پزشک فلسطینی و فعال صلح طلبی که در جریان جنگ غزه ۳ دخترش توسط ارتش اسرائیل کشته شدند، خواستار عذرخواهی اسرائیل است.
آگهیعزالدین ابوالعیش، پزشک فلسطینی ساکن غزه پس از دست دادن سه دختر و خواهرزاده خود در جریان حمله اسرائیل به نوار غزه در سال ۲۰۰۹ شاهد همدردی‌های گسترده‌ای در اسرائیل بود. این پزشک فلسطینی اکنون به دنبال اجرای عدالت در عالی ترین دادگاه اسرائیل است.
آقای ابوالعیش قرار است روز دوشنبه ۱۵ نوامبر در دادگاه عالی اسرائیل در بیت المقدس حاضر شود تا از دولت این کشور بخواهد از او و خانواده‌اش عذرخواهی کند و غرامت از دست دادن سه دخترش را بپردازد.
او که تحصیلات خود را در دانشگاه هاروارد به پایان رسانده و پس از فاجعه از دست دادن دخترانش ساکن کانادا شده می‌گوید که امیدوار است در این دادگاه پیروز شود. اما پس از اینکه دادگاه بدوی پرونده او را در سال ۲۰۱۸ رد کرد، او اکنون می‌داند که این امکان وجود دارد که ۹۰۰۰ کیلومتر را از کانادا تا بیت المقدس طی کرده باشد بدون اینکه به نتیجه مورد نظرش برسد.
عزالدین ابوالعیش در مصاحبه ای با آسوشیتدپرس گفت که شکست دوباره پرونده‌اش تنها «بی‌عدالتی» را روشن‌تر نشان می‌دهد و و اندوه خانواده‌اش را عمیق‌تر می‌کند. او می‌گوید: «در هر صورت، بازگویی داستان به خودی خود گامی در مسیری به سمت صلح است ، مسیر برافراختن زندگی از مرگ و نیستی است.»
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
آقای ابوالعیش گفت: «اگر دادگاه پاسخ مثبتی به شکایت ما دهد، قطعا این یک موفقیت بزرگ است. اما نتیجه قانونی هر چه باشد، من مصمم هستم که ما دیگر قربانی نباشیم.»
عزالدین ابوالعیش، ۶۶ ساله، متخصص زنان و زایمان و یک فعال صلح است که حتی قبل از کشته شدن اعضای خانواده‌اش هم در اسرائیل چهره‌ای شناخته شده بود. او زمانی که در غزه زندگی می کرد در بیمارستانی در اسرائیل هم کار می کرد. در طول جنگ با زبان عبری فصیح با رسانه‌های اسرائیلی صحبت می‌کرد و خواستار پایان حملات راکتی حماس به شهرک‌های اسرايیلی نزدیک غزه می‌شد.
اما کانال ۱۰ اسرائیل در ۱۶ ژانویه ۲۰۰۹ به طور زنده از وقوع فاجعه‌ای در زندگی این پزشک خبر داد. ابوالعیش با گریه در گفتگوی تلفنی گفت: «دخترانم کشته شده‌اند.»
انفجار ناشی از حمله اسرائیل جان دخترانش آیا، ۱۴ ساله، بسان، ۲۱، و مایار، ۱۵ ساله و همچنین خواهرزاده اش نور، ۱۷ ساله را گرفت. گزارش‌های تلویزیونی همچنین صحنه‌هایی را نشان دادند که آقای ابوالعیش در حال کمک به دختر دیگری به نام شطا، ۱۷ ساله است که به شدت مجروح شده بود اما زنده ماند.
آقای ابوالعیش ۱۳ سال است که در دادگاه‌های اسرائیل و در عرصه عمومی برای اجرای عدالت تلاش می‌کند.
دولت اسرائیل می گوید که قانون ارتش را در برابر مسئولیت اقدامات در زمان جنگ مصون می‌داند. دادگاه بدوی در سال ۲۰۱۸ از ارتش حمایت کرد. رسیدگی به اعتراض ابوالعیش به این حکم اما به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا تا دوشنبه آینده به تعویق افتاد.
آقای ابوالعیش می‌گوید که جای امیدواری وجود دارد. او دو هفته پیش متوجه شد که یک زن اسرائیلی زمانی که باردار بود داستان زندگی آقای ابوالعیش را خوانده و تصمیم گرفته است تا نام فرزندش را ایا بگذارد، به نام دختر ۱۴ ساله از دست داده‌اش.
این پزشک فلسطینی می‌گوید که در آخر هفته با آیا، دختر اسرائیلی که اکنون ۸ ساله است و همچنین خانواده‌اش ملاقات خواهد کرد.
او تنها چند روز قبل از ترک خانه‌اش در تورنتو به سمت اسرائیل بود که نامه این زن اسرائیلی را دریافت کرد و می‌گوید: «بسیار متاثر شدم. نمی‌دانستم چه کنم، چه بگویم.»
ابوالعیش بنیاد «دختران زندگی» را برای اعطای بورس تحصیلی تأسیس کرده است.
وی همچنین می‌خواهد موسسه‌ای آموزشی برای زنان خاورمیانه، احتمالا در قبرس، تأسیس کند، بنیادی به نام دخترانش. او روز چهارشنبه ۱۰ نوامبر در بیت المقدس با اعضای کنست برای حمایت از این پروژه لابی کرد.
ابوالعیش به خبرنگاران در خارج از پارلمان اسرائیل گفت: «نام دخترانم اکنون بر روی سنگ قبرهایشان است، من اما می‌خواهم نام آنها را روی مؤسسه‌ای نوشته شود که نور، امید و خرد را به زنان جوان برساند.»
یووال شانی، کارشناس ارشد مؤسسه دموکراسی اسرائیل و استاد حقوق در دانشگاه عبری، اما با ناامیدی به این قضیه می‌نگرد. او می‌گوید که دادگاه حتی به این سؤال نخواهد پرداخت که آیا ارتش به درستی عمل کرده است یا خیر.
آگهیوزارت دفاع اسرائیل روز چهارشنبه ۱۰ نوامبر در بیانیه‌ای که به دست خبرگزاری آسوشیتدپرس رسید به حکم دادگاه بدوی اشاره کرده است و اینکه حمله به خانه آقای ابوالعیش در جریان جنگ رخ داده است.
وزارت دفاع اسرائیل همچنین شهادت کارشناسان خود را تکرار کرد که ترکش‌های به دست آمده از دو جسد نشان می‌دهد که تجهیزات مورد استفاده ستیزه جویان فلسطینی مشاهده شده است.
آقای ابوالعیش اما این موضوع را رد می کند. او قاطعانه می گوید که تا زمان اصابت گلوله ها هیچ ستیزه جویی در آنجا نبود و هیچ هشداری هم از سوی ارتش اسرائیل برای حمله به خانه‌اش داده نشده بود.