در حالیکه نیروهای آمریکا و ناتو برای خروج از افغانستان آماده می‌شوند، گروهی از مترجم‌های افغان و هزاران نفر دیگر که در جنگ به نیروهای خارجی کمک می‌کردند، می‌ترسند با انتقام طالبان روبرو شوند.
آگهیدر حالیکه نیروهای آمریکا و ناتو برای خروج از افغانستان آماده می‌شوند، گروهی از مترجم‌های افغان و هزاران نفر دیگر که در جنگ به نیروهای خارجی کمک می‌کردند، می‌ترسند با انتقام طالبان روبرو شوند.
ایازالدین هلال به‌عنوان مترجم در کنار سربازان آمریکا در صدها گشت‌زنی و ده‌ها درگیری در شرق افغانستان حاضر بوده است. آمریکایی‌ها به خاطر فعالیتش به او تقدیرنامه و مدال داده‌اند. او می‌گوید با خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان جانش در خطر است.
با این حال وقتی هلال درخواست یکی از ویزاهای ویژه را برای مهاجرت خود و خانواده‌اش به ایالات متحده آمریکا ارائه داد، با این خواسته مخالفت شد.
هلال که شش فرزند دارد درباره غیرنظامیان افغان که برای ایالات متحده و ناتو کار می‌کردند، گفت: «ما در امنیت نیستیم. طالبان با ما تماس می‌گیرد و به ما می‌گوید، برادر ناتنی شما به زودی کشور را ترک می‌کند و ما همه شما را می‌کشیم.»
مترجمان و سایر غیرنظامیانی که برای دولت آمریکا یا ناتو کار می‌کردند، می‌توانند تحت برنامه‌ای که در سال ۲۰۰۹ ایجاد شد و از یک طرح مشابه برای عراقی‌ها الگو گرفته شده، ویزای مهاجرتی ویژه ( SIV) دریافت کنند.
اما روند درخواست این نوع ویزا بسیار طولانی و پیچیده و همراه با بررسی‌های امنیتی خاص است.
آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا ماه گذشته گفته بود که ایالات متحده متعهد است که به مترجمان و سایر غیرنظامیان افغان که در جنگ یاری می‌رساندند، کمک کند. وی تایید کرد که این افراد اغلب در معرض خطرات بزرگی قرار دارند.
دولت بایدن در حال بررسی این نوع ویزاها، تاخیرها و اعتراض‌ها از سوی افرادی که تقاضای آن‌ها رد می‌شود، است.
محمد شعیب ولی‌زاده، مترجم دیگری است که از یک گروهبان ارتش آمریکا نیز گواهی دریافت کرد که نشان می‌داد او در ده‌ها گشت حضور داشت و در یکی از آن‌ها بر اثر شلیک گلوله طالبان زخمی شد.
ابتدا درخواست ویزای ولی‌زاده تایید اما بعدا لغو شد. ولی‌زاده می‌گوید که وی به این تصمیم اعتراض کرده و پاسخی دریافت نکرده است.
مت زلر، یکی از بنیانگذاران سازمان غیر دولتی «کسی جا نماند» است که از مترجمان حمایت می‌کند. وی می‌گوید: «از سال ۲۰۱۶ دست‌کم ۳۰۰ مترجم در افغانستان کشته شده‌اند و طالبان گفته است که آن‌ها را همچنان هدف قرار می‌دهد.»
کنگره آمریکا در ماه دسامبر گذشته، ۴ هزار ویزا به ظرفیت این نوع روادید اضافه کرد و در نتیجه شمار کل افغان‌هایی که می‌توانند با اعضای اصلی خانواده خود به آمریکا مهاجرت کنند به ۲۶ هزار و ۵۰۰ ویزا رسیده است در حالیکه تقریبا نیمی از این ظرفیت پر شده است و حدود ۱۸ هزار درخواست نیز در انتظار است. روند بررسی درخواست‌ها به طور معمول بیش از سه سال طول می‌کشد.
هلال از ژوئن ۲۰۰۹ تا دسامبر ۲۰۱۲ برای ارتش آمریکا به عنوان مترجم دری و پشتو به انگلیسی کار می‌کرد اما درخواست ویزای او از سوی سفارت آمریکا رد شد. دلیل رد درخواست وی برآورده نشدن شرط «خدمت صادقانه و ارزشمند» ذکر شده است. چراکه او پس از سه سال و نیم کار از سوی شرکت پیمانکار اخراج شده بود.
هلال می‌گوید که با کارفرما مشکل و اختلاف نظر داشته است. وی اضافه می‌کند: «اگر من خدمت وفادارانه و خوبی برای ارتش آمریکا انجام نداده‌ام چرا آن‌ها این مدال را به من داده‌اند؟».
با وجود تمام توصیه‌نامه‌ها و تقدیر از خدمات درخواست هلال برای ویزا بارها رد شده است.
وی می‌گوید: «من چهار بار برای این نوع ویزا درخواست داده‌ام اما متاسفانه هر چهار بار درخواست من رد شد.»
طرح ویزای ویژه مهاجرت به متقاضیان این امکان را می‌دهد که در صورت رد درخواست، درخواست تجدید نظر کنند و برخی نیز در مرحله تجدید نظر موفق بوده‌اند. به گفته وزارت امور خارجه آمریکا، تقریبا ۸۰ درصد از ۲۴۳ شهروند افغانستان که در سه ماهه اول سال ۲۰۲۱ درخواست تجدید نظر کرده بودند، پس از ارائه اطلاعات تکمیلی مورد تایید قرار گرفتند. درخواست تجدیدنظر هلال چهار بار در این شرایط رد شد.