داستان زنی که در دوره حکومت طالبان به سینما فکر میکرد

رویا سادات در روزهای حکومت طالبان مانند بسیاری دیگر از دختران افغان در خانهاش در شهر هرات افغانستان حبس بود. او آن روزها به سینما فکر میکرد و هر کتابی مرتبط با این حوزه دم دستش میرسید، میخواند. حالا رویا سادات برای خودش فیلمساز و نویسنده و تهیهکننده شناخته شدهای است.
او میگوید: «در زمان طالبان بود که داستانی به نام سه نقطه را نوشتم و بعدها داستان آن را فیلم کردم. به سینما بسیار باور دارم، زمانی سراغ سینما رفتم که گپهای بسیاری برای گفتن داشتم. مهمترین هنری است که میتواند جامعه افغانستان را دچار تغییر و تحول کند، سینماست.»
این فیلمساز افغان با اشاره به اینکه سینما در بسیاری از نقاط این کشور تابوست میگوید: «همیشه خودم را در این مسلک آدم خوشبختی میدیدم، به سینما عشق دارم و باور دارم و در کنار همه فشارها خوشبختانه از کار من استقبال شده است.»
به گفته وی وضعیت زنان در افغانستان در اغلب حوزهها از جمله عرصههای فرهنگی، سیاسی و رسانه تغییر کرده، با این وجود وضعیت سیاسی کنونی افغانستان و صلح با طالبان و خروج نیروهای نظامی بینالمللی از این کشور برای این هنرمند افغان دغدغههایی ایجاد کرده است.
او میگوید: «چیزی که نگران آن هستم این است که در ۵ سال حضور طالبان در افغانستان ما به سادگی فراموش شدیم تا اینکه حادثه ۱۱ سپتامبر اتفاق افتاد. اگر برای جامعه جهانی وضعیت افغانستان مثل سناریویی باشد و بخواهند این کشور را رها کنند، آن وقت وضعیت برای ما نگران کننده است.»
رویا سادات به عنوان نخستین زن کارگردان در افغانستان در سالهای بعد از حاکمیت طالبان شناخته میشود. او نخستین زنی است که فیلمش به عنوان نماینده سینمای افغانستان برای اسکار انتخاب شد.
در تاریخ ۲ مارس ۲۰۱۸، دولت هلند به خاطر فعالیتهای او در حوزه سینما و ارایه تصویر زن افغان در آثارش از او تقدیر کرد.