به گزارش خبرگزاری رویترز،هند و پاکستان در پی درگیری‌های نظامی اخیر تصمیم به سرمایه‌گذاری عمده در بهره‌برداری از پهپادهای بدون سرنشین گرفته‌اند، چرا که این نوع سلاح، امکان حمله به اهداف دقیق بدون به خطر انداختن نیروهای انسانی یا تحریک طرف مقابل را فراهم می‌سازد.
آگهی
ارتش‌های هند و پاکستان طی دهه‌ها درگیری، از جنگنده‌های پیشرفته و موشک‌های متعارف استفاده کرده‌اند، اما برای نخستین بار در نبرد چهار روزه در ماه مه دهلی و اسلام‌آباد در ابعادی وسیع از پهپاد علیه یکدیگر استفاده کردند.
این درگیری به دنبال میانجیگری آمریکا برای برقراری آتش‌بس متوقف شد. با این حال، طبق گزارش رویترز، این دو قدرت هسته‌ای آسیای جنوبی که در سال گذشته بیش از ۹۶ میلیارد دلار برای امور دفاعی هزینه کرده‌اند، اکنون وارد یک رقابت تسلیحاتی پهپادی شده‌اند.
یک منبع فعال در صنعت پهپادسازی هند به رویترز گفت که این کشور قصد دارد سرمایه‌گذاری در صنعت داخلی را به شدت افزایش دهد و ممکن است طی ۱۲ تا ۲۴ ماه آینده این میزان به حدود ۴۷۰ میلیون دلار برسد. این رقم تقریبا سه برابر میزان سرمایه‌گذاری در این صنعت قبل از درگیری‌های نظامی اخیر به شمار می‌آید.
این افزایش سرمایه گذاری، هم‌زمان با تصویب بودجه‌ای اضطراری به مبلغ حدود ۴،۶ میلیارد دلار برای خریدهای نظامی در نظر گرفته شده‌است. به گفته دو مقام هندی، بخشی از این بودجه اضافی صرف خرید پهپادهای جنگی و تجسسی خواهد شد.
فرآیند خرید تجهیزات دفاعی در هند معمولا سال‌ها طول می‌کشد، اما طبق گزارش رویترز اکنون مقامات هندی از شرکت‌های سازنده می‌خواهند تا با سرعت بی‌سابقه‌ای پهپادهای خود را تولید و آزمایش کنند.
در همین حال، به گفته یک منبع آگاه، نیروی هوایی پاکستان نیز برای کاهش استفاده از جنگنده‌های پیشرفته خود، به دنبال خرید پهپادهای بیشتر است.
پاکستان و هند هر دو در درگیری‌های اخیر از جنگنده‌های پیشرفته نسل ۴.۵ استفاده کردند، اما اسلام‌آباد که با کمبود منابع مالی مواجه است، تنها حدود ۲۰ فروند جنگنده پیشرفته J-۱۰ ساخت چین در اختیار دارد، در حالی که دهلی می‌تواند حدود ۳۶ جنگنده رافال به‌کار گیرد.
به عقیده تحلیلگران پاکستان احتمالا همکاری‌هایش با چین و ترکیه را با هدف ارتقای توانمندی‌های تولید داخلی پهپاد، گسترش خواهد داد.
والتر لادوویگ، کارشناس علوم سیاسی از کینگ کالج لندن به خبرگزاری رویترز گفت: «به نظر می‌رسد هند و پاکستان حملات پهپادی را راهی برای اعمال فشار نظامی بدون تحریک به درگیری‌های گسترده‌تر، در نظر گرفته‌اند.»
او افزود: «پهپادها به رهبران این امکان را می‌دهند که بدون به خطر انداختن هواپیماهای گران‌قیمت یا جان خلبانان، عزم خود را نشان دهند، نتایج قابل مشاهده نشان دهند، و انتظارات داخلی را مدیریت کنند. »
او خاطر نشان کرد که با این حال چنین درگیری‌هایی کاملا بدون خطر نیستند و کشورها می‌توانند از پهپادها برای حمله به مناطق مورد مناقشه یا پرجمعیت استفاده کنند.