استاد ممتاز دانشگاه آلابامای جنوبی آمریکا در گفتگو با یورونیوز فارسی میگوید: کار ایران برای حفظ جایگاه کنونیاش در عراق دشوار خواهد بود.
سفر عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق به عربستان و استقبال ویژه ریاض از او، توجهات بسیاری را در میان محافل سیاسی خاورمیانه برانگیخت. توافقات طرفین بر سر همکاریهای اطلاعاتی و امنیتی از جمله مواردی بود که گمانهها در خصوص تغییر سطح مناسبات عراق و عربستان را شدت بخشید.
نادر انتصار، استاد ممتاز علوم سیاسی دانشگاه آلابامای آمریکا در خصوص این سفر به یورونیوز فارسی میگوید: «مهمترین پیام سفرعادل عبدالمهدی به عربستان این است که عراق میخواهد بعد از سالها به عنوان کشوری مهم در منطقه خاورمیانه و به ویژه خلیج فارس ایفای نقش کند.عراق بعد از پایان جنگ با داعش حالا میخواهد توازن را در رابطهاش با ایران، عربستان و حتی آمریکا حفظ و شاید بتواند نقش میانجی در این میان ایفا کند.»
بیشتر بخوانید:
- عراق و عربستان بر سر همکاریهای امنیتی و اطلاعاتی به توافق رسیدند
- دیدارهای نخست وزیر عراق با ملک و محمد بن سلمان در ریاض
این استاد علوم سیاسی همچنین معتقد است که عراق به سرمایهگذاری و پولهای خارجی نیازمند است و طبیعی است که از سرمایهگذاریهای عربستان استقبال کند. وی میگوید: «عراق این روزها بیش از همیشه به سرمایهگذاری احتیاج دارد. ایران هم که چنین پولی ندارد و میزان سرمایهگذاریهای این کشور در عراق اصلا چشمگیر نیست، بنابراین طبیعی است که عبدالمهدی از پولهای ریاض استقبال کند.»
آقای انتصار این گرایش بغداد به سمت ریاض را به معنای تغییر کفه ترازو به ضرر ایران نمیداند اما معتقد است: «طبیعی است که سرمایهگذاری اقتصادی نفوذ سیاسی و امنیتی هم به همراه دارد. ایران چندین سال است که در حوزه سیاسی و امنیتی جایگاه مستحکمی در عراق داشته است، اما با افزایش سرمایهگذاریهای سعودی، ایران کار دشواری برای حفظ این جایگاه در پیش خواهد داشت.»
این کارشناس مسائل خاورمیانه همچنین معتقد است که عراق اجازه نخواهد داد به «بازیچه کشورهای خاورمیانه تبدیل شود. «هرچند هم ایران، هم ترکیه و هم عربستان تلاش میکنند عراق را به سمت خود جلب کنند، اما واقعیت این است که بغداد به صورت کلاسیک یک کشور قدرتمند بوده و فکر میکنم مجددا دوباره به این جایگاه باز خواهد گشت. حال اینکه عراق جدید بیشتر در نقش میانجی ظاهر خواهد شد یا خود به کشوری مستقل و قدرتمند تبدیل میشود، موضوعی است که گذشت زمان آنرا بیشتر مشخص خواهد کرد.»