«استفاده از سلاح علیه مهاجران» در مرز لهستان؛ افکار عمومی کشور موافق این لایحه است

آگهی

اگرچه افکار عمومی لهستان موافق این لایحه است اما منتقدان آن را نقض حقوق بشر می‌دانند.

بحث بر سر این لایحه، دولت دونالد توسک را که طرفدار اتحادیه اروپاست مقابل فعالانی قرار می‌دهد که امیدوار بودند او رویکردی متفاوت با رویکرد دولت ناسیونالیست پیشین در قبال بحران مهاجران داشته باشد.

لهستان می‌گوید که از سال ۲۰۲۱ میلادی با نوعی جنگ ترکیبی در مرزهایش روبروست؛ یعنی از زمانی که تعداد قابل توجهی از مهاجران تلاش برای عبور غیرقانونی از مرز این کشور و بلاروس را آغاز کردند.

لهستان و اتحادیه اروپا هر دو معتقدند که بلاروس و متحدش روسیه با سازماندهی پروازهای مهاجران از خاورمیانه و آفریقا به این کشور و سپس انتقالشان به این منطقه مرزی عمدا این بحران را بوجود آورده‌اند؛ ادعایی که مینسک و مسکو آن را رد می‌کنند.

این تنش‌های مرزی در ماه ژوئن به اوج خود رسید؛ یعنی زمانی که یک سرباز ۲۱ ساله لهستانی پس از اصابت چاقویی از آنسوی حصار مرزی، جان خود را از دست داد.

دریافت اخباری مبنی بر اینکه، سربازانی که در مرز تیر هشدار شلیک کرده بودند دستگیر و با دستبند منتقل شدند نیز لهستانی‌ها را بسیار خشمگین کرد و موجب اعتراضات گسترده‌ای شد؛ این اعتراضات درنهایت منجر به برکناری یک دادستان شد.

این لایحه صراحتاً به سرویس‌های امنیتی لهستان اجازه می‌دهد که در شرایط اضطراری مناطق مرزی، از زور از جمله سلاح گرم استفاده کنند.

توماس سیمونیاک، وزیر کشور لهستان اعلام کرد که این لایحه «یک پیام روشن مبنی بر حمایت از افرادی است که با لباس متحدالشکل با تجاوز در مناطق مرزی مبارزه می‌کنند».

نظرسنجی روزنامه Rzeczpospolita در لهستان نیز نشان داد که ۸۵.۷ درصد از مردم این کشور معتقدند که سربازان باید بتوانند از سلاح برای دفع مهاجرانی که به زور متوسل می‌شوند، استفاده کنند.

با این حال، فعالان حقوق بشر نگرانند و مارسین ولنی، وکیل بنیاد هلسینکی برای حقوق بشر می‌گوید که دولت لهستان «به دلیل راحت بودن این کار» مانند اسلاف خود عمل کرده است.

اما ولادیسلاو کوسینیاک-کامیز، وزیر دفاع لهستان استدلال می‌کند که این مهاجران پناهجویانی نیستند که به دنبال پناهندگی باشند، بلکه «انبوهی از راهزنان هستند که سعی می‌کنند به سربازان لهستانی حمله کنند».

ناتالیا سیاستون از سازمان غیردولتی «ما نظارت می‌کنیم» این دیدگاه را گمراه کننده می‌داند و می‌گوید: «اینکه همه مهاجران جنایتکارند، دیدگاه خطرناکی است. زیرا اگرچه مواردی مانند حمله به یک سرباز وجود داشته که البته باید محکوم شود، اما نباید چنین قضاوتی درباره همه مهاجران داشت.»