باغ بابر در دامنه کوه شیر دروازه کابل یکی از برجسته ترین مکان ها با معماری ویژه در این شهر است و از لحاظ قدمت تاریخی و هنر معماری، اهمیت ویژه‌ای دارد.
در برخی نوشته‌ها آمده است: «ظهیرالدین محمد بابر» بنیانگذار امپراتوری «گورکانیان» هند، پس از آنکه در سال ۹۱۰ هجری قمری (۱۵۰۴ میلادی) کابل را به تصرف خود در آورد، این باغ را در کابل بنا نهاد اما بر اساس نوشته برخی دیگر از مورخان و باستان شناسان این باغ توسط «جلال الدین اکبر» نوه بابرشاه در سال ۱۵۹۰ میلادی احداث شده است.
اهمیت تاریخی باغ بابر به خاطر درختان کهنسال آن نیست، بلکه آنچه به باغ بابر اهمیت داده است وجود آرمگاه بابر و بناهای تاریخی مختلفی است که در داخل این باغ قرار گرفته است.
این باغ، سالیان سال تفرجگاه شاهان مختلف بود. برخی از آنها ساختمانهای جدید به این باغ افزودند. باغ بابر مانند دیگر ساختمانهای سلطنتی، برای سال ها از دیده ها پنهان بود و کسی اجازه ورود به آن را نداشت. دروازه های باغ بابر در سال ۱۹۳۰، در زمان حکومت نادر خان، به روی مردم گشوده و این مکان به تفریحگاه عمومی تبدیل شد.
کابل از عصر بابر تا اواخر سلطه گورکانبان از نظر منظر و باغ های زیبا در بین مورخین این دوره شهرت به سزایی دارد . شاهان مغولی ( گورگانی هند) درایجاد این عمارات زیبا درهند شهرت فراوان دارند ولی درافغانستان چون در شهرهای این کشور سکونت نداشتند آثاری اندک مانند مسجد باغ بابر و چهل زینه قندهار از خود به جای گذاشته اند.
با آغاز جنگ‌های داخلی در افغانستان باغ بابر که ۱۱ هکتار مساحت دارد به مانند دیگر مکان های تاریخی افغانستان، متحمل خسارت‌های زیادی شد. باغ بابر در سال ۲۰۰۲ میلادی توسط بنیاد فرهنگی «آقا خان» مورد بازسازی قرار گرفت.
اکنون باغ بابر تبدیل به موزه ای تاریخی شده است.
محمد عاطف آرین عکاس- خبرنگار عکس هایی را از این باغ قدیمی برای یورونیوز ارسال کرده که می توانید آن را مشاهده کنید.
