محکومیت یک مرکز «ارتش سایبری» روسی

محکومیت یک مرکز «ارتش سایبری» روسی
نگارش از مسعود سالاری
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

دادگاهی در روسیه یک مرکز اوباش اینترنتی طرفدار دولت را به پرداخت یک روبل به عنوان جریمه نمادین به لیودمیلا ساواچوک محکوم کرد. این مرکز که دفترش در

آگهی

دادگاهی در روسیه یک مرکز اوباش اینترنتی طرفدار دولت را به پرداخت یک روبل به عنوان جریمه نمادین به لیودمیلا ساواچوک محکوم کرد. این مرکز که دفترش در مکان نامعلومی در شهر سن پترزبورگ واقع شده است، افرادی را با هدف تخریب مخالفان و طرفداری از کرملین و شخص رئیس جمهوری، ولادیمیر پوتین اجیر می کند تا در وب سایت ها و شبکه های اجتماعی مطالب انحرافی بنویسند.

افشاگری های ساواچوک

خانم ساواچوک ۳۴ ساله که یک روزنامه نگار آزاد و کنشگر سیاسی است، با نفوذ به این شبکه به عنوان یک نیروی آشوبگر اینترنتی، توانست آن را افشا و در دادگاه علیه آن اقامه دعوا کند.

او بعد از صدور رأی دادگاه گفت: «من به خاطر این پیروزی بسیار خوشحالم، زیرا به هدفم که آشکار کردن این مرکز ترول سازی بود، رسیدم.»

در عین حال موضوع شکایت مطروحه سیاسی نیست و به نپرداختن حقوق کارکنان و نبود قرارداد رسمی مربوط می شود. خانم ساواچوک مدتی بعد از آن که اطلاعاتی از این مرکز را به طور ناشناس منتشر کرد، در همان مرکز شناسایی شد و کار خود را از دست داد، اما در کنار افشاگری سیاسی، یک پرونده قضایی شغلی نیز علیه کارفرمای سابق خود مطرح کرد.

حقوق ماهیانه او بین ۴۰ تا ۵۰ هزار روبل، معادل ۴۹۰ تا ۷۵۰ دلار بود.

«کارخانه ترول سازی» چیست؟

شبکه اوباش اینترنتی که «کارخانه ترول سازی» یا Troll factory نیز نامیده می شود، یک شبکه بزرگ از افرادی است که در ازا مبلغی پول، وظیفه دارند تا در قالب پست ها و کامنت های بی نام و نشان یا با نام ها و حساب های کاربری جعلی، سایت ها و شبکه های اجتماعی را بمباران کنند.

این شبکه ها در بسیاری از کشورهای جهان فعال هستند و معمولا کشورهایی که در آنها سانسور و سرکوب آزادی بیان بیشتر وجود دارد، از آن بیشتر سود می برند.

افشاگری های خانم ساواچوک نشان داد که فضای مجازی در روسیه پر از ترول یا سرباز ارتش سایبری است. او نشان داد افرادی که به استخدام این مرکز در می آیند در واقع عضوی از یک شبکه بزرگ تبلیغاتی برای کرملین هستند.

نخستین موج کارخانه ترول سازی روسیه در سال ۲۰۱۱ به راه افتاد. در آن زمان که موج گسترده ای از شهروندان برای اعتراض به تقلب در انتخابات ریاست جمهوری به خیابان آمده بودند، عده زیادی از مردم و کنشگران در فضای مجازی برای تشویق و سازماندهی اعتراضات بیشتر تلاش کردند. در همان حال، عده زیادی نیز وظیفه یافتند تا با چنین موج گسترده ای در فضای مجازی مقابله کنند و بدین صورت شبکه های تبلیغاتی به نفع دولت را به وجود آورده و توسعه دادند.

یک شهروند روسی به نام پلاتون ممدوف به روزنامه نیویورک تایمز گفته است که به تنهایی در فاصله سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ یک گروه ۲۰ تا ۴۰ نفره از آشوبگران اینترنتی را اداره می کرده است. او که خودش در جایی در کوه های آرال مستقر بود، گروه هایی از دانشجویان و زنان خانه دار جوان را برای این کار به استخدام خود درآورده بود تا به نفع پوتین و مقامات محلی عضو حزب او مطلب و کامنت بنویسند. آقای ممدوف می گوید ده ها نفر دیگر در سایر نقاط کشور به همین ترتیب برای دستگاه های دولتی کار می کنند و این کار را به عنوان یک کسب و کار یا بیزنس پنهان می بینند که نباید افشا شود. به گفته او «هزاران نفر» برای این افراد کار می کنند.

کارخانه ترول سازی چگونه کار می کند؟

آشوبگران اینترنتی روسیه مأموریت دارند تا به ویژه با حضور دائمی در همه شبکه های اجتماعی از قبیل فیس بوک، توییتر، یوتیوب و غیره و نیز در تالارهای گفتگو از کرملین دفاع و برای دولت پوتین تبلیغ کنند. آنها وظیفه شعارهای تبلیغاتی ضد امپریالیستی و به طور کلی ضد غربی را نیز بر عهده دارند.

بیشتر این افراد به زبان روسی می نویسند، اما بعضی از آنها نیز با زبان انگلیسی و سایر زبان های اروپایی آشنایی دارند. دولت کاملا بر کار آنها نظارت دارد. آنها هیچ گونه قرارداد کاری ندارند، اما حقوق شان نقدا پرداخت می شود.

خانم ساواچوک می گوید که پول زیادی در این کسب و کار جریان دارد، اما هیچ کس به درستی نمی داند منبع آن کجاست.

دانشجویان، جویندگان کار، زنان خانه دار و مشتریان مشاغل اینترنتی افرادی هستند که بیش از همه به این حرفه مشغولند.

دولت روسیه هر گونه ارتباط خود با کارخانه ترول سازی را رد می کند. در تاریخ پنجم ژوئن گذشته، دیمیتری پسکوف سخنگوی ریاست جمهوری روسیه گفت دولت هیچ اطلاعی در مورد اینفوپیس ندارد. اینفوپیس نام مرکزی است که خانم ساواچوک برای آن کار می کرده است.

آگهی

پس چه کسی این بودجه را تأمین می کند؟ هیچ کس نمی داند. فقط حدس و گمان مطرح می شود.

معادل ایرانی «کارخانه ترول سازی»

در زبان فارسی و در اصطلاح مرسوم کاربران ایرانی در شبکه های اجتماعی، به این شبکه ها «ارتش سایبری» گفته می شود. تعریف ویکی پدیای فارسی از اصطلاح «ترول» را در اینجا ببینید.

ارتش سایبری ایران در واقع به مجموعه ای از نیروهای طرفدار جمهوری اسلامی گفته می شود که با حملات گروهی و خرابکارانه خود سعی دارند تا در مسیر کار یا تبلیغات اینترنتی گروه های اپوزیسیون مانع ایجاد کنند. این حملات گاهی به صورت بمباران کامنتی به همراه فحاشی و خشونت کلامی، گاهی به صورت طرفداری شدید و ستایش کارفرما و گاهی نیز به صورت بحث های انحرافی از قبیل تخطئه و ترور شخصیتی افراد، آبروبری و حتی تبلیغات نامربوط تجاری بروز می کند.

برای مطالعه بیشتر در مورد گزارش حاضر به روزنامه گاردین و نیز این منبع مراجعه کنید.

آگهی

متن انگلیسی مصاحبه با لیودمیلا ساواچوک نیز در این سایت قابل مشاهده است.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

ادعای رئیس سرویس امنیتی روسیه: اوکراین، آمریکا و بریتانیا در حمله به سالن کنسرت در مسکو دست داشتند

حمله به سالن کنسرت مسکو؛ چهار متهم با صورت‌های زخمی در دادگاه حاضر شدند

چرا داعش به روسیه حمله کرد؟