بریتانیا اعلام کرد که خشم عمومی در جامعه اتحادگرایان ایرلند شمالی بر سر توافق برکسیت به شکلی «خطرناک» درآمده است و به اتحادیه اروپا هشدار داد که در صورت رفع نشدن چنین نارضایتیهایی، ثبات در نهایت میتواند در این ناحیه از بین برود.
بریتانیا اعلام کرد که خشم عمومی در جامعه اتحادگرایان ایرلند شمالی بر سر توافق برکسیت به شکلی «خطرناک» درآمده است و به اتحادیه اروپا هشدار داد در صورت رفع نشدن چنین نارضایتیهایی، ثبات در نهایت میتواند در این ناحیه از بین برود.
اختلاف میان بریتانیا و اتحادیه اروپا در مورد اجرای پروتکل به اصطلاح ایرلند شمالی، که طراحی شده است تا مانع از ایجاد مانع فیزیکی در مرز ایرلند شود، نگرانیها از بروز نارضایتی در میان مردم محلی را برانگیخته است.
مرز جمهوری ایرلند و ایرلند شمالی یکی از دلایل اصلی تنشها و طولانی شدن مذاکرات چهارساله بین مقامات دولت بریتانیا و اتحادیه اروپا درجریان گفتگوهای برکسیت بود.
طرفین میخواستند به توافقی برسند که طی آن هم ایرلند شمالی هم در خاک گمرکی بریتانیا حفظ شود و هم بخشی از بازار واحد اتحادیه اروپا به حساب آید. با این حال اختلال ایجاد شده در تجارت کالا در بنادر ایرلند شمالی از ابتدای سال جاری به این معنی است که موضوع همچنان به طور کامل حل نشده است.
بسیاری از ملیگرایان کاتولیک آرزوی پیوستن به جمهوری ایرلند را دارند، این در حالی است که اتحادگرایان پروتستان خواهان باقی ماندن با بریتانیا هستند.
معترضان به توافق فعلی میگویند ایجاد سامانههای نظارتی در مرز ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند باعث شده تا آنها به صورت موثری از بقیه بریتانیا جدا شوند و احساس کنند «هویتشان پاک شده است». این در شرایطی است که ایرلند شمالی در رفراندوم برکسیت در سال ۲۰۱۶ با رای ۵۶ درصد به ۴۴ درصد به ماندن در اتحادیه اروپا رای داده است.
در ماه جاری گروههای شبهنظامی وفادار ایرلند شمالی، که سابقه خشونت و به قتل رساندن اعضای ارتش جمهوریخواه ایرلند را در کارنامه خود دارند، گفتند تصمیم دارند از توافق ۱۹۹۸ بلفاست موسوم به «جمعه نیک» خارج شوند. امری که نگرانیها درباره از سرگیری رویاروییهای خشونتبار را تشدید کرده است.
دیوید کمبل، رئیس شورای جمعیتهای وفادار ایرلند شمالی که یک گروه شبهنظامی است، میگوید خشم اتحادگرایان از سال ۱۹۸۵ بدین سو بیسابقه بوده است.
بریتانیا ماه گذشته به طور یک جانبه مهلت موقت برای تجارت مواد غذایی از انگلیس را به ایرلند شمالی تمدید کرد. امری که اعتراض اتحادگرایان را در پی داشته است.