زنانی که برای زنده ماندن در شهر جنگ زده «اُم دُرمان» واقع در کشور سودان تلاش می‌کنند، می‌گویند در ازای دریافت غذا مجبور به رابطه جنسی با سربازان هستند.
آگهیزنانی که نتوانستند از جنگ داخلی شهر «ام درمان» فرار کنند، می‌گویند که رابطه جنسی با مردان ارتش سودان تنها راه آنها برای دستیابی به غذا یا کالاهای مورد نیاز برای تامین مایحتاج خانواده‌شان است.
به گفته آنها، بیشتر درگیری‌ها نیز در مناطقی در جریان است که بیشترین مواد غذایی شهر موجود است.
یکی از قربانیان به خبرنگار «گاردین» می‌گوید که چاره‌ای جز رابطه جنسی با سربازان، برای تهیه غذا برای والدین سالخورده و دختر ۱۸ ساله‌اش نداشته است.
او می‌گوید: «پدر و مادر من خیلی پیر و بیمار هستند و من هرگز اجازه ندادم دخترم برای جستجوی غذا بیرون برود. من نزد سربازان رفتم و این تنها راه برای تهیه غذا بود. سربازان همه جا هستند.»
این زن ۳۷ ساله که در مصاحبه‌ها رنگ پریده و لاغر به نظر می‌رسید، به خبرنگار گاردین گفت که قبل از شروع جنگ به عنوان خدمتکار برای خانواده‌های مرفه «ام درمان» کار می‌کرده است و با شروع این جنگ نیز فقیرتر از آن بوده که بتواند با خانواده‌اش از شهر فرار کند و به نقاط امن‌تری از کشور پناه ببرد.
او می‌گوید که برای تامین غذای مورد نیاز خانواده‌اش، یک بار در یک کارخانه فرآوری گوشت و یک بار دیگر در انبار حبوبات مجبور به برقراری رابطه جنسی با سربازان شده است.
بنا بر گزارش سازمان ملل، جنگ داخلی سودان که بین ژنرال عبدالفتاح برهان، فرمانده کل ارتش و ژنرال محمد حمدان دقلو، فرمانده شبه‌نظامیان موسوم به «نیروهای پشتیبانی سریع» در جریان است، تا کنون دهها هزار کشته و بیش از ۱۰ میلیون آواره برجای گذاشته و میلیون‌ها نفر را نیز به کام گرسنگی شدید کشانده است.
یک گزارش دیگر که به تایید سازمان ملل رسیده، حاکی از آن است که نزدیک به ۲۶ میلیون نفر (کمی بیش از نیمی از جمعیت سودان) با سطح بالایی از «ناامنی غذایی حاد» مواجه هستند.
اولین گزارش‌ها درباره تجاوز جنسی مردان مسلح به زنان بی‌پناه در این منطقه، چند روز پس از شروع این درگیری‌ها در ۱۵ آوریل ۲۰۲۳ منتشر شد.
علاوه بر شهر ام دُرمان، گزارش‌های متعددی نیز از خشونت جنسی سیستماتیک جنگجویان «نیروهای پشتیبانی سریع» در مناطق خارطوم و دارفور منتشر شده است.
برخی از زنانی که با خبرنگار گاردین صحبت کردند، گفته‌اند که سربازان حتی در ازای دسترسی به خانه‌های رها شده که هنوز امکان برداشتن اقلامی از آنجا و فروش آنها در بازارهای محلی وجود دارد نیز خواستار رابطه جنسی هستند.
یکی از این زنان گفت که تنها پس از رابطه جنسی با سربازان، به او اجازه داده شد که از خانه‌های خالی، کمی غذا، وسایل آشپزخانه و عطر بردارد.
او می‌گفت که این جنگ او را به آنچنان وضعیت درماندگی و شرم‌آوری دچار کرده که نه‌تنها برای زنده ماندن مجبور به سرقت اموال دیگران شده، بلکه برای همین کار نیز مجبور به تحمل یک تجاوز جنسی شده است.
او گفت: «من دزد نیستم. اما آنچه را از سر گذرانده‌ام غیرقابل وصف است و حتی آن را برای دشمنم آرزو نمی‌کنم. من این کار را فقط به این دلیل انجام دادم که می‌خواستم شکم فرزندانم را سیر کنم.»
سازمان‌های امدادی در تلاش برای تامین غذای مردم شدیدا نیازمند در سراسر این کشور هستند و اگرچه برنامه جهانی غذای سازمان ملل اخیراً اعلام کرد که محموله‌هایی از غذا و کمک را به منطقه خارطوم تحویل داده، اما زنانی که با گاردین صحبت کردند می‌گویند که هیچ کمک بین‌المللی وارد محله‌های آنها نشده است.
آگهیزن دیگری نیز به خبرنگار گاردین گفت از آنجا که حاضر به رابطه جنسی با سربازان نشده، توسط آنها شکنجه شده است.
این زن که ۲۱ سال دارد گفت که دو نفر از سربازان او را نگه داشتند و پاهایش را سوزاندند. او آثار سوختگی روی پاهایش را نیز به خبرنگار گاردین نشان داد.
برخی از سربازان و ساکنان ام درمان نیز گزارش‌های مربوط به اجبار زنان به داشتن رابطه جنسی را تایید کردند.
یکی از سربازان گفت که اگرچه او هرگز شخصاً از زنان سوءاستفاده نکرده، اما دیده است که همکارانش این کار را انجام می‌دهند.
آگهیاین سرباز گفت: «وحشتناک است. گناهان این شهر هرگز بخشیده نمی‌شود.»