چین امروز از یک ناو هواپیمابر پیشرفته در کلاس ناوهای هواپیمابر آمریکا رونمایی کرد، آیا حزب کمونیست می‌تواند آمریکا را در دریاها به چالش بکشد؟
آگهیچین روز جمعه، ۱۷ ژوئن سومین و قدرتمندترین ناو هواپیمابر خود را به دریا انداخت.
رسانه‌های دولتی چین گزارش دادند که ناو هواپیمابر «فوجیان» که پیشرفته‌ترین وهمچنین اولین ناو دریایی «کاملاً ساخت داخل چین» و تولید کارخانه کشتی سازی جیانگ نان شانگهای است درمراسمی کوتاه به آب انداخته شد.
به گزارش خبرگزاری دولتی شین هوا، ناو هواپیمابر فوجیان که برگرفته از نام استان ساحلی فوجیان در شرق چین است، اولین ناو هواپیمابر بومی کشور چین و مجهز به منجنیق‌های الکترومغناطیسی است. استان فوجیان در جنوب شرقی چین، نزدیک ترین استان به تایوان است. تایوان منطقه ای است که داری حاکمیتی مجزا از چین است ولی چین خواهان آن است که تایوان به سرزمین اصلی یعنی به چین بپیوندد.
سومین ناو هواپیمابر چین در حالی به دو ناو دیگر این کشور ملحق شد که اولین ناو هواپیمابر چین با نام «لیائونینگ» در سال ۱۹۹۸ به صورت دست دوم از شوروی آن زمان خریداری، در داخل کشور بازسازی و درسال ۲۰۱۲ مورد استفاده قرارگرفت،«شاندونگ» دومین ناو هواپیمابر چین نیز در سال ۲۰۱۹ ساخته شد، لیائونینگ و شاندونگ نام دو استان چین هستند.
چین قصد دارد پنج ناو هواپیمابر داشته باشد و پیش بینی می شود ناو هواپیمابر بعدی چین دارای انرژی هسته‌ای باشد.
بر طبق این گزارش، ناو فوجیان با طولی حدود ۳۲۰ متر وعرضی برابر با ۷۳ متر، دارای یک عرشه پرواز صاف و تمام قد و مجهز به منجنیق‌های الکترومغناطیسی است که پس از چند نوبت آزمایش پهلوگیری و سایر آزمایش‌های دریایی، به نیروی دریایی چین تحویل داده خواهد شد.
آیا چین قدرت دریایی آمریکا را به چالش می‌کشد؟
در پی بالا گرفتن تنش‌های ژئوپلیتیکی چین با ایالات متحده که بخصوص از زمان ریاست جمهوری جو بایدن و به دنبال سیاست واشنگتن مبنی بر تقویت روابط آمریکا با متحدان و شرکای منطقه آسیا و اقیانوسیه خود، به منظور جلوگیری و مقابله با گسترش نفوذ اقتصادی و قدرت نظامی پکن شکل گرفته است، حالا چین تمرکز جدی و گسترده‌تری بر سیاست تقویت نیروی دریایی خود دارد.
از زمان جنگ جهانی دوم ایالات متحده قدرت برتر دریایی منطقه بوده و همواره امنیت ژاپن، کره جنوبی و به ویژه تایوان را که چین روی این منطقه ادعاهایی دارد، تامین کرده است. اما تمایل شی جین پینگ، رئيس جمهوری چین برای ساخت یک نیروی دریایی در سطح جهانی تا سال ۲۰۳۵ به سرعت معادلات در این حوزه را تغییر داده است.
هفته گذشته ژنرال وی فنگه، وزیر دفاع چین ایالات متحده را به حمایت از استقلال تایوان متهم کرد و گفت که آمریکا « قول و قرار خود در مورد تایوان» را نقض کرده و این موضوع مداخله درامور داخلی چین تلقی می شود.
وی خطاب به لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا گفت که چین «با قاطعیت هر گونه تلاشی» برای استقلال تایوان را سرکوب خواهد کرد.
پنتاگون می‌گوید که در حال حاضر چین ۳۵۰ کشتی جنگی در مقابل ۲۹۳ کشتی جنگی ایالات متحده دارد. چین در ۲۰ سال گذشته ناوگان خود را سه برابر کرده و قصد دارد تا سال ۲۰۲۲ تعداد کشتی‌های جنگی خود را به ۴۰۰ برساند، این در حالیست که برنامه ایالات متحده برای افزایش تعداد ناوهای خود به ۳۵۵ هنوز برنامه زمانی مشخصی ندارد.
در مقابل، آمریکا برنامه‌های گسترده‌ای دارد تا بتواند با کمک متحدان خود چین و قدرت دریایی این کشور را کنترل و خنثی کند. وجود ناوهایی از بریتانیا در آب‌های منطقه‌ای پیرامونی چین بخشی از این برنامه است.
به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست هنگ کنگ، شعارهای سیاسی که با حروف بزرگ سفید چینی و در پس زمینه قرمز نوشته شده بودند، ظاهراً برای محافظت از منجنیق‌ها به پناهگاه های روی عرشه متصل شده بودند.
بر روی یک بنر نوشته شده بود: «نمایش توان و قدرت رزمی-دفاعی، آغازی برای ساختن نیرومندترین قدرت دریایی جهان.»
رئیس جمهور چین شی جین پینگ، که ریاست ارتش را نیزعهده دار است، با دیدگاه و هدف توسعه جهانی کشورش، اصلاحات گسترده ای در ارتش انجام داده است، از جمله کوچک کردن نیروی زمینی و تقویت نقش نیروی دریایی و نیروی هوایی.
چین که دارای پایگاه‌هایی در جیبوتی در شاخ آفریقاست، بندر هامبانتوتا سریلانکا را به مدت ۹۹ سال اجاره کرده وهمچنین دست به توسعه و مدرنیزه کردن بندر گوادر پاکستان زده است.
چین درگیر مناقشات شدید ارضی هم در دریای چین جنوبی و هم در دریای چین شرقی است. پکن بسیاری از جزایر و صخره‌های تحت کنترل خود در این مناطق را بشکل پایگاه‌های نظامی تجهیز کرده است. چین تقریبا مدعی حاکمیت بر تمام دریای چین جنوبی است. کشورهای ویتنام، فیلیپین، مالزی، برونئی و تایوان ادعای مشابهی بر این منطقه دارند و همین موجب بروز تنش‌هایی میان این کشورها و چین شده است.