موناکو؛ عشق به دریا و دریانوردی

موناکو؛ عشق به دریا و دریانوردی
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

موناکو سرزمینی با دو کیلومتر مربع وسعت است که به فرانسه تکیه داده و نگاهش به سوی دریاست. در این بخش از مجموعه زندگی در موناکو، به ملاقات کسانی رفته ایم که زندگی شان را وقف دریا کردند. در قدم اول به موزه اقیانوس شناسی می رویم که نمونه عینی عشق یک شاهزاده به دریاست.

ساختمان موزه با معماریی کلاسیک در سال ۱۹۱۰ افتتاح شد و با وجود لوسترها، نقاشی های دیواری و موزاییک هایش منحصر بفرد است. همه این تزئییتات دریایی به نوعی سرود دریا را سر می دهند.

هدف این موزه نمایش مجموعه های گیاهی و جانوری دریایی است که شاهزاده آلبرت اول در طول سی سال سفر اقیانوس شناسی از آزور در اقیانوس اطلس تا اسپیتس برگن در اقیانوس منجمد شمالی به همراه آورد. نخستین پروژه او در سال ۱۸۸۵ ردیابی جریان دریایی گلف استریم بود.

پاتریک پیگه، مدیر میراث موسسه اقیانوس شناسی می گوید: «کار به این صورت بود که اشیای شناوری را برای فهم و ترسیم جریان گلف استریم به اقیانوس اطلس می فرستادند. در هر شناور کوچک پیامی به زبان های مختلف می گذاشتند و کسانی که این شناورها را پیدا می کردند به شاهزاده نامه می نوشتند و پاسخ می دادند که من این شناور را در مثلا این مکان پیدا کردم و با رسیدن پیام ها به شاهزاده او توانست اولین نقشه جریان دریایی گلف استریم را ترسیم کند.»

این تجربه ها برای او کنجکاوی بی اندازه ای به همراه آورد. این مرد مدرن که به «شاهزاده دریانورد» و «شاهزاده دانشمند» ملقب شده بود، مجذوب پیشرفت های علمی بود. او ثروت هنگفتی را برای ساخت کشتی های کارآمدتر خرج کرد تا بتواند به منظور کمک به دانش بشری به مکان های دورتری در اقیانوس سفر کند.

امروزه نیز همان شور و علاقه محرک آکواریوم شناس های موزه است. تخصص آنها کشت مرجان ها و جانورانی از خانواده عروس های دریایی است.

استفنی اورانگو، تکنیسین آکواریوم می گوید: «این مناطق سفید نشان می دهد که این قسمت در حال رشد و نمو است و اینجا رشد بیشتری دیده می شود که گسترده تر است. این نوع مناطق در اقیانوس آرام خصوصا در حوزه صخره های مرجانی به وفور دیده می شود.»

برای کسب اطلاعات بیشتر، به ملاقات پرفسور دونی آلما در مرکز علمی موناکو رفتیم. مرکزی که از ۲۵ سال پیش برای مطالعه زیست شناسی مرجان ها ایجاد شده است.

دنی آلما، مدیر علمی مرکز علمی موناکو می گوید: «ما تنها آزمایشگاه در جهان هستیم که قادریم تا این اندازه گونه های مرجانی متنوع را در شرایط آزمایشگاهی کشت کنیم. هر روز مقدار زیادی از گونه های مختلف را با هدف مطالعه تجربی آنها کشت و تولید می کنیم.»

در این مرکز، آنها شیوه رفتار مرجان ها را در پاسخ به اسیدی شدن اقیانوس ها مطالعه می کنند که نتیجه گرم شدن کره زمین است. همچنین سعی می کنند راز طول عمر مرجان ها را کشف کنند.

پرفسور دونی آلما می افزاید: «مرجان ها می توانند چندین هزار سال بدون آنکه علائمی از هر گونه پیری از خود نشان دهند زنده بمانند. ما سعی می کنیم بفهمیم چرا این جانوران پیر نمی شوند اما ما انسان ها پیر می شویم. مسئله فقط توانایی افزایش عمر نیست بلکه توانایی زندگی طولانی بدون هر گونه بیماری است.»

در موناکو، ملوانان معبد خاص خود را دارند که همانا باشگاه قایق های بادبانی است. ساختمانی نمادین که بوسیله نورمن فاستر طراحی و بوسیله برنارد دلساندری مدیریت می شود. ملوان سرشناسی که سکاندار این باشگاه است و قدیمی ترین قایق بادبانی شان به نام تویگا صد سال قدمت دارد.

برنارد دلساندری می گوید: «تویگا در گویش آفریقایی به معنای زرافه است. قایقی بلند و باریک، که بسیار ظریف و جذاب است.»

این باشگاه همچنین مکان نشست های بین المللی برای افراد حرفه ایی است که با قایق بادبانی و تفریحی مسافرت می کنند.

۱۲۰۰ شغل در ساحل موناکو در رشته های گوناگون وجود دارد از جلمه کار زیر دریا، تعمیر و نگهداری و خدماتی برای کارهای شبانه در ساحل.

برنارد دلساندری می افزاید: «تعیین دقیق میزان مزایای اقتصادی قایق های بادبانی و تفرحی دشوار است اما برآوردها مختلف نشان می دهد که این صنعت حدود ۶۰۰ میلیون یورو در سال درامد ایجاد می کند که با توجه به وسعت موناکو رقم نسبتا قابل توجه ای است.»

در بخش دوم زندگی در موناکو، گزارش ما درباره مسابقات فرمولِ با اتومبیل های صد درصد برقی خواهد بود و علاقمندان این رشته مهمان ما خواهند بود.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

آیا به دنبال ورزش‌های زمستانی آدرنالین محور هستید؟ به این استراحتگاه در قفقاز بزرگ سر بزنید

ترمیم خانه‌های قدیمی و بام‌های گالی‌پوش برای تقویت گردشگری در ژاپن

سیروسفر در ژاپن؛ مردمانی که در هماهنگی با طبیعت زندگی می‌کنند