر این اجرا درباره شخصیت الکترا می‌گوید: «الکترا تراژدی‌ای است که در آن یک قتل، موجب قتل دیگری می‌شود و به همین دلیل می‌توانیم روحیهٔ این زن، وسواس و حس گریزناپذیر او را که باید قاتلان پدرش را بکشد، درک کنیم.»
این یکی از صحنه های کلیدی این اپرا صحنه ملاقات الکترا با برادر گم‌شده‌اش اورستس است. نقش «اورستس» را میکائل فول، خواننده آلمانی صدای باریتون ایفا می‌کند. او می‌گوید: «علی‌رغم این سرنوشت خونین، این لحظه در اپرا بسیار لطیف است و موسیقی اشتراوس رهایی را آسان می‌کند.»
فضایی که پاتریس شرو خلق کرد نیازی به زرق و برق نداشت
پاتریس شرُو توجهش را روی شخصیت‌های عذاب‌کشیده و آشفته‌حالِ این آخرین اثر آهنگساز ژرف‌نگر متمرکز می‌کند.
خواننده صدای باریتون درباره کارگردانی هنری پاتریس شرو می‌گوید: «دانیل بارنبُویم (پیانیست و رهبر ارکستر معروف اسرائیلی که شهروندی فلسطینی اختیار کرد) که پاتریس شرو با او بسیار کار کرده بود، از قول او می‌گوید که موسیقی و به‌خصوص پیچیده‌ترین نوع موسیقی مثل تریستان و ایزود، وُوزِک، و الکترا تأثیری باورنکردنی بر او داشت، با آنکه زمینهٔ کارش موسیقی نبود. چون با صحنه و بیان صوری سروکار داشت. هنرمندی جهانی و نابغه‌ای بود که حرف‌های زیاد برای گفتن داشت و فضایی خلق کرد که در آن نیاز به زرق‌وبرق و اشیاء گران‌قیمت نبود.»
ریکاردا میربریت درباره صحنه آخر اپرا می‌گوید: «پایان الکترا، رقصی تنهاست مثل مانند سخنرانی وداع. او می‌خواهد برقصد و بعد بمیرد. پاتریس شرو این موومان را می‌خواست. الکترا می‌خواهد برقصد اما نمی‌تواند و به این دلیل در خلائی بی انتها در می‌افتد.»
آگهیاپرای الکترا از ۴ تا ۲۹ نوامبر در لااسکالا به روی صحنه رفت.