«این کاوشگر به آخرین منطقه بزرگ و ناشناخته منظومه شمسی می رود.»
آگهیناسا کاوشگر خورشیدی پارکر را با هدف «لمس خورشید» در یک ماموریت هفت ساله به فضا پرتاب کرد.
این کاوشگر که ۲۰ مرداد (۱۱ اوت) راهی فضا شد، وظیفه دارد اطلاعاتی درباره بادهای خورشیدی، تخلیه جرم تاج خورشیدی و دیگر پدیده‌های مربوط به این ستاره را جمع آوری کند.
به تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
نیکلا فاکس، از متخصصین این پروژه، در گفت‌وگو با شبکه اسپِیس می‌گوید: «این کاوشگر به آخرین منطقه بزرگ و ناشناخته منظومه شمسی می رود.»
این پروژه با هدف کشف سه راز علمی درباره خورشید تدوین شده است: چرا اتمسفر لایه‌های خارجی خورشید گرم‌تر است؟ بادهای خورشیدیِ حامل ذرات باردار چگونه شکل می گیرند؟ فوران‌های عظیمی که دانشمندان آنها را «تخلیه جرم تاج خورشیدی» یا «سونامی خورشیدی» می نامند، حاصل چه فرآیندی است؟
پاسخ به این سوال‌ها گام بزرگی در راستای شناخت فعالیت‌های ستارگان فرای منظومه شمسی و همچنین پیش‌بینی کنش‌های خورشیدی است. کنش‌های خورشیدی نظیر بادهای خورشیدی تأثیرات زیادی بر کره زمین دارد که از جمله آنها می‌توان به ایجاد اختلال در ارتباطات ماهواره‌ای اشاره کرد.
در حال حاضر، خورشید آرام است و فعالیت آن در این دوره افت یازده ساله به کمترین میزان خود می‌رسد. ولی تا چند سال دیگر فعالیت این ستاره عظیم دوباره شدت خواهد گرفت.
دانشمندان سازنده «خورشیدکاو پارکر» امیدوارند بتوانند در هفت سال آینده فعالیت‌های گوناگون خورشید را با دقت بیشتری رصد کنند.
تا به حال فضاپیماهای زیادی اطلاعاتی درباره خورشید جمع آوری کرده‌اند ولی هیچ کدام توانایی‌های این فضاپیمای تخصصی را نداشته‌اند.
سولار پراب پارکر در ابتدا به‌سوی مدار سیاره زهره پرتاب خواهد شد تا با استفاده از کمک گرانشی زهره، سرعت حرکتش کاهش پیدا کند. این بخش از برنامه قرار است ۱۰ مهر (۲ اکتبر) اجرایی شود. با کاهش سرعت، این فضاپیما می‌تواند با دقت بیشتری در مدارهای تعریف شده دور خورشید قرار بگیرد. اولین مرحله از طرح استقرار در مدارهای تعریف شده دور خورشید تا ۱۴ آبان (۵ نوامبر) انجام می‌شود.
در طول هفت سال مأموریت، فضاپیمای پارکر، ۲۴ بار مدارهای پیش‌بینی شده را طی خواهد کرد و در آخرین بخش برنامه در سال ۲۰۲۵ در فاصله ۶ میلیون کیلومتری خورشید قرار خواهد گرفت. این مدار نهایی در بخش تاج خورشید، یعنی اتمسفر سوزان آن واقع شده است.
برای مقاومت چندین ساله در برابر چنین گرمایی، فضاپیمای سولارپراب مجهز به یک صفحه آفتابگیر خاص است که دمای تجهیزات داخل فضاپیما را در حدود ۳۰ درجه سلسیوس نگه می دارد. طراحی این صفحه محافظ هفت سال به طول انجامیده است.
تجهیزات تخصصی این فضاپیما در چهار حوزه به جمع‌آوری اطلاعات می‌پردازند. از جمله آنها می‌توان به دوربین «واید فیلد ایمیجر» اشاره کرد که قرار است عکس‌هایی دقیق از مناظر پیرامونی فضاپیما بگیرد. سولار پراب پارکر همچنین مجهز به دستگاهی به نام فیلدز است که میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی در فضای خورشیدی را اندازه‌گیری و مدل‌سازی می‌کند. هدف بررسی این میدان‌ها، کشف چگونگی برقراری ارتباطشان با ذرات باردار«پلاسما» است که خورشید را تشکیل می‌دهند و باعث پدیده «بادهای خورشیدی» نیز می‌شوند.
دو مجموعه دیگر از تجهیزات این فضاپیما ذرات-باد خورشیدی را بررسی می‌کنند. یکی از این دستگاه‌ها مشخصاتی نظیر سرعت و دمای ذرات را می‌سنجد و دیگری به بررسی علت سرعت بالای حرکت آنها می‌پردازد.
شناخت بیشتر بادهای خورشیدی از اهداف اساسی این مأموریت فضایی است چرا که این بادها نقش مهمی در کنش‌های منظومه شمسی بازی می‌کنند. بادهای خورشیدی، درکنار دیگر کنش‌های این ستاره نظیر سونامی‌های خورشیدی، منشا پدیده‌های متعددی است که مجموعه آنها به «هواشناسی فضایی» شهرت دارد.
طرح سولار پراب پارکر یک میلیارد و پانصد هزار دلار هزینه داشته و مأموریت این فضاپیما تا سال ۲۰۲۵ به طول خواهد انجامید.
بیشتر بخوانید:
کاوشگر ژاپنی پس از سه سال سفر فضایی به سیارک ریوگو رسید
آگهی