پیشگامی‌های قطر در تسهیل آموزش و پرورش همگانی
قطر می‌کوشد به بهره‌گیری از فناوری به نیز با همکاری شکاف‌ها را در زمینهٔ دسترسی افراد به آموزش‌وپرورش پر کند.
مؤسسه‌ای برای تقویت نوآوری در آموزش
مؤسسهٔ وایز، که شهرک آموزشی قطر واقع شده در سال ۲۰۰۹ با هدف کاستن از شکاف در نظام آموزشی گشایش یافته و تا کنون ۲۵۰ میلیون نفر در ۲۰۰ کشور دنیا به‌واسطهٔ طرح‌هایی نظیر ریپ‌بنفیت از کمک این نهاد بهره‌مند شده‌اند. شعار سازمان «ریپ بنفیت» که یکی از برندگان جایزهٔ مؤسسهٔ وایز این است که هیچ سن‌وسالی برای اقدام زود نیست و هیچ موضوعی بیش‌ازحد دشوار نیست، حتی اگر مسئله‌ای نظیر تغییرات آب‌وهوایی باشد.
این سازمان غیرانتفاعی صدها میلیون کنشگرِ آب‌وهوایی جوان را به یاری آموزش و فناوری در هند بسیج کرده است. برآورد می‌شود که تا سال ۲۰۳۰ با گرم‌شدن زمین ۳۴ میلیون شغل در هندوستان از میان خواهد رفت. اما کولدیپ دانته‌وایا و تیمش معتقدند که سرمایه‌گذاری روی جوانان و آماده‌سازی آنها آینده را تغییر می‌دهد.
کولدیپ دانته‌وادیا یکی از بنیان‌گذاران سازمان ریپ بنفیت می‌گوید: «جوانان نه سازندهٔ آینده که سازندهٔ حال‌اند، و برای حل یک مسئلهٔ پیچیده باید کار را از حال حاضر شروع کرد.»
مهمتر از همه؛ آموزش و پرورش
در برنامهٔ «مهمتر از همه، آموزش» طرح «بانک منابع آموزشی رایگان» برای پاسخگویی به نیاز دوران همه‌گیری به اجرا درآمد، چون بسیاری از مدارس بسته شده بود و این مخصوصاً به کودکان مناطق محروم آسیب می‌رساند. اما کار این گروه پس از بازگشایی مدارس نیز ادامه دارد.
جانهوب کانوریا، یکی از اعضای این سازمان می‌گوید: «می‌خواستیم کودکان بی‌بضاعتی که از معلم و تسهیلات تحصیلی بی‌بهره‌اند بتوانند از این شیوه استفاده کنند. می‌خواهیم کار برای شرایط اضطراری را ادامه بدهیم تا کودکانی که گرفتار بحران‌ها و شرایط اضطراری می‌شوند در کوتاه‌مدت و میان‌مدت فرصت ادامه تحصیل داشته باشند و از آموزش دور نیفتند.»
یکی دیگر از طرح‌های این مؤسسه توانمندسازی دست‌اندرکاران آموزش است. این کار قابلیت افراد را بسط می‌دهد و ضمن کار با مدیران و معلمان مدارس قابلیت کاری آنها را به ویژه سر کلاس بهبود می‌بخشد. همچنین طرح «روزهای یادگیری»، برای جذاب‌‌ترکردن آموزش ایجاد شده تا فرآیند یادگیری را از مدارس رسمی به فضاهای عمومی منتقل کند و مضمون امسال توانمندسازی جوانان است. این طرح که ۱۵ سال پیش آغاز شده، به افراد دچار ناتوانی ذهنی کمک می‌کند وارد اجتماع شوند.
امنیت در متاورس برای آموزش کودکان و نوجوانان
شرکت اینتر کانوبی می‌کوشد در متاورس فضایی ایمن برای کودکان ایجاد کند. نمیش پاتال، هم‌بنیانگزار کابونی می‌گوید: «ایمنی در فضای مجازی نتیجهٔ عناصر مختلفی است، مثلا این‌که فرد چقدر بناست اینجا باشد؟ چطور رفتار کند؟ در صورت خطا مقررات چیست؟ بنابراین والدین و گردانندگان باید همکاری کنند، حتی کاربران در چنین فضایی باید توازن بین امنیت و آزادی را خودشان پیدا کنند.»
تحرک و ارتباط؛ ابزارهای تسهیل یادگیری
نتیجهٔ تلفیق زبان‌آموزی و ورزش چیست؟ حاصل این کار برای کارولین سیبلی برگزارکردن کلاس یوگا به زبان عربی است. کارولین می‌گوید: «هر تنی نیازمند حرکت است و با حرکت احساس واقعاً خوبی پیدا می‌کند. حتی در متاورس هم وقتی دانشجویان درگیر فعالیت و تحرک می‌شوند اطلاعات تازه‌ای کسب می‌کنند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که تحرک به فرآیند کسب اطلاعات سرعت می‌دهد و عملا به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مطالب را مدت طولانی‌تری به ذهن بسپارند چون حین یادگیری چیزهای تازه احساسات و عواطف‌شان فعال می‌شود.»
عایشه الامری با یک فرزند مبتلا به اوتیسم چیزهای بسیاری آ‌موخته. او وقتی توانست مشکل دخترش را بپذیرد، به یاری دو مادر دیگر صفحه‌ای ویژهٔ والدین کودکان مبتلا به اوتیسم راه‌اندازی کرد. گروه آنها منابع مطالعه را به عربی و انگلیسی دراختیار نیازمندان می‌گذارد. عایشه دربارهٔ همکاری در امر آموزش می‌گوید: «متوجه شدیم که با یادگیری از مادرانی که تجربهٔ مشابهی داشته‌اند، به‌خصوص آنهایی که جوان‌تر‌اند و اخیرا به اوتیسم فرزندشان پی برده‌اند، آسان‌تر به راه‌حل‌های درمانی و آموزشی می‌رسیم.»
طرح روزهای یادگیری دوحه نشان داده که وقتی احساس تعلق به جمع در کار باشد یادگیری غیررسمی به شکل مجازی یا حضوری همه جا میسر است.