سرخط خبرها، مهم‌ترین رویدادهای ایران و جهان را مرور می‌کند. در این قسمت به واکنش‌ها به دیدار پرحاشیه دونالد ترامپ با ولودیمیر زلنسکی؛ لابی‌گری اسرائیل برای حفظ حضور نظامی روسیه در سوریه؛ موافقت پ‌ک‌ک با آتش‌بس با ترکیه و چالش‌های مسعود پزشکیان در شرایط عدم مذاکره با آمریکا نگاهی خواهیم انداخت.
فریادهای ترامپ بر زلنسکی در کاخ سفید؛ اتحادیه اروپا: جهان آزادِ امروز نیازمند رهبری جدید است
آگهی
دیدار جمعه ترامپ و زلنسکی در کاخ سفید اگر یک مورد استثنایی در تاریخ دیپلماسی نباشد قطعا یکی از معدود موارد ثبت شده آن مقابل دوربین‌های خبرنگاران است. برخی در تفسیر این رویداد حتی تا آنجا پیش رفته‌اند که از ظهور یک «دیپلماسی نوین» سخن به‌میان آورده‌اند.
واکنش‌های بین‌المللی به آنچه در این چند دقیقه بین رئیس‌جمهور ایالات متحده و همتای اوکراینی‌اش در اتاق بیضی گذشت، گسترده و در عین حال متفاوت بوده است.
در حالیکه رهبران اتحادیه اروپا و اکثر کشورهای اروپایی سعی دارند همصدا طرف «قربانی» ماجرا را بگیرند و بخاطر شجاعت زلسنکی از او تقدیر کرده‌اند؛ عده‌ای دیگر، حتی در داخل اروپا ترجیح می‌دهند جانب ترامپ را بگیرند و از تلاش‌های خود برای به سرانجام رسیدن «صلح» در اوکراین تمجید کنند.
لابی اسرائیل برای حفظ حضور نظامی روسیه در سوریه؛ چرا تل‌آویو عضو ناتو را برنمی‌تابد؟
چهار منبع آگاه در گفتگو با خبرگزاری رویترز اعلام کردند که اسرائیل در حال لابی کردن با ایالات متحده است تا سوریه را در وضعیتی «ضعیف و نامتمرکز» نگه دارد. در این راستا، تل‌آویو خواستار حفظ پایگاه‌های نظامی روسیه در این کشور شده است تا از نفوذ فزاینده ترکیه در سوریه جلوگیری کند.
روابط ترکیه و اسرائیل در جریان جنگ غزه پرتنش بوده و به گفته این منابع آگاه، مقامات اسرائیلی به واشنگتن اعلام کرده‌اند که حاکمان جدید سوریه که از حمایت آنکارا برخوردارند، تهدیدی برای مرزهای اسرائیل محسوب می‌شوند.
این تلاش‌های دیپلماتیک نشان‌دهنده «کارزار منسجم اسرائیل برای تأثیرگذاری بر سیاست آمریکا» در مقطع حساس سوریه در دوران پس از سقوط بشار اسد است.
موافقت پ‌ک‌ک با آتش‌بس «فوری» با ترکیه؛ آیا اوجالان شخصا رهبری خلع سلاح را برعهده می‌گیرد؟
نیروهای شبه‌نظامی «حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک)» که فعالیت آن سال‌ها در ترکیه غیرقانونی اعلام شده است، روز شنبه یکم مارس (۱۱ اسفند) اعلام آتش‌بس فوری کردند. این خبر را یک خبرگزاری وابسته به این گروه منتشر کرد.
این اقدام در پاسخ به فراخوان عبدالله اوجالان، رهبر محبوس پ‌ک‌ک، برای خلع سلاح و انحلال این گروه صورت گرفت. این گام، تحولی مهم در مسیر پایان دادن به ۴۰ سال شورش علیه دولت ترکیه محسوب می‌شود.
آقای اوجالان روز پنج‌شنبه از اعضای پ‌ک‌ک خواسته بود که سلاح‌های خود را زمین بگذارند و گروه خود را منحل کنند، حرکتی که دولت رجب طیب اردوغان و همچنین حزب دموکراسی و برابری خلق‌ها (DEM) که طرفدار کردهاست، از آن حمایت کرده‌اند.
اگر این اقدام موفقیت‌آمیز باشد، می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر منطقه داشته باشد و به درگیری‌هایی که از سال ۱۹۸۴ میلادی آغاز شده و بیش از ۴۰ هزار کشته بر جای گذاشته است، پایان دهد. حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک)، که اکنون در کوه‌های شمال عراق مستقر است، از آن زمان علیه دولت ترکیه مبارزه مسلحانه داشته است.
آیا دولت پزشکیان بدون مذاکره و توافق با آمریکا می‌تواند به وعده‌هایش عمل کند؟
پس از غیرشرافتمندانه قلمداد شدن مذاکره با آمریکا از سوی رهبر جمهوری اسلامی ایران، به نظر می‌رسد دولت پزشکیان گرفتار نوعی بلاتکلیفی برای یافتن راه خروج اقتصاد ایران از وضعیت بحرانی کنونی است.
مسعود پزشکیان در مناظره‌های انتخاباتی‌اش بر ضرورت مذاکره و توافق با جهان غرب به مثابه تنها راه گشایش و رونق اقتصادی در ایران تاکید داشت ولی پس از موضع‌گیری محکم علی خامنه‌ای علیه مذاکره با آمریکا، ناچار شد به جای پافشاری سابقش بر لزوم مذاکره و توافق با جهان غرب با هدف رسیدن به رشد و رونق اقتصادی، بگوید: «دشمنان فکر می‌کنند ما با تحریم از گرسنگی خواهیم مرد اما این طور نیست؛ ما قادریم با قدرت به قله برسیم و در همۀ حوزه‌ها در منطقه اول باشیم.» سخنانی که شبیه حرف‌های پزشکیان در ایام انتخابات نبود و بیشتر یادآور ادبیات علی خامنه‌ای و سعید جلیلی – رقیب پزشکیان در ایام انتخابات – بود.
در شرایط فعلی، برخی از ناظران سیاسی معتقدند دولت پزشکیان دلیل وجودی‌اش را از دست داده است چراکه به نظر می‌رسد منتفی شدن مذاکره و توافق با آمریکا، در حکم نفی استراتژی اقتصادی این دولت است.
در این مقاله نظر محمدعلی ابطحی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی، حسین راغفر اقتصاددان و تقی آزاد ارمکی، جامعه‌شناس را در این‌باره جویا شدیم.