در ایران زنان به تنهایی نمی‌توانند آواز بخوانند. به همین خاطر اغلب در اجراهای گروهی حضور می‌یابند یا از صدای زیرزمینه برای چندصدایی استفاده می‌شود. گروه دینگو یک گروه موسیقی متشکل از زنان بندرعباسی است. آنها هم می‌خواهند بخوانند و هم می‌خواهند بنوازند.
آگهیدر این گزارش به بندرعباس سفر می‌کنیم، جایی که فائزه، نگین، نوشین و ملیحه چند روز مانده به برگزاری جشنواره موسیقی خلیج فارس مشغول تمرین هستند تا بتوانند از این فرصت کوتاه برای اجرای موسیقی محلی برای مخاطبان خود استفاده کنند. آنها چهار نفری برای خودشان «گروه موسیقی دینگو» را به راه انداخته‌اند. سه نفرشان طبل می‌زنند و یک نفر هم عود می‌نوازد. هر چهار نفر هم می‌خوانند.
در ایران زنان به تنهایی نمی‌توانند آواز بخوانند. به همین خاطر اغلب در اجراهای گروهی حضور می‌یابند یا از صدای زیر زمینه برای چندصدایی استفاده می‌شود.
زنان به خواندن گروهی روی آوردند؛ تکخوانی زنان قدغن
در دهه‌های گذشته اغلب نه تنها با تکخوان زن که با گروه‌هایی که زنان در آن به اجرای موسیقی می‌پرداختند نیز مخالفت می‌شد.
فائزه محسنی، نوازنده طبل در گروه دینگو می‌گوید: «این جشنواره‌ها بهانه‌ای است برای ما تا بتوانیم بخوانیم و اجرا کنیم. چرا که به صورت عادی نمی‌توانیم برای زنان و مردان یکجا برنامه داشته باشیم. این بهانه خوبی بود و با اینکه فرصت کافی نداشتیم اینقدر به خودمان فشار آوردیم تا بتوانیم حتما در این جشنواره حضور یابیم.»
نوشین یوسف‌زاده نوازنده عود در این گروه از مشکلات تمرین در خانه می‌گوید: « وقتی عود می‌زنم مادرم به دیوار اتاقم می‌کوبد که می‌خواهیم بخوابیم.»
ملیحه شاهین زاده نوازنده طبل در گروه دینگو نیز می‌گوید: «۵ روز پیش از این جشنواره مطلع شدیم و همه‌مان هم خواندن را تمرین کردیم که بتوانیم در جشنواره حضور یابیم.»
محدودیت‌های موسیقی زنان در ایران در شرایطی ادامه دارد که علاوه بر حضور زنان در جشنواره‌های موسیقی ملی و محلی، این روزها شاهد حضور زنان در موسیقی‌های خیابانی نیز هستیم.