او میگوید در ابتدا به رقابت زیرپرچم افغانستان فکر کرده است ولی خیلی زود تصمیم گرفته به تیم پناهندگان بپیوندد چرا که نمیخواهد نماینده رژیم طالبان باشد. در این باره تاکید میکند: «من هرگز نماینده طالبان که زنان را از جامعه حذف میکند، نخواهم بود.»
آگهییک سال و بیست روز تا آغاز مسابقات المپیک تابستانی پاریس فرصت باقی مانده و زمان رقابتهای انتخابی تیمها فرا رسیده است.
مرضیه حمیدی از جمله رزمیکارانی است که بیصبرانه در انتظار نتایج مرحله انتخابی هستند. این تکواندوکار اهل افغانستان که در وزن ۵۷- کیلوگرم رقابت میکند از اعضای تیم پناهندگان المپیک است.
این قهرمان ۲۱ ساله افغان چند ماه پس از به قدرت رسیدن طالبان مجبور به ترک افغانستان شد اما با دشواریهای زیاد دوباره در مسیر بازیهای المپیک قرار گرفته است.
اودر این باره میگوید: «از همان زمانی که در تیم ملی افغانستان بودم، برای من شرکت در مسابقات المپیک یک رویا بود و امروز چه بسا به مبارزه علیه طالبان و نمایندگی از زنان افغان نیز بدل شده است.»
اما مرضیه حمیدی از دیگر همقطاران خود عقب است، چرا که ماههای پس از ورود به فرانسه را به رسیدگی به امور پناهندگی پرداخته و تمرینات را خیلی دیر آغاز کرده است.
وضعیت پناهجویی همچنان دردسرهای خاص خود را برای او ایجاد میکند. کمااینکه ماه گذشته حضور وی در مسابقات جهانی تکواندو در جمهوری آذربایجان به دلایل مرتبط با ویزایش به مشکلاتی برخورد.
اما هانس زوهین، مربی وی، در تواناییهای او شکی ندارد: « اوضاع برای او پیچیدهتر است. سد زبانی وجود داد و مشکلات او با سایر بازیکنان تفاوت دارد. ولی سطح کافی برای شرکت در المپیک دارد.»
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
مرضیه حمیدی که اکنون دوشادوش تکواندوکاران تیم ملی فرانسه به تمرینات خود میپردازد، سال گذشته موفق به کسب مقام سوم در مسابقات ملی تکواندوی فرانسه شد.
تیم پناهنگان المپیک نیز او را برای شرکت در بازیها المپیک در رشته تکواندو دعوت کرد. او میگوید در ابتدا به رقابت زیرپرچم افغانستان فکر کرده است ولی خیلی زود تصمیم گرفته به تیم پناهندگان بپیوندد چرا که نمیخواهد نماینده رژیم طالبان باشد. در این باره تاکید میکند: «من هرگز نماینده طالبان که زنان را از جامعه حذف میکند، نخواهم بود.»
مرضیه حمیدی که خود را از بدو تولد پناهنده میبیند در ایران متولد شده است و در آنجا با ورزش تکواندو آشنایی پیدا کرد. پس از آن، موفقیتهایش وی را به سمت تیم ملی افغانستان سوق داد.
وی طرفدار سرسخت حقوق زنان است و بارها توسط طالبان مورد تهدید قرار گرفته است. اعضای گروه طالبان برادر او را دستگیر کرده و به مکان نامعلومی بردهاند و مرضیه میگوید خانوادهاش تا کنون از او بیخبر ماندهاند.