اولین نشست جهانی جنبش روشنایی؛ توتاپ، قصور حکومت افغانستان و نقش ایران

نخستین نشست جهانی جنبش روشنایی در سمرقند
نخستین نشست جهانی جنبش روشنایی در سمرقند
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

در دو ماه گذشته سخنگوی ریاست جمهوری افغانستان گفته بود که حنیف اتمر مشاور پیشین امنیت ملی افغانستان و نامزد انتخابات ریاست جمهوری، در جمع دیپلمات‌های خارجی در کابل اعلام کرده که ایران از جنبش روشنایی حمایت می‌کند.

آگهی

گزارش از مریم شاهی

جمعی از نمایندگان جنبش روشنایی از کشورهای اروپایی، آمریکایی، ایران و افغانستان در شهر سمرقند گرد هم آمدند تا ضمن تجدید ساختار، کارنامه فعالیت‌های جنبش روشنایی را در سه سال گذشته بررسی و دورنمای فعالیت‌های این جنبش را مشخص کنند. در این نشست برخی از بستگان کشته‌شدگان جنبش روشنایی نیز حضور داشتند.

یک سال پس از جنبش تبسم که جلوه فعالیت آن در تظاهرات میلیونی در شهر کابل و پس از آن در شهرهای دیگر افغانستان به نمایش گذاشته شد، جنبش روشنایی از حرکت‌های مردمی گسترده محسوب می‌شد که امیدهای بسیاری بر آن می‌رفت. اما بعد از حمله به تظاهرات جنبش روشنایی در دوم اسد/ مرداد ۱۳۹۵، این جنبش دستخوش تغییراتی شد و فعالیت‌های آن با انتشار اعلامیه‌های مختلف و فراخوان برای نافرمانی‌های مدنی در داخل و تظاهرات‌ها در نشست‌های بین‌المللی مربوط به افغانستان ادامه یافت.

در نشست جهانی جنبش روشنایی در سمرقند که به مدت ۵ روز در روزهای آغازین ماه ژوئن جاری برگزار شد، اعضای جنبش روشنایی، ده نفر عضو جدید از کشورهای مختلف را برای شورای عالی مردمی انتخاب کردند و درباره ادامه یا توقف حرکت مدنی جنبش تبادل نظر و به اتفاق آرا بر تداوم حرکت‌های مدنی جنبش تاکید کردند. همزمان با این نشست، در شبکه‌های اجتماعی افغانستان اعلامیه‌ای مبنی بر برگزاری نشست جنبش روشنایی در کابل منتشر شد که در ناهماهنگی با نشست سمرقند بود.

اعضای شورای عالی مردمی می‌گویند که بیم از حملات بر حرکت‌های جمعی جنبش روشنایی یکی از دلایل برگزاری نشست این جنبش در سمرقند بود.

بیشتر بخوانید:

انشعابات در جنبش روشنایی

یعقوب علی مطهری، عضو شورای عالی جنبش روشنایی به یورونیوز می‌گوید: «در آغاز به فعالیت جنبش روشنایی و در اوج حمایت‌های مردمی، طیف‌های مختلفی از سیاستمداران گرفته تا رهبران سنتی و اقشار مردمی در این جنبش سهم گرفتند اما در شب دوم اسد/ مرداد اولین گروه از جنبش روشنایی خداحافظی کردند. پس از آن عده‌ای به دلیل تهدید، تطمیع دولت، خستگی یا پیوستن به گروه‌های سیاسی دیگر از جنبش رفتند. در این میان، برخی به خاطر نگرانی از تغییر نگاه افکار عمومی می‌گویند که همچنان در جنبش حضور دارند و اعلامیه‌ای که برای نشست کابل همزمان با نشست سمرقند منتشر شده، متعلق به کسانی است که از بدنه جنبش روشنایی جدا شده‌اند.»

به توییتر یورونیوز فارسی بپیوندید

جنبش روشنایی در اعتراض به تصمیم کابینه اشرف غنی احمدزی در سال ۱۳۹۵ شکل گرفت. در نشست کابینه تصمیم بر این شد که پروژه انتقال برق ۵۰۰ کیلو ولت ترکمنستان به جای بامیان از مسیر سالنگ اجرا شود.

پروژه ملی، تبلیغات قومی

پیش از این، جمعی از اساتید دانشگاه و محصلان در نشست‌هایی با مقامات حکومتی از آنها درخواست کرده بودند که این پروژه بر اساس نظر شرکت آلمانی فشنر که ماستر پلان برق افغانستان را تنظیم کرده است، از مسیر بامیان – میدان وردک انجام شود اما پس از این که درخواست این جمع مورد پذیرش واقع نشد، حرکتی اجتماعی – مدنی به نام «جنبش روشنایی» با اعلام «تبعیض آمیز بودن» این تصمیم اعلام موجودیت کرد و دو تظاهرات گسترده مردمی را در کابل و چند ولایت افغانستان به راه انداخت. همزمان با این اعتراضات، موجی از واکنش‌ها در شبکه‌های اجتماعی شکل گرفت که گفته می‌شد، اعتراض‌کنندگان برق نمی‌خواهند بلکه «سویچ برق» (تاسیسات انتقال برق) می‌خواهند.

یعقوب علی مطهری می‌گوید: «ما بی‌تقصیر نبودیم، در برخی سخنرانی‌ها و پست‌های فیسبوکی بحث قومیت مطرح شد اما تبلیغات وسیع از سوی حکومت در شبکه‌های اجتماعی انجام شد. تا این که چنین تصور شد که انتقال برق ۵۰۰ کیلو ولت تنها به نفع مردم هزاره و در مناطق مرکزی است و نه اقوام دیگر افغانستان، در حالی که شرکت آلمانی فشنر که تاکید بر مسیر بامیان- میدان وردک داشت، به هیچ گروه قومی در افغانستان وابسته نیست و به خاطر تضمین امنیت انرژی در افغانستان چنین نظری داده بود. در این شکی نبود که انتقال برق ۵۰۰ کیلو ولت ترکمنستان به سود منافع ملی افغانستان بود.»

جنبش روشنایی افغانستان

دخالت ایران؛ «هیچ کشور خارجی از ما حمایت نمی‌کند»

مساله مخالفت‌ها با خواسته جنبش به اینجا ختم نشد و به مرور زمان، شنیده‌هایی مبنی بر گذار جنبش روشنایی از رهبران سنتی و حمایت جمهوری اسلامی ایران از این جنبش در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. اعضای شورای عالی مردمی می‌گویند که هدف اصلی جنبش گذار از رهبران سنتی نبوده است و هر جمع و نهادی که با این جنبش در پیگیری مطالبات هم نظر بوده، همکاری کرده است.

در دو ماه گذشته سخنگوی ریاست جمهوری افغانستان گفته بود که حنیف اتمر مشاور پیشین امنیت ملی افغانستان و نامزد انتخابات ریاست جمهوری، در جمع دیپلمات‌های خارجی در کابل اعلام کرده که ایران از جنبش روشنایی حمایت می‌کند.

بیشتر بخوانید:

آقای بهزاد در این باره به یورونیوز می‌گوید: «آقای اتمر که چنین اتهامی را بیان کرده است مستنداتش را ارائه کند و پاسخ سخنگوی ریاست جمهوری را بدهد، زیرا او متهم است نه جنبش روشنایی. ما خودمان را به مسایل حاشیه‌ای مشغول نمی‌کنیم، فقط باید بگویم که پایگاه اجتماعی جنبش روشنایی متفاوت است و نسلی که در جنبش روشنایی حضور دارد، فراتر از آن است که بخواهیم آن را منسوب به یک کشور خارجی بدانیم.»

تقی امینی، عضو شورای عالی مردمی و از شرکت‌کنندگان در نشست سمرقند می‌گوید: «چنین ادعایی باید اثبات شود و اگر فرض بگیریم که این ادعا درست باشد، ما می‌خواهیم بدانیم که آیا این پروژه به ضرر مردم و حکومت است؟ اگر حکومت فکر می‌کرد، دست ایران پشت جنبش روشنایی است، بدون سر و صدا و جنجال به خواست جنبش برای انتقال برق از مسیر تعیین شده شرکت فشنر را اجرا می‌کرد و خود به خود جنبش منحل می‌شد. چرا حکومت به منافع اقتصادی این پروژه فکر نمی‌کند؟ اگر معادن سنگ آهن حاجیگگ و ذغال سنگ دره صوف و اشپشته بامیان با پشتوانه برق ۵۰۰ کیلو ولت فعال شود، این به نفع اقتصاد افغانستان است نه کشور دیگر.»

دسترسی آسان به اخبار روز جهان با اپلیکیشن یورونیوز

با گذشت سه سال از مطالبه جنبش روشنایی، پروژه برق توتاپ در افغانستان به حالت تعلیق در آمده است. توتاپ نام پروژه انتقال برق ترکمنستان از مسیر افغانستان است که حمایت مالی آن را بانک توسعه آسیایی برعهده دارد و قرار بود با اجرای این پروژه، افغانستان برای اولین بار از برق فشار قوی برخوردار باشد.

آگهی

مشکلات امنیت برق یکی از مهم‌ترین چالش‌های انرژی در افغانستان است که شرکت فشنر مسیر سالنگ را به خاطر شرایط خاص محیطی آن از جمله وقوع برفباری‌های شدید و برف کوچ (بهمن) مسیری نامناسب برای انتقال برق ۵۰۰ کیلو ولت دانسته بود. علاوه بر این، دو خط برق وارداتی به افغانستان نیز از مسیر سالنگ می‌گذرند. در سال‌های گذشته با وقوع برف کوچ‌ها از مسیر سالنگ یا قطع پایه‌های برق در ولایات شمالی از سوی طالبان، پایتخت افغانستان دچار مشکل قطعی برق می‌شد. مشکلات در امنیت انرژی برق در افغانستان باعث تعطیلی بسیاری از کارخانه‌ها شده است.

اعضای جنبش روشنایی در قطعنامه پایانی نشست سمرقند با تاکید بر پیگیری مطالبات خود، از ایجاد رسانه رسمی جنبش روشنایی و مرکز مطالعاتی (اتاق فکر) جنبش روشنایی خبر دادند.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

شفاخانه «امرجنسی» کابل شبی ۱۰ تا ۲۰ زخمی پذیرش می‌کند

لغو تظاهرات جنبش روشنایی در کابل و بیانیه خانواده‌های قربانیان دهمزنگ

دست‌کم «هشت کشته» در پی حملات هوایی پاکستان به دو ولایت افغانستان؛ طالبان به نوار مرزی حمله کرد