احمد زیدآبادی تحلیلگر مسائل سیاسی می‌گوید: « خیلی از عناصر حکومت دوست دارند دست‌کم نداشتن روسری را نادیده بگیرند اما نمی‌دانند چگونه؟»
آگهیبیلبوردهای سراسر پایتخت ایران پر شده است از تصاویر زنان محجبه و شعارهای ترویج حجاب. اما شاید برای نخستین بار پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷، تعداد بیشتری از زنان، چه پیر و چه جوان دیگر اعتقادی به حجاب اجباری ندارند و بدون سر داشتن روسری در معابر عمومی ظاهر می‌شوند.
این نشانه‌های آشکار پس از ماه‌ها اعتراض سراسری به قتل مهسا امینی ۲۲ ساله در شهریور ماه صورت می‌گیرد. مهسا-ژینا امینی در بازداشت پلیس گشت ارشاد بود که از هوش رفت و بعدتر خبر آمد که در بیمارستان جان باخته است.
تصاویر منتشر شده از حجاب این دختر جوان در رسانه‌های ایران نشان از آن داشت که او مانتو و شالی بلند پوشیده بود.
احمد زیدآبادی تحلیلگر مسائل سیاسی در گفتگو با خبرگزاری آسوشیتدپرس می‌گوید: « خیلی از عناصر حکومت دوست دارند دست‌کم نداشتن روسری را نادیده بگیرند اما نمی‌دانند چگونه؟»
به گفته او «ترس و وحشت آنها از این است که مساله از برداشتن روسری پیشروی کند. آن [مساله] دیگر برایشان خیلی تابو است.»
در حالی که به نظر می‌رسد تظاهرات سراسری چند ماه گذشته رو به افول گذاشته اما اعتراض دیگری با برگزیدن سبک پوششی متفاوت در خیابان‌های ایران در جریان است. آنچه این روزها به دردسری برای حکومت دینی جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده است.
«حکومت دچار یک وضعیت پارادوکسیکال غیرقابل توضیح شده»
آقای زیدآبادی می‌گوید: «دچار یک وضعیت پارادوکسیکال غیرقابل توضیح شده‌اند، هم برای خودشان و هم برای دیگران. در حرف می‌خواهند بگویند کوتاه نیامدیم اما در عمل در خیابان کاری از آنها برنمی‌آید.»
در چند ماه گذشته موجی از پلمپ اماکنی که در آن به مساله حجاب اجباری توجه نشده است، در دستور کار مقام‌های ایرانی قرار گرفته است، از کافه‌ها و مراکز خرید گرفته تا رستوران‌ها و حتی داروخانه‌ها.
همچنین گزارش‌ها نشان از آن دارد که برخی گروه‌های موسوم به «خودسر» در نزدیکی خیابان انقلاب و منتهی به دانشگاه تهران مشغول تذکر به افراد مخالف با حجاب اجباری هستند. نیروهایی نیز در فرودگاه، مترو و دیگر اماکن عمومی مدام به افراد هشدار شفاهی می‌دهند.
ارسال پیامک بی‌حجابی برای رانندگان خودروها ادامه دارد. پلیس تهدید کرده که می‌تواند زنان بی‌حجاب را با دوربین‌های نظارتی شناسایی و تحت تعقیب قرار دهد.
با این حال بسیاری از زنان همچنان خیابان‌ها را به عرصه مقاومت تبدیل کرده‌اند و بدون روسری تردد می‌کنند.
«بیش از حد به مردم فشار بیاید، مخالفت‌ها دوباره شعله‌ور می‌شود»
این تحلیلگر سیاسی می‌افزاید: « اگر اینها با غرب بر سر برجام و رفع تحریم‌ها توافق کنند و فضای سیاسی بازتر و رابطه معقول‌تری با قدرت‌های اصلی جهان شکل بگیرد و یا شاهد تغییر فاز در حوزه منطقه باشیم که تحرک اقتصادی و چشم‌اندازی از امید به وجود بیاورد، این مساله به حاشیه می‌رود اما وجود دارد و اگر آن اتفاق‌ها نیفتد همین مساله اصلی می‌شود. ماجرا جلو می‌رود و دفعه دیگر دعوا بر سر روسری نیست.»
زیدآبادی و دیگر تحلیلگران هشدار می‌دهند که «اگر حکومت بخواهد باز هم بیش از حد به مردم فشار بیاورد، ممکن است مخالفت‌ها در گوشه و کنار ایران دوباره شعله ور شود.»
ایران و افغانستان تحت کنترل طالبان تنها کشورهایی در جهان هستند که پوشش حجاب برای زنان در آن کشورها همچنان اجباری است.
در سال ۱۳۶۲، چهار سال پس از انقلاب ایران اولین قانون درباره حجاب تصویب شد. بر اساس این «قانون زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر انظار عمومی ظاهر می شوند، به حبس از ده روز تا دو ماه و یا جریمه نقدی از پنجاه تا پانصد هزار ریال محکوم خواهند شد.»
پلمپ کسب و کارها
با این حال بیش از چهار دهه از این انقلاب این روزها در ایران هر روز شاهد عبور و مرور زنانی بدون روسری هستیم.
در حالی که به نظر می رسد تظاهرات سراسری چند ماه گذشته رو به افول گذاشته اما اعتراضی دیگری با برگزیدن سبک پوششی متفاوت در خیابان‌های ایران در جریان است. آنچه این روزها به دردسری برای حکومت دینی جمهوری اسلامی تبدیل شده است.
در همین زمینه روزنامه اصلاح طلب شرق، گزارش داده که پلیس بیش از دو هزار کسب و کار را در سراسر کشور به دلیل پذیرش زنان بی حجاب تعطیل کرده است.