فیلم «دولت، علیه فریتس باوئر» از تاریخ ناشناخته آلمان پس از هیتلر پرده بر می دارد.
آگهی
آدولف آیشمن، جنایتکار معروف نازی که موساد او را در آرژانتین ربود، سرانجام در سال ۱۹۶۰ در اسرائیل محاکمه و به دار آویخته شد. آنچه بسیاری نمی دانند آن است که آیشمن که مسئول اداری بسیاری از اعدامهای دوران هیتلر بود سرانجام با پافشاری یک دادستان آلمانی شناسایی و بازداشت شد.
فیلم «دولت، علیه فریتس باوئر»، از دورانی کمتر شناخته شده، در آلمان پس از جنگ پرده بر می دارد. فیلم ساخته «لارس کروم» به ظرافت تمام می پرسد یهودیان چطور باید در کشوری زندگی می کردند که کارمندان بسیاری از ادارات آن اعضای سابق حزب نازی بودند؟ پرسشی که پاسخ آن در شخصیت فریتس باوئر، با بازی درخشان «بورکهارت کلاوسنر» نهفته است.
«بورکهارت کلاوسنر» نقش دادستانی را بازی می کند که در برابر هیچ چیز، بویژه در برابر فشار همه دستگاه قضایی کشورش عقب نمی نشیند. او می خواهد که آیشمن در آلمان محاکمه شود، نه برای انتقام بلکه برای بیدار کردن وجدان یک ملت. ملتی که ترجیح می دهد به جای روبرو شدن با گذشته هولناکش سرگرم شکوفایی اقتصادی تازه خود باشد.
فیلم «دولت، علیه فریتس باوئر» بخوبی نشان می دهد که توحش محض می تواند در سیمای پیش پا افتاده یک کارمند معمولی تبلور پیدا کند.
