صدها هزار زن روز شنبه ۸ مارس با شرکت در راهپیمایی‌هایی در سراسر جهان خواستار حمایت از برابری دستمزدها و پایان خشونت جنسیتی شدند.
آگهی
زنان روز شنبه برای بزرگداشت روز جهانی زن به خیابان‌های شهرهای سراسر جهان رفتند. اعتراضات و تجمعات بعضا مشابهی در پایتخت‌ها و شهرهای بزرگ دنیا برگزار شد و فعالان حقوق‌زنان خواستار پایان دادن به نابرابری و خشونت مبتنی بر جنسیتی و بسیاری از مطالبات دیگر شدند.
بروکسل، بلژیک
هزاران نفر در بروکسل، پایتخت اروپا راهپیمایی کردند تا نسبت به آنچه که سازمان‌دهندگان این تجمع آن را «رکود نگران کننده» در دفاع از حقوق زنان نامیدند، هشدار بدهند.
قدرت‌گیری فزاینده احزاب راست و بویژه احزاب راست‌افراطی در کشورهای اروپایی باعث نگرانی بسیاری از فعالان شده چرا که ممکن است با قدرت گرفتن این گروه‌ها حقوق زنان در معرض تهدید قرار گیرد.
کوئنتین پوکارد، معترض فرانسوی که در تظاهرات بروکسل شرکت کرده، می‌گوید: «با ظهور راست افراطی در همه جای اروپا واقعا باید نسبت به پس‌رفت وضعیت حقوق زنان و اقلیتها نگران شد. من هرگز نمی‌توانستم تصور کنم که سقط جنین بتواند روزی در ایالات متحده زیر سؤال برود؛ بنابراین اگر در آمریکا امکان‌پذیر باشد متأسفانه ممکن است در اروپا نیز روی دهد. ما نمی‌توانیم اجازه دهیم این اتفاق بیفتد.»
معترضان شعار می‌دادند و پلاکاردهایی با خود حمل می‌کردند. آنها روی بنرها نوشته بودند: «سقط جنین یک حق بشری است» و «زنان تنها زمانی آزاد خواهند شد که همه زنان دنیا آزاد شده باشند، از بازداشتگاه‌ها گرفته تا زندان‌ها، از کنگو تا فلسطین، از مزارع تا کارخانه‌ها».
کندیس پالمر، ساکن بروکسل گفت: «برای من مهم است که اینجا باشم، انرژی زیادی برای من به ارمغان می‌آورد زیرا ما توسط دور و برمان افرادی هستند که طرز فکر مشابی دارند و با این تبعیض‌های روزمره می‌بینیم که تنها نیستیم.»
تظاهرکنندگان همچنین خواستار تقویت حمایت اجتماعی برای زنان و همچنین حقوق بهتر برای زنان مهاجر شدند.
رم، ایتالیا
هزاران زن روز شنبه در خیابان‌های رم پایتخت ایتالیا به مناسبت روز جهانی زن و اعتراض به خشونت مبتنی بر جنسیت، راهپیمایی کردند.
معترضان رقصیدند، شعار دادند و با در دست داشتن بنرها و پلاکاردهایی در اطراف مراکز باستانی و نمادین شهر راهپیمایی کردند. آنها همچنین دسته کلیدها را در دست خود تکان دادند تا این واقعیت را برجسته کنند که بیشتر خشونت‌ها علیه زنان در خانه خودشان اتفاق می‌افتد.
یکی از معترضان گفت: «باید تغییراتی رادیکال ایجاد شود زیرا ما باید نظامی داشته باشیم که دیگر مبتنی بر این سرکوب جنسیتی نباشد.»
فرانچسکا، معترض در رم، خاطرنشان کرد: «محکوم کردن مجرمان به حبس ابد هم کفایت نمی‌کند زیرا خشونت مبتنی بر جنسیت مشکلی است که از فرهنگ شوونیستی مردسالارانه و مردانه آغاز می‌‌شود و ریشه فرهنگی دارد.»
تظاهرات امسال در پایتخت ایتالیا توسط گروه فمینیستی «Non Una Di Meno» (نه یک نفر کمتر) سازماندهی شده بود.
آتن، یونان
تعداد قابل توجهی هم در آتن تجمع کردند تا علیه تبعیض و نابرابری‌ها اعتراض کنند.
این تظاهرات با موسیقی زنده و رقص گروهی از زنان فلسطینی و سخنرانی‌های گروه‌های مختلف حقوق بشری آغاز شد. معترضان در آتن خاطرنشان کردند در حالی که حقوق زنان راهی طولانی را طی کرده است، اما هنوز موارد زیادی برای بهبود وجود دارد.
ماتیلد دوژاردن، معترض بلژیکی در آتن گفت: «من معتقدم که ما در سال ۲۰۲۵ هستیم اما هنوز چیزهای زیادی برای بهبود و انجام دادن وجود دارد، همچنین با این شرایط که می دانیم حقوق زنان هنوز تثبیت نشده است و ما باید ادامه دهیم.»
معترضان هشدار دادند که حقوق زنان اخیرا مورد تهدیدهای فزاینده‌ای قرار گرفته و برای اصلاح مسیر باید اقدامات فوری برداشته شود.
باکوپولو اولگا، ساکن محلی گفت که ما شاهد عقب نشینی در امور مدیریت جسم خود، مانند سقط جنین هستیم.
معترضان همچنین در حمایت از زنان غزه پرچم فلسطین را حمل می‌کردند؛ زنانی که در جنگ بی‌امان اسرائیل و حماس بیشترین آسیب‌ها را تحمل کرده‌اند.
معترضان همچنین با راهپیمایی به سمت پارلمان یونان، خواستار پایان‌دادن به تبعیض جنسیتی مانند شکاف دستمزد جنسیتی شدند.
امروز ما قطعاً با تبعیض سر و کار داریم، دروغ است که هیچ تبعیضی وجود ندارد. جنی تئوفانوپولو، عضو شبکه نویسنده زن «I Foni Tis» (صدای او) گفت: «وقتی می گوییم تبعیض، منظورمان از جمله در کار و دستمزد است.»
استانبول، ترکیه
دولت ترکیه سال ۲۰۲۵ را «سال خانواده» اعلام کرد، اقدامی که بسیاری از معترضان از آن انتقاد کردند و آن را تلاشی برای محدود کردن بیشتر زنان به نقش‌های سنتی مانند ازدواج و مادری می‌دانند. تصمیم دولت برای خروج از کنوانسیون استانبول در سال ۲۰۲۱، که برای محافظت از زنان در برابر خشونت خانگی طراحی شده بود، نیز منبع خشم در میان فعالان بوده است. به‌گزارش «پلتفرم قتل زنان را متوقف خواهیم کرد» ۳۹۴ زن در سال ۲۰۲۴ در ترکیه توسط مردان کشته شدند.
یاز گلگون، یک شهروند بازنشسته ۵۲ ساله، علیه افزایش آمار کشتار زنان در این کشور سخن گفت و خواستار حمایت قانونی بهتر و نیروی پلیس حمایت کننده‌تر شد. او می‌گوید: «زورگویی در محل کار، فشار شوهران و پدران در خانه و فشار جامعه مردسالارانه وجود دارد. ما خواستار کاهش بیشتر این فشارها هستیم.»
در حالی که سلوی آلکانچلیک، یک تظاهرکننده ۵۸ ساله، به تمایل زنان برای آزاد شدن از محدودیت‌های اعمال شده توسط جامعه پدرسالارانه اشاره می‌کند و می‌گوید: «بگذارید زنان آزاد باشند. من می خواهم آنها بتوانند بدون درخواست اجازه از شوهرشان هر جا می‌خواهند بروند، وقتی شب‌ها به خانه برمی گردند بدون ترس از حساب پس‌دادن باشد که کجا بوده‌اند. من خواهان آزادی برای همه زنان جهان هستم.»
به رغم ممنوعیت تظاهرات عمومی توسط فرماندار منطقه بیاوغلو، در میدان تقسیم، بسیاری از زنان مترصد بودند در شامگاه برای یک راهپیمایی شبانه فمینیستی جمع شوند و علیه محدودیت‌ها اعتراض کنند. طبق گزارش‌های واصله ماموران برخی خیابان‌های اصلی استانبول را مسدود کرده و ایستگاه‌های مترو را برای جلوگیری از این تجمعات به دلیل نگرانی‌های مربوط به نظم عمومی، تعطیل کردند.