کمپ های پناهندگی در عراق و ظرفیت تحمل کودکان

کمپ های پناهندگی در عراق و ظرفیت تحمل کودکان
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

از چهار سال قبل، یعنی آغاز بحران سوریه تا کنون، ۲۲۰ هزار نفر از مردم این کشور به شهر اربیل در کردستان عراق گریخته اند. طی ماه های اخیر و با هجوم جهادگرایان داعش نیز، بیش از دو میلیون نفر از مردم عراق در داخل کشور خود پناهجو شده اند. نیمی از کل پناهجویان کودک هستند. یونیسف می گوید که در سال ویرانگر ۲۰۱۴ بر اثر جنگ و مناقشات مختلف میلیون ها کودک در جهان آواره شده اند.

در میان این پناهندگان کودکان زیر پنج سال سوری قرار دارند که در شرایط جنگ و خشونت یعنی وضعیتی غیر عادی بزرگ می شوند.

مسئول روابط عمومی یونیسف در عراق می گید: “آنچه برای ما شرایطی غیر عادی و اضطراری است، گویی برای این کودکان عادی است. برای آنها یک زندگی معمول غیر عادی به نظر می رسد. یونیسف و والدین کودکان تلاش می کنند که اگر چه کمپ پناهندگی هرگز جای خانه را نخواهد گرفت، اما برای کودکان مدرسه و محل بازی فراهم سازند تا در کنار خانواده و دوستانشان امکانی برای رشد بیابند.

برای اقیت مذهبی ایزدیان، رشد و پیشرفت کودکانشان مهمترین آرزوی آنهاست.

یک پدر که پس از هجوم داعش به قرقوش از آنجا فرار کرده می گوید: “آینده ای برای کودکان ما و خود ما وجود ندارد. داعشی ها هنوز بسیاری از مناطق اطراف را در کنترل دارند و آینده برای ما نامعلوم است.”

فکر کردن به آینده ای که شامل آموزش برای کودکان باشد در کمپ ایزدیان ممکن نیست.

گزارشگر یورونیوز: “درست روبروی من یک مدرسه بود که کودکان ایزدیان به آن دسترسی نداشتند، زیرا اولا کودکان خود اربیل در اولویت بودند و ثانیا تدریس در آن به زبان های کردی و انگلیسی بود، اما پناهجویان فقط به زبان عربی صحبت می کنند.”

این مشکل برای کمپ پناهجویان مسیحی نیز وجود دارد. در حال حاضر برای تحصیل در سطح ابتدایی، دبیرستان و کالج به امکاناتی برای ۴۰۰۰ خانواده مسیحی نیاز است. در شرایط آوارگی از وطن، گذران روزهای طولانی برای کودکان دشوار است و فعالیت هایی که توسط تشکل های غیر دولتی سازمان داده می شود نیز کافی نیست.

پسربچه ای به نام یوسف می گوید: “قبلا ما در وطن خود، مدرسه و شان خود را داشتیم. اما اینجا از هیچیک از آنها برخوردار نیستیم.”

پسر دیگری به نام ساویو می گوید: “قبلا بهتر زندگی می کردیم. دست کم مدرسه داشتیم و موفقیتی در کار بود. اما اینجا چطور؟ هیچ کاری انجام نمی شود.”

دختربچه ای به نام زینا می گوید: “من می خواهم به خانه ام برگردم. جایی که زندگی می کردم.”

اما در این ایام مربوط به جشن های کریسمس، روزنه ای از امید و روشنایی به چشم می خورد. یک مدرسه پیش ساخته روز ۱۱ دسامبر در محله مسیحی ها
در آنکاوا گشایش یافت. این مدرسه بخشی از برنامه یک انجمن نیکوکاری کلیسا برای کمک به پناهجویان است. طبق این برنامه باید تا پایان ماه ژانویه در مجموع ۸ مدرسه بین آنکاوا تا شهر داهوک در شمال عراق فعال شود.

Watch all the interview with Jeffrey Bates, Chief of Communications for UNICEF Iraq

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

یونیسف: از سال ۲۰۱۶ اندام جنسی ۳۰ میلیون زن و دختر در سراسر جهان مثله شده‌ است

اعتراض فعالان هندو به نامگذاری «اکبر» و «سیتا» باعث اخراج یک مقام باغ وحش شد

«یورش به مسافران یهودی» در فرودگاه ماخاچ‌قلعه داغستان؛ خاخام روسی خواهان مجازات آشوبگران شد