مسئولان ژاپن همچنین قصد دارند آگاهی از ناتوانی و کمتوانی را بالا ببرند و در این مسیر از آموزش ویژهٔ کودکان و نوجوانان نیز غافل نیستند.
گرچه با شیوع کرونا برگزاری المپیک و پاراُلمپیک، به سال بعد موکول شد اما توکیو که بناست برای دومین بار میزبان بازیهای پاراُلمپیک باشد خود را از حالا برای این مسابقات آماده میکند.
ژاپن میخواهد با آماده شدن برای بازیهای پارُلمپیک نه تنها در این ورزشها بلکه بر زندگی افراد معلول و کمتوان تأثیری پایدار بگذارد.
فضای شهری توکیو طوری طراحی شده که برای چیاکی تاکادا، یک دختر ورزشکارِ دچار نابینایی هم امکان دسترسی «بیمانع» به همهجا فراهم باشد.
چیاکی پیشتر در پاراُلمپیک ریو حضور داشته و در مسابقات سال آیندهٔ توکیو بناست در دو رشتهٔ دوی سرعت و پرش طول شرکت کند.
او خود میگوید: «اینکه نمایندهٔ کشورم باشم، رویایی بوده که تعبیر شده. معلولیت فقط یک ویژگی فردی است و ما فرقی با مردم عادی نداریم. دلم میخواهد این بازیها فرصتی باشد تا سد میان افراد معلول و غیرمعلول فرو بریزد.»
پارالمپیک فرصتی برای اطلاعرسانی دربارهٔ نیازهای معلولان
برای ژاپن، موفقیت این بازیها در تنوع ورزشکاران و تسهیل کار همهٔ آنهاست. مقامات شهری توکیو قصد کردهاند در ایستگاههای اصلی قطار، اتوبوس و فرودگاهها دسترسی «بیمانع» برای این افراد فراهم کنند تا آنها نقشی فعالتتر در اجتماع ایفا کنند.
یوریکو اُدا مدیرعامل شرکت ویلاگ، که خود دچار ناتوانی حرکتی است میگوید: «اطلاعرسانی دربارهٔ طرح شهریِ دسترسی «بیمانع» در ژاپن اخیرا بهتر شده است. مردم اطلاعات مفید برای ویلچرنشینان را بهاشتراک میگذارند؛ چیزهایی مانند مسیر آسانسور و رستوران و سرویس بهداشتی. کلّ ژاپن از المپیک و پارالمپیک بهره میبرد تا خود را متحول کند.»
کاتسورا انیو، معاون مدیر کل سازمان برگزاری المپیک ۲۰۲۰ در فرمانداری توکیو نیز در این زمینه میافزاید: «موفق بودن پارالمپیک برای توکیو بسیار مهم است. این مسیرسازیها نه فقط برای افراد معلول بلکه برای دیگران هم مفید است یعنی مادران با کالسکهٔ بچه، و سالمندانی که در جامعهٔ ما زیادند و اینها میراث بازیهای پارالمپیک خواهد بود.»
میراث توسعهٔ پایدار، برای برگزارکنندگان بازیهای المپیک و پارالمپیک، کلید کار است. این بازیها باید به همهٔ اجتماع در سراسر کشور فایدهای برساند، نه فقط به نسل فعلی که به نسلهای بعدی نیز.
توشیرو موتو، مدیر کمیتهٔ برگزاری المپیک توکیو میگوید: «شصت درصد زیرساختها از پیش موجود است و ۹ مجموعهٔ تازه هم داریم که اغلب در همین منطقه خواهند بود. بعد از این بازیها، ساحل اینجا زمین ورزشی جوانان میشود. در خلال بازیهای توکیو طراحی محیط و ایجاد دسترسی برای همهٔ افراد، در جامعه تا حدودی نهادینه میشود. این امر برای داشتن یک جامعهٔ پذیرا مهمترین مفهوم است.»
آموزش کودکان و نوجوانان برای درک نیازمندیهای کمتوانان
ژاپن همچنین قصد دارد آگاهی از ناتوانی و کمتوانی را بالا ببرد و در این مسیر از برنامههای ویژهٔ کودکان و نوجوانان نیز غافل نیست.
یاسوشی یاماواکی، رئیس کانون پشتیبانی پارالمپیک توکیو میگوید: «بچهها زوتر یاد میگیرند چون ذهنیّت تثبیتشده و فرقگذار ندارند. فهمیدهایم که آموزش به بچهها و انتقال از بچهها به والدین بسیار سریعتر از آنچه فکر میکردیم صورت میگیرد. ما شهر مُدرنی داریم و توکیو یکی از پیشرفتهترین شهرها در زمینهٔ طراحی همگانی است، درحالیکه بخش قدیمی هم با معابد و مقبرها و سنتهای جاریاش در میانهٔ شهر هست. در پارالمپیک توکیو ۲۰۲۰ با ما باشید، تا در کنار ورزش، از توکیو و ژاپن لذت ببرید!»
پارالمپیک برای ژاپنیها بسیار مهمتر از نفسِ ورزش است. آنها میخواهند با این بازیها بر منش و رفتار جامعه نسبت به افراد معلول تأثیر بگذارند. این کار راهی است برای آنکه نشان دهیم تنها موانع ما در زندگی همانهاست که خودمان پیش پایمان میگذاریم.
شعار بازیهای المپیک توکیو «همبستگی از راه عاطفه» است و روحیهٔ المپیک همین انسانیت مشترک را نشان میدهد. ممنون که با ما همراه بودید.