سفر زلمی خلیل‌زاد به قطر، هند و پاکستان برای نجات توافق صلح افغانستان
نظرها
زلمی خلیل‌زاد، نماینده ویژه آمریکا برای صلح افغانستان روز پنج‌شنبه وارد دوحه، پایتخت قطر شد و با ملابرادر، معاون سیاسی گروه طالبان گفتگو کرد.
بنا بر اعلام وزارت خارجه آمریکا هدف از این سفر، نجات توافق صلح افغانستان امضا شده در ۲۹ فوریه میان نمایندگان طالبان و ایالات متحده است.
قرار است آقای خلیل‌زاد پس از قطر، به هند و پاکستان نیز سفر کند تا حمایت مقامات این کشورها را برای کاستن از سطح خشونت‌ها در افغانستان، همچنین تسریع در انجام مذاکرات بین الافغانی و همکاری برای مبارزه با شیوع کرونا در این کشور به دست آورد.
بنا بر آخرین آمار شمار مبتلایان به کرونا در افغانستان به حدود ۳۴۰۰ نفر و شمار جان‌باختگان به ۱۰۴ نفر رسیده است.
یک روز پیش از این مارک اسپر، وزیر دفاع آمریکا به دولت کابل و گروه طالبان هشدار داده بود که به تعهدات خود در چهارچوب توافق صلح افغانستان عمل نکرده و به این ترتیب این توافق شکننده را با بن‌بست روبرو کرده‌اند.
این دومین سفر آقای خلیل‌زاد به منطقه از ۱۲ آوریل تا کنون است و بر اساس بیانیه وزارت خارجه آمریکا، قرار است او در جریان این سفر به مقامات طالبان «برای اجرای کامل» توافق صلح فشار بیاورد.
مقصد دوم آقای خلیل‌زاد پس از دوحه، کشور هند خواهد بود تا با مقامات این کشور در دهلی نو به عنوان اصلی‌ترین حامیان دولت مرکزی افغانستان گفتگو کند.
نماینده ویژه آمریکا برای صلح افغانستان سپس راهی اسلام آباد خواهد شد تا حمایت مقامات این کشور را نیز از روند صلح افغانستان به دست آورد.
پاکستان برای دهه‌ها به عنوان بخشی از استراتژی خود برای کاهش نفوذ هند در افغانستان، پناهگاه و پشتیبان اصلی نیروهای طالبان بوده است؛ اگرچه اسلام آباد همواره مساله حمایت از این شبه‌نظامیان را انکار کرده است.
بر اساس توافقنامه امضا شده میان نمایندگان طالبان و آمریکا در ۲۹ فوریه، این گروه شبه نظامی باید ۱۰۰۰ زندانی دولت مرکزی افغانستان را آزاد می‌کرد و در مقابل کابل نیز ۵۰۰۰ تن از اعضای دربند طالبان را تحویل این گروه می‌داد.
اجرای این توافق باید از ۱۰ مارس آغاز می‌شد اما اختلافات این شبه‌نظامیان با دولت اشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان (که نه در مذاکرات شرکت داشت و نه امضا کننده توافق بود) اجرای مفاد آن را با مشکلات جدی روبرو کرد.
اختلافات میان اشرف غنی و عبدالله عبدالله، دو رقیب دیرینه که هر دو ادعای پیروزی در انتخابات افغانستان را داشتند نیز نقش مهمی در توقف مذاکرات بین الافغانی داشت.