زنان پشت درهای بسته آزادی: روایت دختری که سر از بازداشتگاه درآورد

«برخی دخترهای خیلی كم سن و سال با ظاهر پسرانه در بین بازداشتیها بودند كه روحيه بالا و سر نترسی داشتند. نگران نتيجه بازى بوديم و به ما گفتند تا بعد از بازى نگهمان میدارند.»
اینها صحبتهای مهسا دختر جوانی است که میخواست دربی استقلال- پرسپولیس را از نزدیک تماشا کند اما سر از بازداشتگاه وزرا درآورد.
روز پنجشنبه ۱۰ اسفند در حالی هنوز دربی ۸۶ آغاز نشده بود خبر بازداشت چند دختر هوادارا پرسپولیس و استقلال در رسانهها منتشر شد. بنا به گفته افراد مطلع، تعداد زنان و دختران علاقمند به فوتبال که در آن روز بازداشت و به پلیس امنیت در خیابان وزرا منتقل شدند به بیش از ۳۵ نفر رسیده بود.
اما مهسا چند روز بعد از دربی درباره روز بازداشت به یورونیوز میگوید: «با تعدادی از دوستانم تصميم گرفتيم براى ديدن بازى دربى به ورزشگاه برویم. فكر میكرديم بعد از اینکه در مسابقه اخیر بسكتبال به زنان تماشاگر اجازه ورود دادند، ممكن است اجازه حضور در بازى فوتبال را هم بدهند.»
او که از طرفداران تیم فوتبال پرسپولیس است، پیش از این هم برای حضور در استادیوم آزادی تلاش کرده بود: «برای بازی تیم ملی فوتبال ايران و سوريه هم بليت خريدم و به طرف استادیوم رفتم اما به ما اجازه ورود ندادند در حالىكه زنهاى سورى به راحتی وارد ورزشگاه شدند.»
برخی دختران فوتبالدوست به خاطرعلاقهای که به این ورزش دارند، با گریم خود، تغییر شکل میدهند و در برخی موارد هم میتوانند از موانع عبور کنند و وارد ورزشگاه شوند.
بیشتر بخوانید: روایت دختر پرسپولیسی از رفتن به «آزادی»: لحظه ورود گریهام گرفت
اما مهسا میگوید که تغییر شکل نداده بود و با ظاهری عادی به همراه دوستانش به سمت استادیوم رفته بود: «از مامورها پرسيديم اجازه ورود میدهند که گفتند نه و هر چه زودتر از اینجا بروید.»
زمانی که وی با دوستانش به سمت هتل المپیک میرفتند ون پلیس به دنبال آنها آمد: « تلاش کردند که بازداشتمان کنند. تاکسی گرفتیم اما ما را از تاکسی پیاده و بازداشت کردند.»
مهسا روایت خود را اینگونه ادامه میدهد: «گوشیهای موبايل را گرفتند و به ما گفتند که از این محل دورتان میکنیم چون اینجا شلوغ است اما به همراه دختران دیگر به بازداشتگاه وزرا منتقل شدیم.»
چهار ون پلیس از دختران فوتبالدوست پر میشود و به سمت خیابان وزرا میرود
مهسا درباره تعداد بازداشتیها میگوید: «حدود ٣٥ دختر بودیم که بازداشت شدیم. در بین ما تعدادى از دخترهای خيلى كم سن و سال بودند كه ظاهر پسرانه داشتند.»
او این دخترها را اینگونه توصیف میکند: «روحيه بالا و سر نترسی داشتند. همه نگران نتيجه بازى بوديم اما به ما اعلام کردند که تا بعد از بازی نگهمان میدارند.»
انتقال این دخترها به پلیس امنیت در حالی صورت گرفت که در روز بازی دربی سخنگوی وزارت کشور با رد خبر بازداشت شدن زنان علاقهمند به فوتبال گفته بود که آنها به «محل مناسبی هدایت شده اند.»
مهسا فضای پلیس امنیت را اینگونه توصیف میکند: «بازداشتىها بازجويى میشدند و بعد از گرفتن عكس به سالن بزرگى منتقل شدیم و بعد از چند ساعت به ما اجازه دادند که به خانوادههای خود خبر دهیم.»
این دختر علاقمند به فوتبال میگوید که همه اطلاعاتشان به همراه کارت شناسایی گرفته شد اما نمیداند که برایشان پروندهای تشکیل شد یا نه.
ساعت هشت شب میشود و دختران بازداشتی یکی یکی آزاد میشوند.
مهسا میگوید باز هم برای حضور در استادیوم تلاش و اقدام میکند: «به نظرم حضور در ورزشگاه حق ماست و باز هم برای آن تلاش میکنم.»
او از حمایت مردها از حق زنان برای حضور در استادیومها سخن میگوید: «حتى براى مردها هم قابل درك نيست. حداقل مردهاى اطراف من همه از حضور زنان در استاديومها حمايت میکنند.»
اما مهسا روایت خود را اینگونه تمام میکند: «نمیدانم چه موقعى درهاى ورزشگاه به روى زنها باز میشود اما با روحيهاى كه من از دخترهاى بازداشتى وزرا ديدم قطعا تا رسيدن به اين خواسته از تلاش دست برنمیداریم.»
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
آیا بازداشت زنان در جریان دربی پایتخت قانونی بود؟
پروانه سلحشوری، نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت با بیان اینکه تمامی دختران بازداشتشده که برای دیدن مسابقه فوتبال دو تیم استقلال و پرسپولیس به ورزشگاه آزادی آمده بودند با پیگیریهای صورت گرفته یک روز پس از مسابقه آزاد شدند، گفت: «نه تنها بازداشت این دختران قانونی نبوده است بلکه برای ممانعت از ورود بانوان به ورزشگاه نیز قانونی وجود ندارد.»
خانم سلحشوری که ریاست فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی را بر عهده دارد با تاکید بر این مساله هیچ قانونی برای ممانعت از ورود زنان به ورزشگاه وجود ندارد، گفت: «دو وزیر ورزش و جوانان و وزیر کشور در این رابطه مسئول است و باید پاسخگو نهادهای نظارتی باشند.»
وی در ادامه افزود: «وزارت ورزش و جوانان مسئول تکمیل زیرساخت و تامین جایگاه برای ورود زنان به استادیوم بوده و وزارت کشور نیز مسئول تامین امنیت برای ورود بانوان به ورزشگاهها است که در حال حاضر هر دو مورد برای ورود زنان به استادیومها حداقل استادیوم آزادی فراهم است.»
ممنوعیت ورود به ورزشگاهها: نماد بارز تبعیض جنسیتی علیه زنان
حضور زنان ایرانی در ورزشگاههای ایران پس از انقلاب ۵۷ و در راستای سیاستهای جداسازی زنان و مردان در محیطهای عمومی محدود شد. با تلاش بسیاری از فعالان حقوق زنان، از سوی کنفدراسیونهای ورزشی آسیایی و جهانی بر ایران برای پایان دادن به این ممنوعیت و محدودیت فشار وارد میشود، اما این محدودیتها همچنان برجای هستند.
گرچه زنان از لحاظ قانونی اجازه دارند به عنوان تماشاچی در میادین ورزشی حضور یاند اما حضور آنان در بسیاری از مسابقات ورزشی از جمله فوتبال، محبوبترین ورزش در ایران، همچنان ممنوع است.
همچنین بر طبق اساسنامه فیفا، ممانعت از ورود افراد به ورزشگاه برای تماشای مسابقات فوتبال، بخاطر نژاد، مذهب و جنسیت ممنوع است و ممنوعیت تماشای بازی در ورزشگاهها برای زنان تبعیض جنسیتی شمرده میشود.
کوشش زنان برای ورود به ورزشگاهها در سالهای اخیر جهت تازهای به خود گرفته است. پیشتر تنها زنان علاقمند به ورزش فوتبال سعی داشتند تا از طرق مختلف از جمله بکار بردن گریم مردانه خود را به ورزشگاهها برسانند، اما اکنون فعالان حقوق زنان از این مساله به عنوان تبعیض جدی علیه زنان، به عنوان نیمی از جمعیت کشور، یاد کرده و رفع آن را در دستورالعمل کار خود قرار دادهاند.
تبعیض جنسیتی در ایران: آمارها چه میگویند؟
براساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد (World Economic Forum)، ایران در سال ۲۰۱۶ در میان ۱۴۴ کشوری که برابری جنسیتی در آنها بررسی شده است در رتبه ۱۳۹ قرار دارد. این رتبهبندی براساس شاخصهایی چون میزان مشارکت اقتصادی، نرخ تحصیلات، سلامت و قدرت سیاسی مورد ارزیابی قرار گرفته است.
برابری جنسیتی رابطه مستقیمی با دموکراسی دارد. در کشورهای دموکرات برابری میان زنان و مردان در بالاترین حد ممکن و در کشورهای غیردموکرات این شاخص در پایینترین سطح قرار دارد.
براساس گزارش واحد تحقیقات اکونومیست در خصوص شاخص دموکراسی در سال ۲۰۱۷، ایران در میان ۱۶۷ کشوری که وضعیت دموکراسی آنان بررسی شده در قعر این جدول یعنی در جایگاه و ۱۵۰ قرار دارد. شاخص دموکراسی برساس پنج بخش اصلی شامل شیوه انتخابات و تکثرگرایی، کارایی دولت، مشارکت سیاسی، فرهنگ سیاسی و آزادیهای مدنی مورد مطالعه قرار میگیرد.
بیشتر بخوانید: