همزمان با ورود اوکراین به چهارمین سال جنگ از زمان آغاز تهاجم تمام‌عیار روسیه، نبردها در خطوط مقدم شرق این کشور با شدتی بی‌سابقه در جریان است.
آگهی
در حالی که نظامیان اوکراینی آخرین توان خود را در میدان نبرد به کار می‌گیرند، غیرنظامیان خسته و فرسوده، با شرایط سخت زندگی در جنگ که هر روز دشوارتر از قبل می‌شود، دست و پنجه نرم می‌کنند.
والری گوریا، خبرنگار بین‌المللی یورونیوز به منطقه دونتسک در شرق اوکراین سفر کرده تا از شرایط حاکم بر مناطق اطراف شهر پوکروفسک، جایی که در قلب یکی از شدیدترین و سرنوشت‌سازترین نبردهای این جنگ واقع شده، گزارش تهیه کند.
قلب میدان نبرد در خط مقدم پوکروفسک
این گزارش شما را به قلب میدان نبرد در خط مقدم پوکروفسک می‌برد، جایی که یک واحد توپخانه و یک پست فرماندهی عملیاتی ارتش اوکراین در آن مستقر شده است.
در یکی از مکان‌های تعبیه شده توسط ارتش در نزدیکی خط مقدم که از آن به عنوان مراکز مراقبت اضطراری برای سربازان مجروح استفاده می‌شود، با ماجرای ساشا، دختری ۲۲ ساله آشنا می‌شویم. او با وجود مواجهه روزانه با صحنه‌های هولناک جنگ، همچنان به مقاومت ادامه می‌دهد.
در همان نزدیکی، معدود ساکنان باقی‌مانده در شهر پوکروفسک که بر اثر گلوله‌باران مداوم روسیه ویران شده است، با وجود شمار بالای تلفات غیرنظامیان، از تخلیه محل خودداری می‌کنند.
«ویرانه‌های جنگ: تنها میراث روسیه در دونباس»
ماکسیم، افسر همکاری‌های نظامی-مدنی ارتش اوکراین در حالی که ما را از میان ویرانه‌ها هدایت می‌کند، آهی می‌کشد و می‌گوید: «تنها چیزی که آنها از خود به جا می‌گذارند، ویرانی است.»
او می‌افزاید: «متأسفانه، بازنشستگان و کسانی که به قول خودشان منتظر "صلح روسی" هستند، حاضر به ترک محل نیستند. این باور وجود دارد که روسیه امروزی، جایگزین اتحاد جماهیر شوروی سابق، خواهد آمد و همه چیز را درست خواهد کرد. اما واقعیت این است که چیزی بازسازی نمی‌شود؛ تنها میراث، ویرانه‌ها است.»
خبرنگار یورونیوز سپس در این سفر کمی به سمت غرب متمایل شد؛ او به منطقه صنعتی دونباس رفت که یک هدف بالقوه برای نیروهای روسیه به شمار می‌رود. این منطقه بیشتر معادن زغال سنگ اوکراین را در خود جای داده و منبع حیاتی برای شبکه انرژی این کشور محسوب می‌شود.
والری گوریا، خبرنگار بین‌المللی یورونیوز، در قدیمی‌ترین معدن زغال سنگ این منطقه با «سربازان زیرزمینی» که خط مقدم انرژی اوکراین را حفظ کرده‌اند، گفتگو کرد. سربازان زیرزمینی در اینجا به کارگران معدن اشاره دارد که در شرایط سخت و خطرناک زیرزمین کار می‌کنند و نقش مهمی در تأمین انرژی اوکراین برعهده دارند.
در میان آنها تعداد پرشماری از سربازان زنان دیده می‌شوند، چرا که مردان بیشتری به جبهه فراخوانده شده یا در میدان نبرد کشته شده‌اند. پیش از جنگ، بر اساس قانونی که به دوران شوروی سابق بازمی‌گردد، زنان اجازه کار در معادن را نداشتند، اما اکنون ۵ درصد از نیروی کار زیرزمینی معدن را تشکیل می‌دهند.
استواری در سایه امید؛ زنان اوکراینی در خط مقدم انرژی
بسیاری از این زنان، از جمله اوکسانا به دلیل جنگ آواره شده‌اند. زندگی او در پی بمباران زادگاهش، باخموت، در هم شکست؛ جایی که پسر بزرگ و پدرش در آن کشته شدند.
اوکسانا در معدن، مرهمی بر زخم‌هایش یافت. کار در معدن، نه تنها منبع امرار معاش او شد، بلکه به او احساس مشارکت در تلاش‌های جنگی را نیز بخشید. اوکسانا که پیش از جنگ، رقصنده و مربی رقص بود، پس از پایان شیفت کاری در معدن به نوجوانان آموزش رقص می‌دهد.
او با لحنی مصمم می‌گوید: «انگیزه من، عشق ورزیدن به فرزندان این سرزمین است که آینده ما هستند و همچنین عشق به هنر است. ایمان راسخ به پیروزی، به من توان می‌دهد. امیدوارم آنقدر توان داشته باشم که روزی، طلوع صلح را ببینم.»