یک مطالعه علمی که به تازگی نتایج آن منتشر شده نشان میدهد که شمار موارد ابتلا به بیماری دیابت در سطح جهان بدون اقدام موثر برای مهار آن، طی ۳۰ سال آینده افزایش قابل ملاحظهای خواهد یافت.
بر اساس نتایج تحقیقات موسسه سنجش و ارزیابی سلامتِ دانشگاه واشنگتن، در حال حاضر ۵۲۹ میلیون نفر در جهان مبتلا به دیابت هستند و پیشبینی میشود که این رقم تا سال ۲۰۵۰ میلادی با افزایش بیش از دو برابری به حدود ۱.۳ میلیارد نفر برسد.
به گفته محققان، اکثر موارد ابتلا را دیابت نوع ۲ تشکیل میدهد؛ این نوع بیماری با چاقی و افزایش وزن مرتبط و تا حد زیادی قابل پیشگیری است.
نتایج این مطالعه همچنین نشان میدهد که سطح شیوع بیماری دیابت در جهان یکنواخت نیست و برخی کشورها و مناطق بیشتر در معرض افزایش نرخ ابتلا به این بیماری هستند.
در این تحقیق آمده است که به عنوان مثال، انتظار می رود نرخ شیوع دیابت تا سال ۲۰۵۰ در شمال آفریقا و خاورمیانه به ۱۶.۸ درصد و در آمریکای لاتین و دریای کارائیب به ۱۱.۳ درصد برسد.
نرخ ۶.۱ درصدی کنونی شیوع دیابت در سطح جهان نیز طبق تخمینهای صورت گرفته به ۹.۸ درصد افزایش خواهد یافت و به گفته محققان، همه کشورها تحت تاثیر این بیماری قرار خواهند گرفت.
لیان اونگ، یکی از محققان دخیل در تهیه این نحقیق، با اشاره به اینکه دیابت در بروز برخی بیماریهای قلبی عروقی حتی سکتههای مغزی نقش دارد گفت: «نرخ سریع رشد دیابت نه تنها هشدار دهنده است، بلکه برای هر سیستم بهداشتی در جهان نیز چالش برانگیز به شمار میرود.»
این مطالعه نشان داد که شمار رو به افزایش تعداد افراد مبتلا به دیابت تا حدی ناشی از افزایش موارد چاقی و تا حدودی به دلیل تغییرات جمعیتی است و افرد مسن بیشتر در معرض ابتلا به آن قرار دارند.
در این مطالعه تاثیر همهگیری بیماری کووید۱۹، در دادههای ارائه شده از سوی ۲۰۴ کشور به دلیل در دست نبودن اطلاعات آماری کافی محاسبه نشده است.
بنیاد خیریه «بیل و ملیندا گیتس» تامین کننده مالی این تحقیق است که به عنوان بخشی از مجموعه مقالات مرتبط با بیماری دیابت روز پنجشنبه در مجله پزشکی معتبر «لنست» منتشر شده است.
در این مجموعه مقالات، بر لزوم اتخاذ راهبردهای موثر در جهت کاهش بیماری دیابت و بالا رفتن آگاهی نسبت به نابرابری نسبت موارد ابتلا در میان اقشار مختلف جوامع تاکید شده است.
توییتر یورونیوز فارسی را دنبال کنید
به موجب این مجموعه تحقیقات علمی، اکثر بیماران دیابتی در کشورهای کم درآمد و متوسط زندگی میکنند و نمیتوانند به درمان مناسب دسترسی داشته باشند.