موارد متعدد فساد مالی و اختلاس و مشکلات بودجه‌ای باعث تأخیر در روند اجرای پروژه و تعویق پایان کار به زمانی نامعلوم گردید.
آگهیدولت ایتالیا قصد دارد طرح ساختن سد برای حفاظت از شهر ونیز در برابر آب‌گرفتگی را آغاز کند.
پروژه ساخت این سد که «موزه» (Mose) نام دارد در سال ۱۹۸۴ میلادی، یعنی ۳۵ سال پیش آغاز شده، اما از آن زمان تا کنون به پایان نرسیده است. این پروژه که بخشی از یک پروژه عظیم عمرانی در ایتالیاست، چند بار از جمله در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۴ میلادی به دلیل کمبود بودجه به طور کامل متوقف شده است.
در روزهای اخیر با آب‌گرفتگی در خیابان‌های شهر ونیز به دلیل بارندگی‌های زیاد و بالا آمدن شدید سطح آب دریای آدریاتیک، موضوع تکمیل این پروژه بار دیگر در ایتالیا مطرح شده است. آب‌گرفتگی شدید این روزها در ونیز، شهر توریستی ایتالیا که خود به دلیل واقع شدن در میان آب شهرت جهانی دارد، از سال ۱۹۶۶ تا کنون بی‌پیشینه بوده است.
سطح آب در روز سه شنبه ۲۱ آبان در میدان معروف سن مارکو ونیز به بیش از یک متر رسید و کلیسای جامع ونیز که در این میدان واقع شده است برای ششمین بار هزار و ۲۰۰ سال گذشته دچار آب‌گرفتگی شد.
جوزپه کونته، نخست‌وزیر ایتالیا روز پنج‌شنبه ۲۳ آبان در جریان دیدار از شهر سیل‌زده ونیز ابراز امیدواری کرد که کار ساخت سد محافظ این شهر هر چه سریع تر به پایان برسد.
پروژه «موزه» که نام آن برگرفته از حروف اول نام پروژه یعنی «واحد تجربی الکترومکانیکی» به زبان ایتالیایی است، یادآور نام موسی هم هست که بنا بر روایت کتب مذهبی، رود نیل را با ضربه عصایش شکافت تا قوم اسرائیل را از آن عبور دهد.
گرچه پیشینه پروژه «موزه» به سال ۱۹۸۴ برمی‌گردد، اما عملیات ساخت آن در واقع در سال ۲۰۰۳ آغاز شد. در آن سال سیلویو برلوسکونی، نخست وزیر وقت ایتالیا این پروژه را که قرار بود در سال ۲۰۱۶ به بهره‌برداری برسد، افتتاح کرد. اما موارد متعدد فساد مالی و اختلاس و مشکلات بودجه‌ای باعث تأخیر در روند اجرای پروژه و تعویق پایان کار به زمانی نامعلوم گردید.
این پروژه تاکنون تنها ۶۰ درصد پیشرفت داشته است.
شیوه کار این سد به این صورت است که در زمان بالا آمدن آب در دریای آدریاتیک و تهدید شهر ونیز، دریچه‌های آن به صورت سدی از زیر آب بالا می‌آیند و مانع از پیشروی آب در سوی دیگر می‌شوند. این سد در مجموع شامل ۷۸ صفحه متحرک است که همگی آنها تاکنون نصب شده‌اند و قرار است در زمانی که سطح آب از ۱۱۰ سانتی‌متر بالاتر برود، فعال شوند. در این وضعیت دریچه‌ها تا ارتفاع ۳ متر بالا می‌آیند. این دریچه‌ها قرار است سال آینده آزمایش شوند.
در شرایط فعلی، کارشناسان بهره‌برداری نهایی از این پروژه را برای سال ۲۰۲۱ و بودجه لازم برای پایان آن را ۵ و نیم میلیارد یورو برآورد کرده‌اند. کل بودجه این طرح حدود ۷ میلیارد یورو اعلام شده است.
با این همه کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که این سد حتی پس از تکمیل، جوابگوی خطری که در آینده ونیز را تهدید می‌کند، نباشد. زیرا این پروژه بر اساس پیش‌بینی بالا آمدن سطح آب در دهه‌های گذشته پیش‌بینی شده در حالی که امروزه با بروز تغییرات آب و هوایی و تشدید روزافزون تغییرات اقلیمی، معلوم نیست سد مورد نظر بتواند جوابگوی بالا آمدن آب در سطوح پیش‌بینی نشده بالاتر باشد.
بیشتر بخوانید:
مشکل دیگر فرسودگی تجهیزات این سد به دلیل گذشت سالیان و رسیدگی نکردن به آن است، به طوری که کارشناسان می‌گویند برخی از لولاهای صفحات زیر آب از هم اکنون زنگ زده یا فرسوده شده‌اند و دیگر کارآمدی نخواهند داشت. تعمیر و جایگزینی قطعات فرسوده نیازمند هزینه های دیگری است که خود بر مشکلات اجرای این طرح خواهد افزود.