مرضیه حمیدی، قهرمان سابق تکواندو افغانستان که اکنون به عنوان پناهنده در فرانسه زندگی می‌کند، پس از اعتراض به رفتار طالبان با زنان، تحت حفاظت پلیس قرار گرفت.
آگهیاین ورزشکار ۲۱ ساله که سابقاً در تیم ملی تکواندوی افغانستان مسابقه می‌داد، پس از بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱ مجبور به فرار از کشور شد. او به رادیو بین‌المللی فرانسه (RFI) گفته است که از زمان انتشار ویدئویی در شبکه‌های اجتماعی در اواخر ماه اوت، که در آن به «آپارتاید جنسیتی» در کشورش افغانستان اعتراض کرده، پیام‌های تهدیدآمیز بسیاری دریافت کرده است.
در این ویدئو که در یکی از خیابان‌های پاریس ضبط شده، حمیدی محدودیت‌های ایجاد شده از سوی طالبان در خصوص پوشش زنان، آموزش و دیگر آزادی‌های اساسی از جمله ورزش را محکوم کرد.
او همچنین از دنبال‌کنندگان خود خواست تا با استفاده از هشتگ «LetUsExist#» (بگذارید ما وجود داشته باشیم) صدای کسانی باشند که در داخل افغانستان صدایشان شنیده نمی‌شود.
این پست هزاران بار به اشتراک گذاشته شد و توجه رسانه‌های افغانستان را به خود جلب کرد.
وضعیت زمانی پیچیده‌تر شد که یکی از خبرنگاران از حمیدی درباره نظرش نسبت به تیم ملی محبوب کریکت افغانستان پرسید. تیم مردان با حمایت دولت طالبان به بازی‌های خود ادامه داده، در حالی که زنان ورزشکار مجبور به ترک کشور شده‌اند.
حمیدی در این مصاحبه گفت که معتقد است بازیکنان مرد درباره طالبان عادی‌سازی می‌کنند نماینده زنان افغان نیستند. او افزود: «بنابراین برای من، آنها یک تیم کریکت تروریستی هستند، نه تیم ملی کریکت.»
این مصاحبه چند روز بعد در یوتیوب منتشر شد و به سرعت با واکنش‌های منفی مواجه شد.
حمیدی درباره اتفاقات پس از این مصاحبه می‌گوید: «روز بعد، در خانه بودم که اولین تماس را دریافت کردم.» تماس‌گیرنده که به زبان پشتو صحبت می‌کرد، گفت: «من آدرس تو را در پاریس دارم، بدان که پیدایت می‌کنم.»
تسلیم نمی‌شوم
در طول سه روز، حمیدی حدود ۳ هزار تماس از شماره‌های مختلف در فرانسه، سایر کشورهای اروپایی و همچنین افغانستان، پاکستان، مالزی و جاهای دیگر دریافت کرد.
در پی این تماس‌ها او از خانه اش نقل مکان کرد و با وکیلش به اداره پلیس مراجعه کرد و از اوایل سپتامبر، پلیس حمیدی را تحت حفاظت ویژه قرار داده است.
حمیدی گفت: «حالا تحت حمایت پلیس هستم، اما آزادی‌ام را از دست دادم. دیگر در پاریس احساس امنیت نمی‌کنم.» او تا همین اواخر در کنار تیم ملی تکواندوی فرانسه تمرین می‌کرد.
هرچند این ورزشکار شماره تلفن خود را تغییر داده اما همچنان از طریق شبکه‌های اجتماعی پیام‌های تهدیدآمیز از جمله تصاویر جنسی، تهدید به تجاوز جنسی و محتویات خشونت‌‌آمیز دریافت می‌کند.
با وجود این، حمیدی همچنان حساب‌های کاربری خود در ایکس (توییتر سابق) و اینستاگرام را حفظ کرده و به پست گذاشتن ادامه می‌دهد.
او گفت: «اگر فقط در خانه بمانم، گریه کنم، بترسم و غمگین باشم، آنها پیروز می‌شوند. مبارزه سخت است، اما من در افغانستان بوده‌ام، در خیابان‌های کابل با طالبان جنگیده‌ام. من یک مبارز هستم و نمی‌توانم تسلیم شوم.»
همبستگی در افغانستان
حمیدی اضافه کرد که در میان تهدیدات، پیام‌های حمایتی از زنان و دختران افغان نیز دریافت کرده است. او گفت: «آنها به من گفتند که نمی‌توانند در افغانستان صدای خود را بلند کنند و می‌خواهند من صدای آنها باشم.»
آگهیاگرچه تدابیر امنیتی باعث شده تا او تمریناتش را متوقف کند و زندگی روزمره‌اش مختل شود، اما این ورزشکار احساس می‌کند فرد خوش‌شانسی است که از او حمایت می‌شود و به ابزاری برای ادامه صحبت علنی دسترسی دارد.
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
او گفت: «تصور کنید میلیون‌ها دختر در افغانستان هستند که هیچ حمایتی ندارند، آنها در کنار تروریست‌ها زندگی می‌کنند و هیچ‌کس نمی‌تواند صدایشان را بشنود.»