تولد یک بوفالوی سفید کمیاب در پارک ملی حفاظت‌شده یلواستون باعث ایجاد شور و شوق جدیدی در میان مردمان قبایل مختلف بومی در آمریکا شده است.
آگهیارین براتن، یک عکاس آماتور که برای بازدید و عکاسی از گله بوفالوها به این پارک آمده بود، توانسته است تصاویری را از این بوفالوی سفید ثبت کند.
او در این باره گفت: «از دریچه دوربین نگاه کردم و گوساله سفید را دیدم. کاملا یکه خوردم و نمی‌توانستم چیزی را که می‌دیدم باور کنم. خیلی سورئال بود. من فقط می‌دانستم که این یک چیز خاص و یکی از جالب‌ترین چیزهایی است که تا به حال عکاسی کرده‌ام».
هرچند مقامات پارک ملی در یلواستون هنوز تولد گوساله بوفالوی سفید را تأیید نکرده‌اند، با این حال اعضای قبیله «لاکوتا» قصد دارند جشنی را آخر این ماه به همین مناسبت برگزار کنند.
تولد یک بوفالوی سفید برای این قبیله اهمیت ویژه‌ای دارد. آرول لوکینگ هورس، رهبر معنوی این قبیله در این باره می‌گوید: «تولد این گوساله بوفالو هم موهبت است و هم هشدار. ما باید برای مراقبت از طبیعت و محیط زیست کارهای بیشتری انجام دهیم.»
وی اضافه کرد به دنیا آمدن چنین بوفالوی سفیدی «همچون ظهور دوم عیسی مسیح در زمین» است.
ظهور دوم یا «پاروسیا» در آئین مسیحیت به پیش‌بینی ظهور دوباره عیسی برای بازگرداندن و گسترش صلح و رستگاری روی زمین است.
افسانه‌های محلی قبیله لاکوتا می‌گویند که حدود ۲ هزار سال پیش زمانی که قحطی بروز کرده بود و جمعیت بوفالوهای کوهان‌دار در حال ناپدید شدن بود، زنی بر مردمان این قبیله ظاهر شد و به آنان یک بسته و یک فلوت هدیه داد.
طبق این افسانه، این زن ابتدا به آنها یاد داد چگونه دعا کنند و سپس همان‌طور که می‌رفت تبدیل به یک بوفالوی سفید شد.
در این روایت از قول این زن آمده است: «روزی که روزگار دوباره سخت می‌شود، من باز خواهم گشت و مانند یک بوفالوی سفید با بینی سیاه، چشم‌های سیاه و سم‌های سیاه بر زمین خواهم ایستاد.»
تروی هاینرت، مدیر اجرایی شورای بوفالوهای بین قبیله‌ای مستقر در داکوتای جنوبی، می‌گوید بوفالوی دیده‌شده در عکس‌ها شبیه یک بوفالوی سفید واقعی به نظر می‌رسد زیرا بینی سیاه، سم‌های سیاه و چشم‌های سیاه دارد.
پیش از این بوفالوی سفید مشابهی در سال ۱۹۹۴ در ویسکانسین متولد شده بود که اهالی قبلیه محلی نام آن را «معجزه» گذاشته بودند.
در ده‌های اخیر بوفالوهای سفید دیگری نیز در این مناطق متولد شده بودند، اما تمامی این موارد در میان مزارع پرورش و گله بوفالوهای اهلی بوده است. از آن‌جا که ژن بوفالوهای اهلی معمولا با دیگر بوفالوهای انواع دیگر ترکیب شده است، تولد یک بوفالوی سفید در یک گله وحشی و بکر به لحاظ آئینی برای قبایل بومیان آمریکا بسیار نمادین و ارزشمند بوده است.
دانشمندان می‌گویند احتمالا این گوساله مبتلا به «سفیدگرایی» یا «لیوسیسم» است. در این وضعیت رنگدانه‌های پوست جانوران کم بوده و برخلاف آلبینیسم به دلیل کاهش در همه رنگدانه‌های پوست به وجود می‌آید و نه فقط ملانین.
ده‌ها میلیون گاومیش زمانی در دشت‌های غرب ایالات متحده پرسه می‌زدند، اما در قرن نوزدهم بخش عمده آنها توسط مهاجران، شکارچیان و تاجران در مقیاسی عظیم برای پوست‌هایشان ذبح شدند و از آن جمع انبوه تنها شمار معدودی باقی مانده است.
کشتار دسته‌جمعی بوفالوها آسیب شدیدی به جوامع بومی آمریکا وارد کرد، چرا که آنها به این حیوانات به عنوان منبع غذایی پایدار بخشی از فرهنگ سنتی خود نگاه می‌کردند.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
تعداد بوفالوها هنوز نیز در حال کاهش است، اما جمعیت یک گله ۵ هزارتایی از آنها در پارک یلواستون که توسط دولت فدرال آمریکا محافظت می‌شود تا حدی حفظ شده است.
تولد این گوساله در «دره لامار» در گوشه شمال شرقی پارک در حالی اتفاق افتاده که این بوفالوها که به نام بوفالوهای کوهان‌دار آمریکایی نیز شناخته می‌شوند، زمستان سختی را در سال گذشته پشت سر گذاشته و تعدادی از آنها که به خاطر کمبود غذا از ارتفاعات پایین آمده بودند، کشتار شدند.
آگهیتخمین زده می‌شود حدود ۸۰ قبیله در سراسر ایالات متحده بیش از ۲۰ هزار بوفالوی کوهی داشته باشند.