قاضی دیوان عالی کشور استرالیا می گوید مقامات استرالیایی می توانستند جان حمید خزایی پناهجوی ایرانی که سال ۲۰۱۴ در پی عفونت در پاهایش در اردوگاه مانوس در پاپوا گینه نو درگذشت را نجات دهند.
آگهیبه گقته دیوان عالی استرالیا مرگ یک پناهجوی ایرانی در اردوگاه پناهجویان پاپوا گینه نو ناگزیر نبوده است و دولت استرالیا توان نجات این پناهجو از مرگ را داشته است.
استرالیا بارها بدلیل عدم احترام به حقوق پناهجویان از سوی سازمان های مدافع حقوق پناهجویان و سازمان های حقوق بشری محکوم شده است. پناهجویانی که اغلب از سوی دولت به پاپوا گینه نو تبعید می شوند. اردوگاه پناهجویان مانوس در پاپوا گینه نو سخت ترین شرایط را برای پناهجویان رقم زده است.
حمید خزایی ۲۴ ساله یکی از پناهجویانی بود که در این اردوگاه ها در سال ۲۰۱۴ جان خود را از دست داد. او بدلیل عفونت در پاهایش جان باخت. مرگی که بسیاری از سازمان های حقوق بشری با شکنجه یهودیان در اردوگاه های آلمان نازی آنرا مقایسه کرده اند.
جال پس از ۴ سال تری رایان، قاضی دیوان عالی استرالیا دوشنبه اعلام کرده است که «مرگ این ایرانی نتیجه سهل انگاری های مداوم مقامات اردوگاه پناهجویان بوده است.»
به گفته این قاضی بی تردید امکان زنده ماندن حمید خزایی وجود داشته و تنها چشم پوشی مقامات اردوگاه و سیاستمداران در قدرت آن زمان عامل مرگ این پناهجوی ایرانی است. به گفته رایان ایجاد شرایط مناسب بهداشت و سلامتی می توانست جان این پناهجو را نجات دهد.
سازمان دیدبان حقوق بشر هم بارها اعلام کرده است که شرایط زندگی پناهجویان در جزیر مانوس در پاپوا گینه نو کاملا غیرانسانی و فاجعه بار است. اردوگاه مانوس پس از شکایت های متعدد سازمان های حقوق بشری در سال ۲۰۱۷ تعطیل شد. ۶۰۰
پناهجوی این مرکز به سه اردوگاه دیگر که آنها هم به گفته سازمان دیدبان حقوق بشر در زمره غیرانسانی ترین اردوگاه های پناهجویان در جهان هستند.
در میان پناهجویان مانوس افرادی از ملیت های مختلف از جمله ایرانی و افغان دیده می شوند. در ژوئیه ۲۰۱۳، پلیس محلی پاپوآ به همراهی تعدادی افراد بومی به بازداشتگاه حمله برد و تعدادی از پناهجویان را در درگیری مجروح ساخت. رضا براتی، پناهجوی ۲۳ ساله ایرانی در این حمله جان خود را از دست داد.