نگاهی به سندیکالیست های دربند در ایران

نگاهی به سندیکالیست های دربند در ایران
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

فشار بر فعالان سندیکایی در ایران افزایش یافته است. محمود بهشتی لنگرودی سخنگوی کانون صنفی معلمان در اعتراض به ادامه بازداشت و اجرایی شدن احکام معلق مانده در زندان دست به اعتصاب غذای خشک زده و حال او رو به وخامت است. اما او تنها سندیکالیست زندانی نیست. کم نیستند کارگران و معلمانی که تنها بخاطر ایجاد تشکل و گرفتن حقوق سندیکایی در زندان بسر می برند.

با اینکه حرکت سندیکایی، نه فعالیت سیاسی، بلکه اتحاد برای گرفتن حقوق صنفی است، اما به نظرمی رسد جمهوری اسلامی ایران بشدت نگران شکل گیری حرکت هایی برای گرفتن این حقوق است. از مشخصه های دیگر زندانیان سندیکالیست آن است که با وجود پایان محکومیتشان دوباره پرونده جدیدی برایشان باز شده تا به این ترتیب مانع آزادی آنان گردند. تمرکز این مطلب بر روی وضعیت برخی از سندیکالیست های کارگری و معلم است.

علی نجاتی
علی نجاتی از رهبران سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در ۲۴ شهریور ۹۴ در اهواز بازداشت شد. دستگیری وی شامگاه روزی رخ داد که در تبریز پیکر شاهرخ زمانی از اعضای هیات بازگشایی سندیکای کارگران ساختمان و نقاش به خاک سپرده شد. او درزندان رجایی شهر جان سپرد.
علی نجاتی از کارگرانی است که بخاطر فعالیت های سندیکایی اخراج و نهایتا بازنشسته شد و هنوز از حقوق بازنشستگی خود محروم است. سندیکای کارگران هفت تپه قبل از انقلاب تشکیل شد. پس از یک دوره رکود در سال ۸۷ دوباره اعلام موجودیت کرد. اعضای هیات مدیره آن در همین سال در دادگاه انقلاب دزفول به اتهام تبلیغ علیه نظام محاکمه شدند. دادگاه برای همه آنها از جمله علی نجاتی یک سال حکم زندان صادر کرد و آنان را به مدت سه سال از حضور در تمامی فعالیت‌ها و انتخابات صنفی کارگران محروم نمود.

بهنام ابراهیم زاده
بهنام ابراهیم زاده، متولد ۱۳۶۵از کارگرانی است که برای حقوق کودکان کار و خیابان نیز فعالیت می کرده است. او عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های آزاد کارگری است. ابراهیم زاده از سال ۸۹ در زندان بسر می برد، پس از گذراندن ۵ سال زندان دوباره بخاطر فعالیت های داخل زندان مجموعا به ۹ سال و نیم محکوم شد. منصور اسانلو به یورونیوز می گوید: «بخاطر رفتارهایی که حکومت با زندانیان موثر دارد، ما نگران جان او بعنوان یکی از زندانیان مقاوم هستیم. او به علت شکنجه های درون زندان و اعتصاب های طولانی آسیب جسمی دیده است. نیما پسر او به سرطان دچار است.» پس از حمله به بند ۳۵۰ اوین و ضرب و شتم زندانیان، بهنام ابراهیم زاده از سندیکالیست هایی است که به زندان رجایی شهر منتقل شد. او برنده جایزه حقوق بشری رها است.

محمود بهشتی لنگرودی
محمود بهشتی لنگرودی عضو هیات مدیره و سخنگوی پیشین کانون صنفی معلمان است. وی از روز هشتم مهر درزندان در اعتصاب غذای خشک بسر می برد. محمد حبیبی عضو هیات مدیره کانون صنفی ضمن تاکید بر وخامت حال جسمی او به سایت حقوق معلم و کارگر گفته است: «خانواده اقای بهشتی از همان روزی که با وجود اعلام وثیقه از آزادی ایشان ممانعت شد با مقامات قضایی رایزنی و گفتگو داشتند. وقتی همه راهها بدون نتیجه باقی ماند ایشان از روز چهارشنبه دست به اعتصاب غذای خشک زده است.» محمود بهشتی درسال ۱۳۸۹ از سوی قاضی صلواتی بخاطر فعالیت های صنفی به پنج سال زندان محکوم شد. وی با وثیقه ۱۵۰ میلیون تومانی آزاد گشت. با اینکه به صفوف بازنشستگان پیوسته بود، با این حال برای اجرای حکم به اوین احضارشد. او درصفحه فیس بوک خود نوشته بود: «آقای صلواتی (رئیس شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب تهران) حکمم را به من ابلاغ کرد. چهارسال زندان به اتهام اجتماع وتبانی علیه امنیت ملی، یک سال زندان به اتهام تبلیغ علیه نظام؛ با احتساب چهار سال حبس تعلیقی جمعا می شود ۹ سال زندان، به همین راحتی.»

ارژنگ داودی
معلم و دبیر با سابقه غرب تهران, ارژنگ داودی بیش از یک دهه است که در زندان بسر می برد. او از پایه گذاران اتحادیه مخفی دبیران مدارس غیر انتفاعی غرب تهران در اواخر دهه ۷۰ شمسی بوده است و منزل وی در میدان توحید که به مجتمع آموزشی تبدیل شده بود نیز توسط دستگاه قضایی مصادره گشت. او مدیر مجتمع آموزشی – فرهنگی پرتو حکمت بوده است. داودی نویسنده کتاب وکیل جمهوری است که اجازه انتشار نیافت. منصور اسانلو به یورونیوز می گوید: «من سه سال با او همبند بودم و کتاب او را در زندان خواندم که درمورد دمکراتیزه کردن جامعه از طریق شوراها همراه با عدالت اجتماعی است. این جنبه مبارزات وی بعنوان معلم در سایه مبارزات سیاسی ایشان نادیده گرفته شده است.» جدیدترین نامه او تحت عنوان «به یاری معلمان ودیگر زحمتکشان بشتابیم» جدیدا از زندان منتشر شده است.
ارژنگ داودی درسال ۱۳۸۲ دستگیر و شکنجه او منجر به از دست دادن بخشی از توانایی بینایی و شنوانی او شد. وی اکنون در زندان رجایی شهر بسر می برد و با وجود گذراندن ده سال محکومیت، با پرونده سازی های مختلف به اتهام توهین به رهبری و بنیانگذار جمهوری اسلامی دوباره به ۲۰ سال زندان محکوم شد.

مهدی فراحی شاندیز
او از زندانیانی است که برای راه اندازی تشکل معلمان حق التدریسی تلاش کرده است. عضو هیات موسس معلمان حق التدریسی است. شاندیز در سال ۹۰ به همراه ۱۵۰ نفر دیگر درمراسم روز اول ماه مه، روزجهانی کارگر بازداشت شد. بدون وکیل و اتهام توهین به رهبری و اخلال در نظم عمومی به سه سال زندان محکوم شد. با پایان این سه سال دستگاه قضایی، با تشکیل پرونده جدید مانع از آزادی او گشت. به گفته هرانا او به اتهام توهین به رهبری جمعا به ۹ سال زندان محکوم شده است و باید تا سال ۱۳۹۸ در زندان بماند. شاندیز هم اکنون به همراه ۱۳ زندانی سیاسی دیگر از جمله با سید محمد رضا عالی پیام شاعر طنزپرداز منتقد، در زندان رجایی شهر بسر می برد.

رسول بداقی
رسول بداقی معلم سندیکالیست و عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان، از برندگان جایزه حقوق بشری رها و دارای سی سال سابقه دبیری به ویژه در اسلام شهر است. او در سال ۸۵ برای اولين بار در در پی دعوت کانون ازمعلمان کشور برای اعتراض به اجرایی نشدن نظام هماهنگ پرداخت حقوق توسط دولت احمدی نژاد، که با حضور تجمع های ده هزار نفره فرهنگیان همراه بود، بازداشت شد. در سال ۸۸ به اتهام «فعاليت تبليغى عليه نظام» و «تبانى و تجمع به قصد برهم زدن امنيت ملى» به ۶ سال زندان محکوم گشت. در سال ۸۹ حکم اخراج رسول بداغی از آموزش و پرورش به او ابلاغ شد. او مرداد ماه امسال پس از گذراندن شش سال محکومیت بدون مرخصی (حتی برای فوت مادرش) برای جلوگیری از آزادی و پیوستن به جنبش معلمان کشور دوباره به سه سال زندان محکوم شد. منصور اسانلو در گفتگو یورونیوز تاکید می کند: «او جدیدا در بند ۲۰۹ اوین برای دادن بیانیه و اعترافات تلویزیونی برعلیه حرکت های نوین معلمان که از ۲۵ دی ماه امسال آغاز شد، تحت فشار قرار گرفت که به این کار تن نداد و در پی آن سه سال زندان برایش صادرشد.»

شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان در واپسین روزشهریور امسال با صدور بیانیه ای به موج بازداشت های جدید از جمله علی اکبر باغانی نایب رییس کانون صنفی معلمان، اسماعیل عبدی، دبیر کل کانون صنفی معلمان تهران، علیرضا هاشمی، دبیر کل سازمان معلمان ایران و محمود بهشتی لنگرودی اعتراض کرد و خواستار آزادی آنان شد. خواست های معلمان پنج محور دارد: آزادی همکاران، به رسمیت شناختن حق تشکل، پایان احضارها وتهدیدهای غیرقانونی، خاتمه تبعیض ناعادلانه حقوق میان معلمان و بازنشستگان فراموش شده با سایر ادارات دولتی، پایان دادن به خصوصی سازی مراکز آموزشی و برقراری عدالت آموزشی.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

محققان در آلمان: رانش شدید زمین در روستای حسین‌آباد ایران نتیجه ساختن یک سد بود

نقش کلیدی فلات ایران در مهاجرت انسان؛ حلقه گمشده تاریخ پیدا شد

مسیح علی‌نژاد در گفتگو با یورونیوز: ایران بدون جمهوری اسلامی به نفع بقیه جهان خواهد بود